Suzanne Lenglen

Suzanne Rachel Flore Lenglen (24 de mayu de 1899, XVI Distritu de París – 4 de xunetu de 1938, XVI Distritu de París) foi una tenista francesa, campeona olímpica, que llogró 31 títulos de Grand Slam, dolce d'ellos individuales. Foi la primer muyer en convertise en tenista profesional. Apoderó'l tenis femenín ente 1919 y 1926. Moteyada "la divina" pola prensa francesa, ta considerada la primera gran diva y campeona del tenis femenín, deporte nel que rompió barreres con un xuegu apasionao y #atrevíu paxellos. Axustó col alfayate Jean Patou la confección de la so ropa deportivo y en 1921 revolucionó'l vestuariu del tenis femenín xugando colos brazos descubiertos y faldes llevemente per debaxo de la rodía.

Suzanne Lenglen
Vida
Nacimientu	XVI Distritu de París, 24 de mayu de 1899
Nacionalidá	Francia
Muerte	XVI Distritu de París, 4 de xunetu de 1938 (39 años)
Sepultura	Saint-Ouen Cemetery (en)
Causa de la muerte	leucemia anemia perniciosa (es)
Estudios
Llingües falaes	francés
Oficiu
Oficiu	tenista
Participante medaya d'oru olímpicotennis at the 1920 Summer Olympics – women's singles (en) medaya de bronce olímpicotennis at the 1920 Summer Olympics – women's doubles (en) medaya d'oru olímpicotennis at the 1920 Summer Olympics – mixed doubles (en)
Premios	ver International Tennis Hall of Fame prix Monique-Berlioux  (1921)
IMDb	nm0501840

A los 14 años xugó la so primer final d'un gran abiertu de tenis. Perdió la final en 1914 pero meses dempués convirtióse na tenista más nueva en ganar un gran abiertu al conquistar el Campeonatu Mundial de Pista Dura, récor #inda vixente. Ganó seis torneos de Wimbledon ente 1919 y 1925 y seis Roland Garros ente 1920 y 1926. Foi autora de dellos llibros sobre tenis.

Finó por causa de una anemia'l 4 de xunetu de 1938.

Entamos

Suzanne Lenglen nació'l 24 de mayu de 1899 en París. Por causa de los problemes de salú na so mocedá, ente elles asma, enfermedá qu'a la fin de la so vida agravóse, el so padre, Charles Lenglen, propietariu d'una compañía de transport, #animar a que practicara tenis. A los once años el so padre regaló-y #el so primer raqueta y en 1910 xugaba na cancha que teníen na casa familiar de Marest-sur-Matz. Yá que esfrutaba del xuegu'l so padre decidió entrenala con más intensidá. Unu de los métodos emplegaos pa entrenala consistía n'estender dellos pañuelos en distintos llugares de la cancha; y Suzanne tenía de llanzar les pelotes contra ellos.

Cuando namái tenía 15 años Suzanne apostó la final del campeonatu internacional de Francia, futuru Roland Garros frente a Marguerite Broquedis nun partíu a trés sets: 5–7, 6–4, 6–3. Esi mesmu añu ganó'l International "Clay Court Championships", celebráu en Sainte-Claude. L'empiezu de la Primer Guerra Mundial fizo que se suspendieren la mayoría de les competiciones nacionales ya internacionales, y la carrera de Lenglen quedó paralizada.

Carrera deportiva

Wimbledon y campeonatos de Francia

En 1919 Lenglen llogró la revancha nel tornéu de Wimbledon ganando la británica Dorothy Lambert Chambers al siete vegaes ganadora del campeonatu. Foi un partíu reñíu. El so padre averó-y una botella de coñá en plenu xuegu y pocu dempués ganó'l partíu. La victoria #convertir nun clásicu de la historia del tenis consagrando a Lenglen como ganadora de #el so primera Grand Slam.

Foi tamién un partíu que llamó l'atención non yá pol rendimientu de la xugadora na cancha sinón pol so vestuariu. Lenglen apaeció en Wimbledon con un vistíu que dexaba ver los sos antebrazos, curtiu, percima de les pantorríes, mientas que les demás xugadores pertenecíen en vistíos que cubríen casi tol cuerpu. Los británicos conservadores escupuliciáronse ante la osadía de la francesa, qu'amás bebía coñá ente los sets. Nel campeonatu de Wimbledon de 1921 llamó especialmente l'atención pol so vestuariu diseñáu por Jean Patou.

De 1919, 1920, 1921, 1923 y 1925 Suzanne Lenglen ganó'l Campeonatu de Wimbledon. N'en individuales añu tres d'añu, sacante 1924 añu nel que tuvo problemes de salú causaos pol asma. Ente 1920 y 1926, ganó por seis vegaes consecutives el Campeonatu de Francia.

Xuegos olímpicos de 1920

En 1920 ganó dos medayes d'oru y una de bronce nos Xuegos Olímpicos d'Amberes. Lenglen apoderó los individuales femeninos. Nel so camín escontra la medaya d'oru, venció apenes cuatro xuegos, trés d'ellos na final contra Dorothy Holman d'Inglaterra. Tamién ganó al pie de Max Décugis la medaya d'oru de dobles mestos. Y en la semifinal de dobles femeninos con Elisabeth d'Ayen llogró la medaya de bronce dempués de perder les semifinales y que los sos oponentes retirárense.

