Pautu monásticu de San Vicente
El Pautu monásticu de San Vicente, un documentu fecháu nel sieglu VIII, ye'l documentu más antiguu sobro la monarquía asturiana.[1]
El documentu copia del sieglu XII del orixinal fecháu'l 25 de payares del 781 rellata'l primer asentamientu monásticu lideráu polos monxos Máximo xuntu colos sos siervos y Fromestano no que se denomina «locum quod dicunt Oveto», polo que ye consideráu'l documentu de creación d'Uviéu.
El pactu establez con venticinco monxos más, y constitúi de fechu l'acta fundacional del monasteriu de San Vicente, como s'indica nel testu:
Yo, Frómista, abá dende va venti años xuntu col mio sobrín el monxe Máximu, establecimos nesti llugar, abandonáu y deshabitáu, fundando una basílica n'honor de San Vicente, mártir de Cristu y levita
N'otra parte del testu indica que los monxos donen tolos sos bienes al monasteriu:
tan in terris quam etiam in vineis, pomiferia, edificiis, aquiis aquarum ductibus.
ReferenciesEditar
- Esta obra deriva de la traducción de Pacto monástico de San Vicente de Wikipedia - castellanu, espublizada polos sos editores baxo la Llicencia de documentación llibre de GNU y la Llicencia Creative Commons Atribución-CompartirIgual 3.0 Unported.
- ↑ Historia de Asturias, Uviéu:Editorial prensa asturiana S.A., ISBN 84-404-8567-0
BibliografíaEditar
- (2011) Iglesia y ciudad. Espacio y poder (Siglos VIII-XIII) (n'español). Ediciones de la Universidad de Oviedo: Instituto de Estudios Medievales, Universidad de León. ISBN 9788483179055.