Nadia Anjuman
Nadia Anjuman (27 d'avientu de 1981, Herat – 4 de payares de 2005, Herat)[2] foi una poeta y periodista afganistana, asesinada a golpes pol so maríu, Farid Anjuman, y los familiares d'este.
Nadia Anjuman | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Herat, 27 d'avientu de 1981 |
| Nacionalidá |
 Afganistán |
| Muerte | Herat, 4 de payares de 2005[1] (23 años) |
| Causa de la muerte | Feminicidiu |
| Estudios | |
| Llingües falaes | paxtu |
| Oficiu | poeta, periodista, escritora |
 | |
Biografía
editarYera la sesta fía d'una familia numberosa. Terminó la escuela secundaria a pesar de dos años d'interrupción por cuenta de que'l réxime talibán prohibía que les muyeres aprendieren a lleer y escribir.[2] Pa los talibanes, inclusive si un padre enseñábalu a escribir a la so fía, sería condergáu a la pena de muerte. Les muyeres teníen prohibíu trabayar, estudiar y rise en voz alta. Solo dexábase-yos coser y bordar. Anjuman y otres moces pertenecíen a los Círculos de Cordura de Herat, y axuntábense tres veces a la selmana na Escuela de Cordura l'Aguya d'Oru, na casa del profesor Rahyab (de sesenta años nesa dómina) a estudiar lliteratura. Anjuman y les sos compañeres estudiaben a escritores prohibíos como William Shakespeare, Honoré de Balzac, Fiódor Dostoevsky, Charles Dickens, Lev Tolstoy, James Joyce y Nabokov.[2] Si fueren atrapaes, el réxime talibán condergar a ser aforcaes.
Nesa dómina tuvo que lluchar contra los deseos de los sos padres de xunila en matrimoniu: «Creo que tuvi bastante ésitu. Supónse qu'equí les neñes casar a los 14 o 15 años d'edá».[2] Finalmente los sos padres obligar a casase con Farid Ahmad Majid Mia [o Nia], llicenciáu en Lliteratura, conferenciante de Filoloxía y emplegáu alministrativu na facultá de Lliteratura de la Universidá de Herat.[2]
En 2005, mientres entá yera una estudiante na Universidá de Herat, pudo publicar el so primer llibru: Gol-y dudi (‘flor afumada’)[2] o quiciabes Gul-y-dodi (‘flor colorada escura’),[3] que foi popular n'Afganistán, Paquistán ya inclusive n'Irán.
La poesía describía la opresión que sufren les muyeres afganistanes. Un fragmentu d'unu de los poemes de Nadia Anjuman diz:
Toi enxaulada nesta esquina
enllena de murria y pena...
Les mios ales tán cerraes y nun puedo volar.
Soi una muyer afganistana y tengo de llamentame.
La periodista y escritora Christina Lamb, esperta en temes de la muyer n'Afganistán, escribió un llibru alrodiu de los Círculos de Cordura de Herat, a los que pertenecía Anjuman.
Les sos amigues dixeron que los sos familiares taben furiosos, porque creíen qu'una muyer que publicara poesía avera del amor y la guapura traía oprobio a la familia.Christina Lamb[2]
El 4 de payares de 2005, la policía atopó'l so cuerpu na so casa, na ciudá occidental de Herat. Poco dempués, el funcionariu cimeru de la policía, Nisar Ahmad Paikar, indicó que'l so maríu confesara cutila, pero nun asesinala. Él sostuvo que la moza suicidaríase.[2]
Informóse que Nadia morrió como resultáu d'una corte na cabeza.[4] El sangre que devolvió podría ayudar a determinar la causa del so fallecimientu, publicó l'axencia de noticies Pajhwok.[4] Los familiares de Nadia Anjuman ―los mesmos que, xunto col so maríu, son sospechosos de la golpiza― llograron torgar que se llevara a cabu l'autopsia correspondiente.[4] La so suegra y el so maríu fueron encarcelaos.[2]
Dende la prisión, el maríu de Anjuman aportunó en qu'él nun yera culpable del asesinatu: «Nun maté a Nadia. ¿Cómo diba matar a daquién a quien yo amaba? Tuvimos un pequeñu discutiniu y solo di-y una bofetada na cara, una sola vegada. Dir a otra habitación y cuando volvió díxome qu'había tomáu venenu. Díxome que me perdonaba por abofetearla y clamióme: “Nun-y digas a naide que tomé venenu; di-yos que morrí d'un ataque al corazón”». Maria Bashir, fiscal de la ciudá de Herat, amuésase escéptica: «Una de les razones poles que s'abarrunta del maríu ye que nun la llevara al hospital sinón hasta cuatro hores dempués de da-y una paliza».[2]
«Convirtiérase nuna gran poeta en persa», declaró Ahmed Said Haghighi, presidente del Círculu Lliterariu de Herat, fundáu en 1920. Foi Haghighi quien escurrió la treta d'utilizar les clases de cordura como una cubierta pa enseñar a les muyeres, dempués de que los talibanes non solo cerraron toles escueles pa neñes, sinón que tamién empezaron a destruyiles pa construyir mezquites nel so llugar.
Les Naciones Xuníes condergaron la so muerte al poco tiempu:
La muerte de Nadia Anjuman, según lo sopelexao, ye de fechu tráxica y una gran perda p'Afganistán... Precisa ser investigada y sía'l que quier atopáu responsable tendrá de ser tratáu dientro d'una corte formal de lleis". Un oficial llamáu Paikar confirmó que'l maríu de Nadia de fechu yá tenía cargos nel so contra.Adrian Edwards, voceru de la ONX
Miles de simpatizantes asistieron al funeral de Nadia Anjuman en Herat. La so obra sigue siendo popular en países persahablantes, ente mozos de dambos sexos.[3]
A Anjuman sobrevíve-y un fíu, Bahram Saíd, que nel momentu de la so muerte tenía seis meses.[3]
Referencies
editar- ↑ URL de la referencia: http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4412550.stm.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Biografía de Nadia Anjuman nel sitiu web The Hypertexts
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Afghanistan: Nadia Anjuman (1980-2005)», biografía de Nadia Anjuman escrita por Rachel Webster con Zuzanna Olszewska, publicada nel sitiu web Universe of Poetry (A United Nation of Poetry). Consultáu'l 22 de xunetu de 2012.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Afghan poet dies after battering» (poeta afganistana muerre tres golpiza), artículu nel sitiu web BBC News del 6 de payares de 2005. Amuesa una fotografía de la poeta. Consultáu'l 21 de xunetu de 2012.
Datos: Q469319
