Wikipedia

Noemí Lapzeson

Noemí Lapzeson (28 de xunu de 1940, Buenos Aires – 11 de xineru de 2018, Xinebra)[6] foi una baillarina y coreógrafa arxentina. Conocida pola creación de la Compañía Vertical Danse.[7] Vivió en Nueva York, Londres, París y moró en Xinebra onde tenía la so compañía de danza y finó.

Noemí Lapzeson
Vida
Nacimientu Buenos Aires[1], 28 de xunu de 1940[2]
Nacionalidá Bandera d'Arxentina Arxentina
Residencia Nueva York
Londres
París
Xinebra
Llingua materna castellanu
Muerte Xinebra, 11 de xineru de 2018[3] (77 años)
Sepultura Cementerio de los Reyes (es) Traducir[4]
Estudios
Estudios Juilliard School
Llingües falaes francés
Oficiu baillarina de balé, coreógrafa
Premios
Influyencies Martha Graham
Xéneru artísticu danza contemporánea (es) Traducir
noemilapzeson.com
Cambiar los datos en Wikidata

Recibió premios como la beca de la Fundación Guggenheim de Nueva York (1999) y el Premiu suizu de Coreografía (2002).[8]

Biografía

editar

Noemí Lapsezon nació'l 28 de xunu de 1940 en Buenos Aires, Arxentina. De pequeña estudió col métodu d'Émile Jaques-Dalcroze que combina ritmos musicales y corporales.[9] A los catorce años formó parte del grupu de danza d'Ana Itelman y a los 16 años treslladar a Nueva York con una beca pa estudiar na prestixosa Escuela Juilliard.[8]

En 1959 xunir a la Compañía de Martha Graham onde se desempeñó mientres diez años como baillarina y profesora. Ellí aprendió la disciplina, la téunica y el trabayu col cuerpu que proponía la coreógrafa.[10] En 1967 foi convidada a Londres onde creó xunto con Robin Howard y Robert Cohan la Escuela y compañía de danza contemporánea de Londres —anguaño Teatru de danza contemporánea de Londres—. Coles mesmes dio seminarios en Montreal, Toronto, Angers, París, Tel Aviv, Buenos Aires y Xinebra.[11] Ellí instalóse definitivamente en 1976[8] y dio clases al Ballet du Grand Théâtre, nel Conservatoriu Popular, nel Institutu Dalcroze y nel Estudiu del Grütli.[7] Esi mesmu añu fundó en Xinebra la Compañía Vertical Danse. El nome foi escoyíu debíu que la coreógrafa siempres fixo fincapié na verticalidá del home pero tamién como homenaxe al poeta arxentín Roberto Juarroz y el so Poesía Vertical.[8]

En 1986 fundó l'Association pour le danse contemporaine (ADC) xunto con Philippe Albera y Jean-François Rorhbasser. Esta asociación contribuyó a la crecedera de la escena de la danza contemporánea xinebrina al traviés de la formación de baillarinos y coreógrafos.[11]

Estilu

editar

Les sos coreografíes carauterizar por siguir patrones básicos y aspirar a la cencellez y l'intimidá frente a la espectacularidá».[12] Munchos de los sos trabayos tán inspiraos n'obres lliteraries, mítiques o filosófiques y na so creación cunta cola collaboración de poetes, compositores y artistes plásticos.[11] La música esterior nun ye l'elementu fundamental de les sos coreografíes sinón que s'interesa pola musicalidá intrínseca del movimientu». Considera a la obra como un tou coreográficu, pero tamién «musical, visual y llumínicu».[9]

