Ramón Navia Osorio y Castropol
Ramón Navia Osorio y Castropol (9 de febreru de 1877, Les Caldes – 20 d'ochobre de 1936, Cartaxena) foi un militar y políticu asturianu.
Ramón Navia Osorio y Castropol | |||
---|---|---|---|
12 marzu 1918 - 2 mayu 1919 Distritu: Castropol | |||
Vida | |||
Nacimientu | Les Caldes, 9 de febreru de 1877 | ||
Nacionalidá | España | ||
Muerte | Cartaxena, 20 d'ochobre de 1936 (59 años) | ||
Causa de la muerte | mancada por arma de fueu | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | castellanu | ||
Oficiu | militar, políticu | ||
Llugares de trabayu | Madrid | ||
Serviciu militar | |||
Graduación | contralmirante | ||
Lluchó en |
guerra d'España y Estaos Xuníos Guerra Civil Española | ||
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Biografía
editarFoi'l tercer fíu del X Marqués de Santa Cruz de Marcenado. Ingresó na Armada Española y siendo guardiamarina sobrevivió al bloquéu de Santiago a bordu del cruceru Oquendo, algamando les mariñes cubanes a nadu dempués del so fundimientu. Foi diputáu a Cortes en 1918 pol distritu de Castropol, ganando nesos comicios al conocíu líder del reformismu español, el tamién asturianu Melquiades Álvarez, ocupaba Ramón naquella dómina l'empléu de Teniente de Navío. Na so trayeutoria como marín foi segundu comandante del cruceru Blas de Lezo y comandante del cañonero Canalejas, del cruceru República y de la Estación torpedista de Cartaxena. Algamó'l grau de Contralmirante y con dichu grau foi segundu xefe del Estáu Mayor de la Marina y xefe del Departamentu de Cartaxena. Sumar a la sulevación del 18 de xunetu de 1936. Fracasando'l mesmu na ciudá de Cartaxena foi fechu prisioneru, non ensin antes intentar que tola flota al so mandu zarpara del puertu. Foi fusiláu'l 10 de payares de 1936.