Onomasticon d'Amenemipet

El Onomasticon d'Amenemipet, tamién llamáu Onomasticon d'Amenope ye un documentu exipciu, escritu en dalgún momentu ente finales de la dinastía XX y la dinastía XXII, una llista que pertenez a la categoría del onomasticon, tradición qu'empezó nel Imperiu Mediu ya inclúi el Onomasticon Ramesseum.[1]

Infotaula documentOnomasticon d'Amenemipet
Tipu papiro (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Trátase d'un testu alministrativu que rellaciona 610 entidaes entamaes xerárquicamente,[2] en llugar de dar una mera llista de términos. Conócense diez fragmento, con versiones sobre papiru, madera, cueru y cerámica.[3] Ye l'únicu onomasticon nel que figura'l nome del so autor.

El so conteníu inclúi munchos grupos, incluyíos cuerpos celestes, ciudaes, pueblos, oficios, edificios, tipos de tierra, productos agrícoles, bebíes y les partes d'un güe. Nél inclúyense dellos grupos de Pueblos del Mar y libios, como los denyen o danunas, kehek, libu, lukka, meshwesh, nubios, y shardanes.

El Onomasticon de Amenemipet ye una importante ayuda pal estudiu de la vida nel Antiguu Exiptu: l'alministración y la corte, el sacerdociu,[4] la historia de los Pueblos del Mar,[5] la xeografía y organización política del Llevante mediterraneu mientres finales del Imperiu Nuevu y el Tercer periodu entemediu.

Ente les copies o fragmentos qu'esisten, la meyor caltenida ye la consiguida por Vladímir Golenishchev: el llamáu Papiru de Moscú 169, atopáu en el-Hibeh y calteníu nel Muséu Pushkin, nel que l'autor identifícase como «Amenemipet, fíu de Amenemipet». Ta datáu na dinastía XXI, y Alan Gardiner traducir en 1947.[6]

Esquema

editar

Dempués d'un llargu títulu, el escriba de los llibros de los dioses de la Casa de la Vida, Amenemipet fíu de Amenemipet empieza a describir tou lo qu'esiste, pa instruyir a los inorantes.[7] Les pallabres tán ordenaes por temes:

  • 1-62: el cielu, l'agua, la Tierra.
  • 63-229: dioses, espíritus, faraones, escribas.
  • 230-312: persones y grupos de persones, ente elles los pueblos y les tierres estranxeres (238-294).
  • 313-419: ciudaes del Alto y del Baxu Exiptu.
  • 420-473: edificios y los sos partes, y distintos tipos de tierres.
  • 474-578: tierres agraries, clases de grano, otros productos.[8]
  • 579-610: partes d'un güe y tipos de carne.

El manuscritu de Golenishchev termina na pallabra númberu 610. Esiste un fragmentu d'un papiru del Tercer periodu entemediu que contién nomes de plantes y árboles, calteníu nel Muséu Británicu cola referencia ESA 10795, pero nunca se publicó la so trescripción nin la so traducción.[9]

Notes y referencies

editar
  • GOODY, Jack: The Logic of Writing and the Organization of Society (La lóxica de la escritura y l'organización de la sociedá). Cambridge University Press. 1986.
  • EHRLICH, Carl S. (n. 1956): The Philistines in Transition: A History of the Philistines from Ca. 1000-730 B. C. / Los filisteos en transición: hestoria de los filisteos (ca. 1000 - 730 e. C.). Ed. Brill.[1] 1996.
  • GOODY, Jack: The Domestication of the Savage Mind (La doma de la mente selvaxe). Cambridge University Press. 1997.
  • HÜLLEN, Werner (1927 - 2008): English Dictionaries, 800-1700: The Topical Tradition (Diccionarios ingleses, 800 - 1700: la tradición temática). Oxford University Press. 1999.
  1. Edwards et al.: op. cit., páx. 531.
  2. Goody: The Domestication of the Savage Mind, páx. 101.
  3. Werner: op. cit., páx. 31.
  4. Goody: The Logic of Writing and the Organization of Society, páx. 34.
  5. Ehrlich: op. cit., páx. 5.
  6. Gardiner: op. cit.
  7. Traducción de Gardiner.
  8. Vease tamién l'apartáu "Ceberes" del artículu tituláu "Agricultura nel Antiguu Exiptu".
  9. University College de Londres (2000): The Onomasticon of Amenemipet; n'inglés. Consultáu'l 1 d'agostu de 2009..

Enllaces esternos

editar