Septo

N'anatomía, septo (del lat. septum, en plural septa, tabique, paré), dacuando trescritu septum o séptum, ye una paré qu'estrema d'una manera completa o incompletu un cuévanu o estructura n'otres más pequeñes.

Exemplos

N'anatomía humana

Ye una estructura del sistema límbico del celebru. Ta formáu por nucleos grises ya intervién nel procesamientu de funciones autónomes como pueden ser viscerales, endocrines, sensitivu-motores y reproductores.
Septo nasal: la paré cartilaxinosa que dixebra les fueses nasales.
Septo interventricular o tabique interventricular.
Septo llingual o tabique llingual fibrosu: paré cartilaxinosa interna de la llingua.

En zooloxía

Caúna de les llámines caliares de la cadarma individual, o coralito, d'un coral scleractinio.
Cada unu de los tabiques tresversales qu'estremen la concha d'un moluscu o un rizópodu en delles cámares.
Cada unu de los tabiques tresversales qu'estremen el cuévanu corporal d'un anélidu.
El tabique ente cada cámara o sifúnculo de la concha de los nautilos, amonites y belemnitas; esto ye, los cefalópodos que caltienen una concha esterna.

En micoloxía

Nos fungos, los fluxos protoplasmáticos al traviés de les abertures de los septos apurren nutrientes pa les célules, que s'almacenen nes parés de les hifes en forma de glucóxenu.

En botánica

Caúna de les divisiones que dixebren los lóculos d'un frutu, antera o esporangio.(Fibres septadas)

N'analoxía

Tamién s'utiliza en química pa nomar les parés permeables qu'estremen partes d'un aparatu, como un cromatógrafu de gases.