Onomasticon d'Amenemipet
El Onomasticon d'Amenemipet, tamién llamáu Onomasticon d'Amenope ye un documentu exipciu, escritu en dalgún momentu ente finales de la dinastía XX y la dinastía XXII, una llista que pertenez a la categoría del onomasticon, tradición qu'empezó nel Imperiu Mediu ya inclúi el Onomasticon Ramesseum.[1]
Tipu | papiro (es) |
---|---|
Trátase d'un testu alministrativu que rellaciona 610 entidaes entamaes xerárquicamente,[2] en llugar de dar una mera llista de términos. Conócense diez fragmento, con versiones sobre papiru, madera, cueru y cerámica.[3] Ye l'únicu onomasticon nel que figura'l nome del so autor.
El so conteníu inclúi munchos grupos, incluyíos cuerpos celestes, ciudaes, pueblos, oficios, edificios, tipos de tierra, productos agrícoles, bebíes y les partes d'un güe. Nél inclúyense dellos grupos de Pueblos del Mar y libios, como los denyen o danunas, kehek, libu, lukka, meshwesh, nubios, y shardanes.
El Onomasticon de Amenemipet ye una importante ayuda pal estudiu de la vida nel Antiguu Exiptu: l'alministración y la corte, el sacerdociu,[4] la historia de los Pueblos del Mar,[5] la xeografía y organización política del Llevante mediterraneu mientres finales del Imperiu Nuevu y el Tercer periodu entemediu.
Ente les copies o fragmentos qu'esisten, la meyor caltenida ye la consiguida por Vladímir Golenishchev: el llamáu Papiru de Moscú 169, atopáu en el-Hibeh y calteníu nel Muséu Pushkin, nel que l'autor identifícase como «Amenemipet, fíu de Amenemipet». Ta datáu na dinastía XXI, y Alan Gardiner traducir en 1947.[6]
Esquema
editarDempués d'un llargu títulu, el escriba de los llibros de los dioses de la Casa de la Vida, Amenemipet fíu de Amenemipet empieza a describir tou lo qu'esiste, pa instruyir a los inorantes.[7] Les pallabres tán ordenaes por temes:
- 1-62: el cielu, l'agua, la Tierra.
- 63-229: dioses, espíritus, faraones, escribas.
- 230-312: persones y grupos de persones, ente elles los pueblos y les tierres estranxeres (238-294).
- 313-419: ciudaes del Alto y del Baxu Exiptu.
- 420-473: edificios y los sos partes, y distintos tipos de tierres.
- 474-578: tierres agraries, clases de grano, otros productos.[8]
- 579-610: partes d'un güe y tipos de carne.
El manuscritu de Golenishchev termina na pallabra númberu 610. Esiste un fragmentu d'un papiru del Tercer periodu entemediu que contién nomes de plantes y árboles, calteníu nel Muséu Británicu cola referencia ESA 10795, pero nunca se publicó la so trescripción nin la so traducción.[9]
Notes y referencies
editar- GARDINER, Alan H.: Ancient Egyptian Onomastica (Onomástica del Antiguu Exiptu). Oxford University Press. 1968.
- EDWARDS, I. E. S.; HAMMOND, N. G. L. y GADD, C. J.: The Cambridge Ancient History (El llibru de Cambridge de la Historia antigua). Cambridge University Press. 1975.
- GOODY, Jack: The Logic of Writing and the Organization of Society (La lóxica de la escritura y l'organización de la sociedá). Cambridge University Press. 1986.
- EHRLICH, Carl S. (n. 1956): The Philistines in Transition: A History of the Philistines from Ca. 1000-730 B. C. / Los filisteos en transición: hestoria de los filisteos (ca. 1000 - 730 e. C.). Ed. Brill.[1] 1996.
- GOODY, Jack: The Domestication of the Savage Mind (La doma de la mente selvaxe). Cambridge University Press. 1997.
- HÜLLEN, Werner (1927 - 2008): English Dictionaries, 800-1700: The Topical Tradition (Diccionarios ingleses, 800 - 1700: la tradición temática). Oxford University Press. 1999.
- ↑ Edwards et al.: op. cit., páx. 531.
- ↑ Goody: The Domestication of the Savage Mind, páx. 101.
- ↑ Werner: op. cit., páx. 31.
- ↑ Goody: The Logic of Writing and the Organization of Society, páx. 34.
- ↑ Ehrlich: op. cit., páx. 5.
- ↑ Gardiner: op. cit.
- ↑ Traducción de Gardiner.
- ↑ Vease tamién l'apartáu "Ceberes" del artículu tituláu "Agricultura nel Antiguu Exiptu".
- ↑ University College de Londres (2000): The Onomasticon of Amenemipet; n'inglés. Consultáu'l 1 d'agostu de 2009..
Enllaces esternos
editar- Sobre'l Onomasticon de Amenemipet; n'inglés, nel sitio Digital Egypt.