Patricia Buriticá
Patricia Buriticá (sieglu de XX, Bogotá) ye Líder Sindical en Bogotá, Colombia. defensora de los derechos de la muyer, promotora y conferenciante en temes de Paz. Dirixente de la Casa de la Muyer Trabayadora,[1] Miembru de la Federación Colombiana d'Educadores Fecode, cofundadora de l'Alianza Iniciativa mujer colombianes pola Paz IMP, Dirixente de la Central_Unitaria_de_Trabayadores_de_Colombia CUT, integrante de la Comisión Nacional d'Arreglu y Reconciliación CNRR, xx-Secretaria d'Educación encargada de Bogotá, D.C.[2]
Patricia Buriticá | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Bogotá, sieglu de XX |
Nacionalidá | Colombia |
Estudios | |
Llingües falaes | castellanu |
Oficiu | matemática |
Biografía
editarEgresada de la Universidá_Pedagóxica_Nacional_de_Colombia[ como Matemática. L'asesinatu d'un compañeru sindicalista llevar al convencimiento de que l'actividá sindical tenía de dir más allá de les reivindicaciones de la clase obrera y estendese a la busca de soluciones pacífiques a los conflictos que vive la sociedá colombiana. De la so vida personal conozse bien pocu, ta protexida pol Estáu Colombianu dada la naturaleza del so trabayu y actividá sindical. Dende 1995 dirixe la Casa de la Muyer Trabayadora, proyeutu que promueve la xeneración d'empléu pa mujer cabeza de familia y trabayadores del sector informal, y nel añu 2000 entama la Marcha_Mundial_de_les Muyeres dende Colombia, en coordinación con otres organizaciones de muyeres.
Ye una de los Fundadores de la IMP Alianza Iniciativa muyeres colombianes pola Paz nel 2002, que rexuntó a 216 organizaciones de tol país. Nesti mesmu añu, entama una Marcha de Muyeres contra la Guerra, na que participen más de 40 000 muyeres. Dende 2004 lleva a cabu'l proyeutu "Mesa Nacional d'Incidencia pol Derechu a la Verdá, la Xusticia y l'Arreglu con Perspeutiva de Xéneru", que busca implicar a les muyeres víctimes del conflictu armáu en tomar de decisiones. Nel añu 2005 conformada'l Coleutivu Mil Muyeres y un Premiu Nobel de La Paz.
Foi caderalga de Historia en La Universidá del Atlánticu y fundadora del Centru de Documentación pa la muyer.
Venceyada a l'Alcaldía Mayor de Bogotá. como Subsecretaria calidable y Pertenencia na Alcaldía de Gustavo_Petro y darréu Secretaria d'Educación Encargada d'agostu de 2014 hasta 2015.[3]
Anguaño integra la Comisión_Nacional_de_Arreglu_y_Reconciliación_(Colombia) (CNRR)]. Ye una organización de calter mista compuesta por representantes del gobiernu, la sociedá civil, les organizaciones de víctimes y organismos de control del Estáu Colombianu.[4]
""Na mio condición de muyer, foi bien difícil incursionar nel mundu sindical". asina s'espresó sobre'l so trabayu de 17 años por que la muyer tenga cada vez más espaciu nel campu llaboral colombianu.[5]Parte'l so tiempu ente'l llar, onde'l so maríu y fíos qu'amás d'entendela sofitar, y la vicepresidencia de la Central_Unitaria_de_Trabayadores_de_Colombia -CUT-, onde tien al so cargu la Coordinación del Departamentu de la Muyer, el so carisma y manera intelixente d'encetar les temes llaborales fixeron d'esta líder sindical una dirixente con calter nun ambiente fecho, empobináu y executáu por homes."
Referencies
editar- ↑ http://www.alcaldiabogota.gov.co/sisjur/normas/Norma1.jsp?i=7233
- ↑ http://www.semana.com/especiales/articulo/las-50-mujeres-mas-importantes-de-colombia/26739-3
- ↑ http://www.eltiempo.com/archivo/documento/MAM-1639505
- ↑ http://www.eluniversal.com.co/cartagena/cultural/la voz-de-les muyeres-de-paz
- ↑ https://actoresdelopublico.wordpress.com/conflictu/cnrr/