Rock neoprogresivo
El rock neoprogresivo (dacuando encurtiáu a neo-prog) ye un xéneru musical deriváu del rock progresivu qu'algamó la so puxanza na década de 1980. Carauterízase poles sos emocionales composiciones tresmitíes por aciu lletres escures y una cuidada teatralidad nel escenariu. La música neo-prog concéntrase más na composición que na improvisación, dotando a los sos cantares de solos de guitarra melódicos y llimpios y con envolventes y modernes partes de tecláu. Les máximes influencies nos artistes de rock neoprogresivo son Genesis, Yes y Pink Floyd.[1]
Rock neoprogresivo | ||
---|---|---|
Oríxenes musicales |
Rock progresivu Neo folk Funk rock Folk rock | |
Oríxenes culturales | A finales de los años 70 y empiezos de los 80 n'Inglaterra. | |
Instrumentos comunes | Voz, guitarra llétrica, baxu, batería, tecláu. | |
[editar datos en Wikidata] |
El neo-prog ye más accesible pal gran públicu que'l rock progresivu por cuenta de los sos cantares más curtios, anque nun algamar les altes cotes comerciales que bandes como Pink Floyd o Yes algamaron nos años 1970. Sicasí, Marillion ye quiciabes la banda más importante del xéneru, que los sos discos Misplaced Childhood y Clutching at Straws algamaron altos puestos nes llistes d'ésitos. Otres bandes como IQ, Pendragon, Pallas, Jadis o Arena tamién consiguieron bones ventes nesta dómina. Dempués d'algamar esti cume, el neo-prog fundir na corriente underground.
Esti xéneru ye de cutiu criticáu por munchos fans del rock progresivu por cuenta de la so falta d'orixinalidá y a la so predisposición al mercáu musical. A pesar d'esti discutiniu, el neo-prog entá tien una bona base de fans, y delles formaciones permanecen actives anguaño, gracies en parte al sellu discográficu InsideOut Music, promotor de munchos trabayos progresivos na década de 1990 y nel nuevu sieglu.
Bandes principales
editarReferencies
editar