Négritude

La negritud (en francés Négritude) correspuende al movimientu políticu, ideolóxicu y lliterariu caribeñu desenvueltu mientres la primer metá del sieglu XX; nél axuntaron escritores ya intelectuales col fin de llevantar "un proyeutu qu'intentó definir una identidá cultural y social d'orixe africanu-francés pal Caribe, recoyendo la tradición negra y, simultáneamente, apoderándose de los llinguaxes estéticos de la vanguardia pa manifestase",^[1] buscando d'esa manera la reconocencia de la identidá del home negru frente a les polítiques metropolitanes d'asimilación cultural,^[2] mesmes del sistema colonial al qu'esti autores atopábense subordinaos^[3]

El términu negritud surde primeramente como respuesta a una serie de problemes que tendrán d'encarar los estudiantes negros pertenecientes a la élite de les colonies francesa, quien al momentu d'aportar a la Metrópolis franca pa siguir colos sos estudios vense engarraos a una realidá que los discrimina y señala como suxetos desclasados y primíos tantu pol sistema colonial francés^[4] como pola sociedá racista de la dómina;^[5] d'esta miente va surdir la publicación de diverses revistes ente les que destaca L’étudiant noir (L'estudiante negru), boletín que circuló pol tiempu entendíu ente 1934 y 1936^[4] y que los sos fundadores Aimé Césaire, el senegalés Léopold Sédar Senghor y el guayanés Léon-Gontran Dames van utilizar como nucleu del movimientu cultural, políticu ya ideolóxicu.

Per otru llau, la negritud ye un movimientu d'esaltación de los valores culturales de los pueblos negros. Ye la base ideolóxica que va impulsar el movimientu independentista n'África.

La nacencia d'esti conceutu y el de la revista Présence Africaine (1947) de manera simultánea en Dakar y París va tener un efeutu esplosivu. Axunta a mozos intelectuales negros de toes partes del mundu y consigue qu'a él se xunan intelectuales franceses como Jean Paul Sartre, quien va definir la negritud como la negación de la negación del home negru.

Según Senghor, la negritud ye el conxuntu de valores culturales d'África negra. Pa Césaire, esta pallabra designa en primer llugar el refugu. Refugo ante l'asimilación cultural; refugu d'una determinada imaxe del negru sele, incapaz de construyir una civilización. Lo cultural ta percima de lo político.

"La Negritud tuvo'l so periodu de gloria hasta 1960, cuando surdió contra ella un movimientu de reaición, considerándola anacrónica y inoperante na so aguada senghoriana, demasiáu teórica y exageradamente idealista".^[6] D'esta miente, dellos escritores negros o criollos criticaron el conceutu al considerar que yera demasiáu simplificador: El tigre nun declara'l so tigritud. Salta sobre'l so presa y taramiar (Wole Soyinka). El mesmu Césaire estremar del términu al consideralo casi racista. Trátase d'un conceutu que s'ellaboró nun momentu nel que les élites intelectuales indíxenes de raza negra, tanto antillanes como africanes, atopar na metrópolis. Teníen unos puntos de mancomún abondo difusos (color de piel, idioma colonizador) y sobre los que nun resultaba senciellu establecer venceyos. Ello ye que dellos autores cunten que rellaciones d'amistá personal fueron lo que más contribuyó a forxar unes identidaes comunes.

Considérase, polo xeneral, a René Maran (autor de Batouala) precursor de la negritud.

