Plásmidu
Los plásmidos (tamién nomaos plasmidios) son molécules d'ADN estracromosómicu circular o llinial que se repliquen y trescriben dixebraos del ADN cromosómicu. Tan presentes davezu en bacteries, y en delles ocasiones n'organismos eucariotes como les llevadures. El so tamañu va dende 1 a 250 kb. El númberu de plásmidos pue variar, dependiendo del so tipu, dende una sola copia hasta dellos cientos por célula. El términu plásmidu foi presentáu por primer vegada pol biologu molecular norteamericanu Joshua Lederberg en 1952.[1]
.svg)
Les molécules d'ADN plásmidicu, adopten una conformación tipu doble héliz al igual que'l ADN de los cromosomes, anque, por definición, atópense fora de los mesmos. Tiénense atopao plásmidos en cuasi toles bacteries. A diferencia del ADN cromosomal, los plásmidos nun tienen proteínes asociaes.
Na mayoría de los casos considérase un elementu xenéticu dispensable. D'otra miente, posee información xenética perimportante pa les bacteries. Por exemplu,los xenes que codifiquen pa les proteínes que les fai resistentes a los antibióticos tan davezu nos plásmidos.
Hai dellos plásmidos integrativos, val dicir que tienen la capacidá d'inxertase nel cromosoma bacterianu. Puese dicir que rompe'l cromosoma y sitúase en mediu, colo que, automáticamente la maquinaria celular tamién reproduz el plásmidu. Cuando ese plásmidu tiense inxertao se-yos da'l nome d'episoma.
Los plásmidos empléguense n'inxeniería xenética pola so capacidá de reproducise de mena dixebrada del ADN cromosomal, igual que porque ye rellativamente cenciellu manipulalos ya inxertar nueves secuencies xenétiques.
Los plásmidos emplegaos n'Inxeniería Xenética suelen contener un o dos xenes que-yos confieren resistencia a antibióticos y permiten seleicionar clones recombinantes. Hai otros métodos de seleición amás de la resistencia a antibióticos, como los basaos en fluorescencia o en proteínes que destrúin les célules ensin usu d'antibióticos. Estos nuevos métodos de seleición de plásmidos son d'usu frecuente n'agrobioteunoloxia, debio a la fuerte crítica de grupos ecoloxistes a la escontra de la posibilidá de presencia d'antibioticos nos organismos modificaos xenéticamente.
Ver tamién
editar
Referencies
editar- ↑ «Cell genetics and hereditary symbiosis». Physiol. Rev. 32 (4): páxs. 403-30. 1952.
