Paschasius Diaconus

Paschasius Diaconus, o San Pascasio el Diáconu (fináu dempués de 511), diáconu santu de la Ilesia católica y escritor relixosu.

Paschasius Diaconus
Vida
Muerte	520
Estudios
Llingües falaes	llatín
Oficiu	diáconu, escritor

Foi nomáu diáconu sobre l'añu 500; morrió dempués de 511. Casi tolo que se conoz de Pascasio ye lo que cunta San Gregorio Magno nos sos Diálogos (IV, XL). Según él yera un home de santidá estraordinaria, bien arrogante colos probes. Hasta la so muerte foi un firme partidariu de l'antipapa Laurentius (498 a 505, y morrió enantes de 514), pero eso nun foi resultáu de la malicia, sinón del error y la inorancia; morrió mientres el pontificáu del papa Símaco (498-514) y tres la so muerte un endemoniado foi sanado al tocar el so dalmática. Poco dempués apaecióse al obispu Germán de Capua nos baños termales de Angulus (Angelum) y díxo-y que tenía d'haber penitencia nesos baños pol so error anterior, y pidió al obispu que rezara por él, lo que fizo con gran celu, dempués de lo que nun vio yá'l so reflexu nes agües.

Asígnense-y dos llibros De Spiritu Sancto en dellos manuscritos qu'hasta apocayá fueron impresos col so nome, magar Engelbrecht, nos sos Studien über die schriften des Bischofs von Reii Faustus (Vienna, 1889), pp. 28-46, negó la so autoría d'ellos y asignar al obispu Fausto de Riez, publicar ente les obres d'este. Si esto fuera asina, esos dos llibros de Pascasio debieron de perdese. Sí se caltuvo una carta qu'escribió para Eugipio (511) en respuesta al so pidimientu de qu'escribiera una biografía de San Severino colos materiales que primeramente -y unvió; Pascasio contestó-y diciéndo-y qu'él mesmu nun podría faelo meyor que con esos materiales. La fiesta de Pascasio celébrase'l 31 de mayu. les sos obres caltener nel volume LXII de la Patroloxía Llatina de J. P. Migne.

Referencies

• Enciclopedia Católica en llinia.

• Datos: Q6065375