Ver tamién

Referencies

↑ Ferrada A., Ricardo. «AÍME CÉSAIRE: ACCIÓN PÉTICA Y NEGRITUD». Lliteratura y llingüística (13): páxs. 89–104. doi:10.4067/S0716-58112001001300009. ISSN 0716-5811. http://www.scielo.cl/scielo.php?script=sci_abstract&pid=S0716-58112001001300009&lng=es&nrm=iso&tlng=es. Consultáu'l 21 de marzu de 2017.
↑ «Negritud». Archiváu dende l'orixinal, el 2019-08-16. Consultáu'l 18 de xunetu de 2016.
↑ Oliva Oliva, María Elena (ochobre de 2010). «LA NEGRITUD, EL INDIANISMO Y LOS SOS INTELECTUALES: AIMÉ CÉSAIRE Y FAUSTO REINAGA». TESIS PA OPTAR AL GRAU DE MAGÍSTER N'ESTUDIOS LLATINOAMERICANOS. Archivado del original el 2017-03-22. https://web.archive.org/web/20170322014743/http://www.tesis.uchile.cl/tesis/uchile/2010/fi-oliva_m/html/index-frames.html. Consultáu'l 19 de marzu de 2017.
↑ ^4,0 ^4,1 Fernández Martínez, Mirta (10 de mayu de 2013). «Aimé Césaire: un negru universal». Revista Comunicación, 2013. Añu 34, vol. 22, núm.1.. Archivado del original el 2017-03-22. https://web.archive.org/web/20170322020015/http://revistas.tec.ac.cr/index.php/comunicacion/article/viewFile/1389/1283. Consultáu'l 20 de marzu de 2017.
↑ Bonfiglio, Florencia. «Aimé Césaire y Tropiques: empiezos lliterarios nel Caribe francés». Lliteratura y llingüística (25): páxs. 17–37. doi:10.4067/S0716-58112012000100002. ISSN 0716-5811. http://www.scielo.cl/scielo.php?script=sci_abstract&pid=S0716-58112012000100002&lng=es&nrm=iso&tlng=es. Consultáu'l 21 de marzu de 2017.
↑ «[https://www.um.es/tonosdigital/znum12/seiciones/Estudio%20S-Negritud%20y%20critica%20moderna.htm LA NARRATIVA NEGROAFRICANA POSCOLONIAL EN LLINGÜES EUROPEES: DE LA NEGRITUD A LA CRÍTICA MODERNA]». Consultáu'l 21 de marzu de 2017.

Bibliografía

(en francés) Selim Lander, "Crépuscule de la négritude", Mondesfrancophones.com [1]

[1] Ferrada A., Ricardo. «AÍME CÉSAIRE: ACCIÓN PÉTICA Y NEGRITUD». Lliteratura y llingüística (13): páxs. 89–104. doi:10.4067/S0716-58112001001300009. ISSN 0716-5811. http://www.scielo.cl/scielo.php?script=sci_abstract&pid=S0716-58112001001300009&lng=es&nrm=iso&tlng=es. Consultáu'l 21 de marzu de 2017.

[2] «Negritud». Archiváu dende l'orixinal, el 2019-08-16. Consultáu'l 18 de xunetu de 2016.

[3] Oliva Oliva, María Elena (ochobre de 2010). «LA NEGRITUD, EL INDIANISMO Y LOS SOS INTELECTUALES: AIMÉ CÉSAIRE Y FAUSTO REINAGA». TESIS PA OPTAR AL GRAU DE MAGÍSTER N'ESTUDIOS LLATINOAMERICANOS. Archivado del original el 2017-03-22. https://web.archive.org/web/20170322014743/http://www.tesis.uchile.cl/tesis/uchile/2010/fi-oliva_m/html/index-frames.html. Consultáu'l 19 de marzu de 2017.

[:0-4] 4,0 ^4,1 Fernández Martínez, Mirta (10 de mayu de 2013). «Aimé Césaire: un negru universal». Revista Comunicación, 2013. Añu 34, vol. 22, núm.1.. Archivado del original el 2017-03-22. https://web.archive.org/web/20170322020015/http://revistas.tec.ac.cr/index.php/comunicacion/article/viewFile/1389/1283. Consultáu'l 20 de marzu de 2017.

[5] Bonfiglio, Florencia. «Aimé Césaire y Tropiques: empiezos lliterarios nel Caribe francés». Lliteratura y llingüística (25): páxs. 17–37. doi:10.4067/S0716-58112012000100002. ISSN 0716-5811. http://www.scielo.cl/scielo.php?script=sci_abstract&pid=S0716-58112012000100002&lng=es&nrm=iso&tlng=es. Consultáu'l 21 de marzu de 2017.

[6] «[https://www.um.es/tonosdigital/znum12/seiciones/Estudio%20S-Negritud%20y%20critica%20moderna.htm LA NARRATIVA NEGROAFRICANA POSCOLONIAL EN LLINGÜES EUROPEES: DE LA NEGRITUD A LA CRÍTICA MODERNA]». Consultáu'l 21 de marzu de 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]