Obres

editar
  • Limbes, états vague (1981)
  • There is another shore you know(1984)
  • Lussa (1986)
  • Je deviendrai Médée (1986)
  • Medea, Medea (1987)
  • Désir d'azur (1988)
  • Tues-el to (1989)
  • Monteverdi, amours baroques (1990)
  • Sequenzas/Cantus Planus (1991)
  • Un Instant (1992)
  • -y chemin où el to coles retírese (1993)
  • Trace (1994)
  • Péril à parler et à se taire (1995)
  • Promenades dans un jardin (1996)
  • Géométrie du hasard (1998)
  • Paysage vertical (2000)
  • Images en mouvement (2000)
  • Madrugada (2001)
  • Opus 27 (2002)
  • L'une était l'autre et les deux n'étaient aucune (2003)
  • L'Alfabetu de la tierra (2004)
  • Eidos (2006)
  • Passacaglia (2008)
  • Piece de coeur (2009)
  • Tangos ecclesiasticos (2009-2011)
  • Larmes (2013)
  • Madrugada (2014)
  • Variations Goldberg (2015)

Premios

editar
  • 1992: Romand pa les Compañíes Independientes
  • 1999: Beca Guggenheim
  • 2002: Suizu de Coreografía *

2006: Cultural Leenards

  • 2007: Cuadrienal de la Ciudá de Xinebra por les Arts du Spectacle
  • 2009: Diploma al méritu, coreógrafu Premiu Konex

Bibliografía

editar
  • San Pedro, Marcela; Lapzeson, Noemi (2014). Un corps qui pense: Noémi Lapzeson-transmettre en danse contemporaine (en francés). ISBN 9782940406920.

Referencies

editar
  1. ↑ URL de la referencia: https://www.tdg.ch/culture/noemi-lapzeson-sommet-honneurs/story/23992011.
  2. ↑ URL de la referencia: http://www.buero-dlb.ch/de/archiv/musik-und-tanz/die-genfer-taenzerin-und-choreografin-noemi-lapzeson-ist-gestorben.
  3. ↑ URL de la referencia: https://www.letemps.ch/culture/2018/01/11/noemi-lapzeson-splendeur-rivage.
  4. ↑ URL de la referencia: https://www.swissinfo.ch/eng/culture/a-stroll-through-swiss-history-at-geneva-s-cemetery-of-kings/45934106.
  5. ↑ Afirmao en: Guggenheim Fellows database. Identificador Beca Guggenheim: noemi-lapzeson. Llingua de la obra o nome: inglés.
  6. ↑ (en francés) La danseuse et chorégraphe Noemi Lapzeson s'est éteinte. Le Temps. Archivado del original el 2018-01-12. https://web.archive.org/web/20180112042834/https://www.letemps.ch/culture/2018/01/11/noemi-lapzeson-splendeur-rivage. Consultáu'l 12 de xineru de 2018. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Fundación Konex. «Biografía Noemí Lapzeson». Consultáu'l 2 d'abril de 2016.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 alternativateatral. «Biografía Noemí Lapzeson n'Alternativa Teatral». Consultáu'l 2 d'abril de 2016.
  9. ↑ 9,0 9,1 Melgar, Analía (10 d'ochobre de 2004) (en castellanu). Hai otra manera de ver danza. Páxina 12. http://www.pagina12.com.ar/diario/cultura/7-42134-2004-10-10.html. Consultáu'l 2 d'abril de 2016. 
  10. ↑ Melgar, Analía (10 d'ochobre de 2004). Hai otra manera de ver danza. Páxina 12. http://www.pagina12.com.ar/diario/cultura/7-42134-2004-10-10.html. Consultáu'l 2 d'abril de 2016. «el cuerpu ye una fonte de sabiduría, acomuñada al pensamientu». 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Coutau, Caroline. «Prix de la Ville de Genève 2007» (francés). Archiváu dende l'orixinal, el 6 de febreru de 2010. Consultáu'l 2 d'abril de 2016.
  12. ↑ «Hai otra manera de ver danza» (en castellanu). Páxina 12. 10 d'ochobre de 2004. http://www.pagina12.com.ar/diario/cultura/7-42134-2004-10-10.html. Consultáu'l 2 d'abril de 2016. «Anque tamién aspiro a desfacer de toa espectacularidá. Güei, cada vez más, interésame nun faer “nada”, el xestu na so mínima espresión.». 

Enllaces esternos

editar




Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Noemí_Lapzeson&oldid=4262695»