Paredra

Pa los maxistráu griegos, vease Paredros

Paredra (trescripción del griegu antiguu πάρεδρος, paredros) ye un sustantivu o axetivu que significa lliteralmente "sentase cerca", "que ta sentáu al llau".^[1] Utilizar pa describir una deidá, dacuando de menor categoría, que ta acomuñada a l'adoración d'un dios o una diosa más influyentes. Tamién s'usa pa indicar al consorte de la deidá, que puede ser d'igual rangu.

Na mitoloxía exipcia casi tolos dioses acomuñar de dos en dos. Yera frecuente qu'una divinidá principal diera hospitalidá nel so templu a otres divinidaes, que, importantes por sigo mesmes, formaben la so corte y recibíen cultu.

Les rellaciones ente los dioses exipcios de les distintes cosmogoníes son conocíes:

Na cosmogonía Heliopolitana: Shu y Tefnut, padres de Geb y Nut que de la mesma yeren maríos y padres d'Osiris, Isis, Seth, Neftis y Horus.
Na cosmogonía Hermopolitana: Nun y Nunet, Heh y Hehet, Kek y Keket, Amón y Amonet
Nes teoloxíes locales: Amón y Mut, padres de Jonsu según la tríada de Tebas. Ptah y Sejmet, padres de Nefertum según tríada de Menfis. Montu y Dyenenet, padres de Harpra según la tríada de Medamud.

Referencies

↑ Diccionariu etimolóxicu.

Toorn, K. van der (1997). The image and the book: iconic cults, aniconism, and the rise of book religion in Israel and the ancient Near East. Peeters Publishers, páx. 151. ISBN 90-6831-983-3.

[1] Diccionariu etimolóxicu.

[1]