Síndrome
Un síndrome[1] (del griegu συνδρομή syndromé, 'concursu')[2] ye, en medicina, un cuadru clínicu o un conxuntu sintomáticu que presenta dalguna enfermedá con ciertu significáu y que poles sos propies carauterístiques tien cierta identidá; esto ye, un grupu significativu de síntomes y signos (datos semiolóxicos), qu'alleguen en tiempu y forma, y con variaes causes o etioloxía.
| Síndrome | |
|---|---|
término genérico (es)  , enfermedad (clase) (es) y symptom type (en) | |
| condición fisiolóxica, enfermedá y Síntoma | |
 |
Tou síndrome ye una entidá clínica qu'asigna un significáu particular o xeneral a les manifestaciones semiolóxiques que la componen. El síndrome ye plurietiológico porque tales manifestaciones semiolóxiques pueden ser producíes por diverses causes. D'esta miente, ye común estremar ente formes primaries y secundaries d'un mesmu síndrome. Les formes primaries correspuenden a aquellos síndromes non relacionables con una etioloxía o enfermedá conocida, ente que les formes secundaries son aquellos síndromes con etioloxía conocida o siquier venceyaos clínicamente con otra enfermedá. Por casu, el síndrome de Raynaud describe un trestornu vasomotor qu'afecta fundamentalmente a les manes y que puede apaecer como forma primaria/idiopática o acomuñáu a numberoses causes como enfermedaes autoinmunes, hematolóxiques, fármacos, etc.
Magar por definición, síndrome y enfermedá son entidaes clíniques con un marcu conceptual distintu, hai situaciones na patoloxía qu'enzanquen una correuta identificación de ciertos procesos nuna categoría o n'otra.
El términu na hestoria
editarComo términu médicu los primeros exemplos seguros atópase en Galeno, s. II d. C., quien cita la pallabra reiteradamente como un términu propiu de médicos empíricos. Galeno documenta la primer apaición de munches pallabres nel vocabulariu de la medicina a pesar de qu'él nun foi un creador de vocabulariu.
Celio Aureliano, médicu del Norte d'África del s. V d. C. qu'escribía en llatín, tradució col términu concursus, polo que nun apaez la pallabra na so forma griega transliterada al llatín —esto ye, syndrome— hasta la Renacencia.
El primer idioma modernu en que se documenta la pallabra ye n'inglés nuna fecha tan temprana como 1541 nuna traducción de Galeno de Copland; dellos años más tarde apaez en francés.[ensin referencies]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: síndrome
- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: síndrome
Enllaces esternos
editar
