Nicomedia
Nicomedia[1] (griegu Νικομήδεια, Nikomếdeia) foi una antigua ciudá d'Anatolia, capital del reinu de Bitinia, que ye l'actual ciudá d'Izmit. Aníbal Barca suicidar nesta ciudá en 183 e. C. y l'historiador Arrianu nació ellí hacia l'añu 90.
Nicomedia | |
---|---|
Alministración | |
Provincia romana | Bitinia y Ponto (es) |
Tipu d'entidá | ciudá antigua |
Nome llocal | Νικομήδεια (grc) |
Xeografía | |
Coordenaes | 40°45′45″N 29°55′03″E / 40.7625°N 29.9175°E |
Más información | |
Fundación | 264 edC |
Foi fundada nel 264 -263 e. C., pol rei Nicomedes I de Bitinia, de quien tomó'l nome. Probablemente allugóse nes proximidaes del allugamientu de l'antigua ciudá d'Olbia, que dalgunos identifiquen cola ciudá d'Ástaco (colonia de Megara) cabeza del golfu de Ástaco (que s'abrir na Propóntide).
Nicomedia foi la metrópolis de Bitinia sol Imperiu romanu (vease Nicea), y Diocleciano convertir na principal ciudá del Imperiu romanu d'Oriente, afatándola d'espectaculares construcciones. Constantino'l Grande estableció ellí la so residencia. Foi centru xurídicu y el llugar onde'l conceyu provincial axuntar pa celebrar les ceremonies del cultu imperial.
Foi destruyida, en 111, por un devastador quema, que causó numberoses víctimes, por cuenta de la ausencia de bomberos, como diz Plinio el Mozu nuna de les sos cartes a Traxanu:
(…) una quema devastador destruyó en Nicomedia munches cases de particulares y dos edificios públicos, la Gerusia y el templu d'Isis... señor, considera si crees qu'hai de crease una asociación de bomberos d'un máximu de cientu cincuenta homes.[2]
Traxanu refugó la suxerencia de Plinio, pola creencia de qu'esti tipu d'asociaciones, esviaes del so propósitu inicial, convertir nun focu d'opositores políticos:
Nun tenemos d'escaecer qu'esa provincia y más concretamente esa ciudá foi víctima d'asociaciones d'esa naturaleza. Sía'l que quier el nome que-y demos a los que s'axuntaron nelles, sía'l que quier el so fin, van convertise igualmente en heterías y en poco tiempu.[4]
Nel 311 foi sede del Edictu de Tolerancia lleváu a cabu pol emperador romanu Galerio, que lo promulgó poniendo fin a les midíes represives contra los cristianos per parte del Imperiu romanu. Asina, el cristianismu, pasó a ser una religio licita, esto ye, una relixón dexada anque non la oficial y única del Imperiu. Poro, esti edictu constitúi la primer reconocencia llegal del Cristianismu.[5]
Mientres el sieglu IV, Nicomedia foi un llugar clave del arrianismu.
Foi afarada por pueblos turcos poco primero de la llegada de los contingentes de la Primer Cruzada, que fixeron ellí una etapa nel so trayeutu escontra Nicea.
Debe la so posición a la converxencia de carreteres asiátiques escontra la nueva capital, polo que retuvo la so importancia inclusive dempués de la fundación de Constantinopla y de la so propia captura polos turcos en 1338.
Referencies
editar- ↑ Esti topónimu apaez na traducción al asturianu de los Mapes de l'Associació Bíblica de Catalunya
Esta fonte emplégase como referencia dende'l puntu de vista llingüísticu. - ↑ Yeren asociaciones o collegia fabrorum d'artesanos qu'actuaben como bomberos voluntarios.
- ↑ Plinio el Mozu, Cartes, x, 33.
- ↑ Hetería ye la trescripción de la pallabra griega que significaba 'facción, asociación política' y que s'aplicaba a grupos de mozos aristócrates que s'axuntaben con evidentes intenciones de subvertir l'orde políticu establecíu.
- ↑ John R. Knipfing; "The Edict of Galerius (311) re considered" Revue belge de philologie et d'histoire. Tome 1 fasc. 4, 1922. páxs. 693-705.
- Esti artículu ye una obra derivada de la edición de 1911 de la Encyclopædia Britannica, disponible sin torgues conocíes de derechu de autor. Esta obra derivada alcuéntrase disponible baxo les llicencies GNU Free Documentation License y Creative Commons Atribución-CompartirIgual 3.0 Unported.