Pautu monásticu de San Vicente
El Pautu monásticu de San Vicente, un documentu fecháu nel sieglu VIII, ye'l documentu más antiguu sobro la monarquía asturiana.[1]
| Tipu | documentu |
|---|---|
| Estáu | España |
| Publicación | 25 payares 781 |
 | |
El documentu copia del sieglu XII del orixinal fecháu'l 25 de payares del 781 rellata'l primer asentamientu monásticu lideráu polos monxos Máximo xunto colos sos siervos y Fromestano no que se denomina «locum quod dicunt Oveto», polo que ye consideráu'l documentu de creación d'Uviéu.
El pactu establez con venticinco monxos más, y constitúi de fechu l'acta fundacional del monesteriu de San Vicente, como s'indica nel testu:
Yo, Frómista, abá dende va venti años xunto col mio sobrín el monxu Máximu, establecimos nesti llugar, abandonáu y despobláu, fundando una basílica n'honor de San Vicente, mártir de Cristu y levita
N'otra parte del testu indica que los monxos donen tolos sos bienes al monesteriu:
tan in terris quam etiam in vineis, pomiferia, edificiis, aquiis aquarum ductibus.
Referencies
editar- ↑ Historia de Asturias, Uviéu:Editorial prensa asturiana S.A., ISBN 84-404-8567-0
Bibliografía
editar- Calleja Puerta, Miguel; Sanz Fuentes, Mª Josefa (2011) «Fundaciones monásticas y orígenes urbanos: La refacción del documento fundacional de San Vicente de Oviedo (obra coleutiva)», Iglesia y ciudad. Espacio y poder (Siglos VIII-XIII) (en castellanu). Ediciones de la Universidad de Oviedo: Instituto de Estudios Medievales, Universidad de León. ISBN 9788483179055.
Datos: Q6057097