Debú fallíu n'América

L'únicu tornéu d'individuales nel que Lenglen foi ganada nesti periodu asocedió nuna apaición ensin planiar en 1921 nel Abiertu de los Estaos Xuníos. Esi añu, pa consiguir fondos destinaos a la reconstrucción de distintes rexones de Francia que fueren afaraes pola Primer Guerra Mundial, viaxó a Estaos Xuníos pa xugar dellos partíos d'exhibición contra Molla Bjurstedt-Mallory.

Al llegar a Nueva York, Lenglen afayó que, ensin el so consentimientu, l'Abiertu d'Estaos Xuníos anunciara qu'ella competiría. La presión pública foi tan grande que participó nel tornéu a pesar de nun tar bien de salú.

Polémica derrota

Pa la so sorpresa, nun había cabeza de serie pal eventu y #escoyer pa xugar contra Bjurstedt-Mallory, la campeona vixente. Nel partíu, Lenglen perdió'l primera set 6–2 y nel segundu set empezó a tusir y llorar, siendo incapaz de siguir. Foi ullada pol ensame cuando se retiró de la cancha y la prensa norteamericana #criticar duramente. Tou empioró cuando, por prescripción médica, atayáronse los sos partíos d'exhibición. Non acostumada a asemeyáu tratu, Suzanne Lenglen retornó a la so casa.

Llogró la so redención al añu siguiente cuando na final d'individuales de Wimbledon, ganó a Bjurstedt-Mallory en solu 26 minutos por 6–2 y 6–0. Considérase'l partíu decisivu más rápidu de la historia del tenis. Volveríen atopase esi mesmu añu nel tornéu de Niza, onde Bjurstedt-Mallory nuevamente perdió ante Lenglen.

Final del xuegu amateur

En 1926, últimu añu como xugadora amateur, Suzanne Lenglen xugó unu de los sos partíu más memorables. Foi en febreru nun tornéu en Carlton Club en Cannes, únicu partíu contra Helen Wills Moody. La norteamericana de 20 años d'edá yá ganara dos veces l'Abiertu de los Estaos Xuníos, y apoderaría el xuegu femenín a finales de la década de 1920 y empiezos de 1930 de la mesma forma que Lenglen lo fixera dende 1919. La gran atención del públicu pol alcuentru de la final del tornéu provocaron un importante aumentu de los precios de venta d'entraes. Techos y ventanes de los edificios cercanos taben atarraquitaos d'espectadores. Lenglen, dempués de casi perder el partíu en delles ocasiones, llogró la victoria por 6/3, 8/6.

Tamién en 1926 asocedió un incidente que marco la so historia deportiva. Mientres el tornéu de Wimbledon, Suzanne Lenglen #negar a xugar dos partíos consecutivos (individuales y dobles). Amenaciada cola descalificación per parte de los organizadores, la tenista #negar a apaecer na cancha, un xestu consideráu como una falta a la reina Isabel presente na tribuna. Finalmente les coses iguáronse y Lenglen xugó los partíos unos díes más tarde pero la reina nun asistió y el públicu inglés, cafiante pol caprichu" de la francesa, acúta-y una fría acoyida nel so partíu d'individuales. Esti episodiu bastió'l final de la carrera como aficionada de Suzanne Lenglen, que se exilia nel circuitu profesional d'Estaos Xuníos por un tiempu. La decisión que valió tamién la enemistá pa tola vida cola Federación Francesa de Tenis del momentu.

Carrera profesional y últimos años

Foi la primer estrella del tenis femenín en convertise en profesional. En 1928 #pagar 75.000 dólares por una xira nos Estaos Xuníos nuna serie de partíos contra Mary Browne. Ganadora del Abiertu de los Estaos Xuníos (1912, 1913 y 1914) tenía 35 años, y considerábase que yá pasara'l so momentu d'apoxéu, anque llegara a la final del Abiertu de Francia esi mesmu añu, perdiendo ante Lenglen 6–1, 6–0. Per primer vegada na historia del tenis, un partíu de tenis femenín yera'l principal eventu de la xira na que tamién había programaos partíos masculinos. Cuando terminó en febreru de 1927, Lenglen ganara a Browne nos 38 partíos. Exhausta pola llarga xira encamentóse-y un enllargáu periodu de descansu ensin xugar pa recuperase.

Lenglen escoyó retirase de la competición y crear una escuela de tenis en París col sofitu económicu del so amante Jean Tillier. La escuela, alcontrada al llau de les canches de Roland Garros, reconocióse amodo, espandióse y en 1936 foi freconocida como centru d'entrenamientu federativu pola federación francesa. Mientres esti periodu, Lenglen escribió dellos llibros sobre tenis.

En xunu de 1938, la prensa francesa anunció que se-y diagnosticara leucemia. Quedó ciega y morrió'l 4 de xunetu de 1938. Atópase soterrada nel campusantu de Saint-Ouen en París.

Pionera na moda nel tenis femenín

Lenglen encarna una revolución social en términos de condición de la muyer. Tamién ye pionera n'incorporar el mundu de la moda al tenis femenín. La deportista formaba parte de la xeneración "flapper", muyeres qu'utilizaron la moda como una forma de reivindicar la so independencia. Amante non yá del deporte sinón tamién de la estética artística axustó col alfayate Jean Patou el diseñu del so vestuariu y en 1921 foi la primer muyer en saltar a la cancha xugando ensin corsé colos brazos descubiertos y una falda plisada de seda blanco llevemente per debaxo de les rodíes rompiendo cola estética de la dómina nel que les muyeres llevaben pa xugar vistíu llargu y un gran sobrero.

Si nel mundu del deporte les muyeres diben tapaes de riba a embaxo pa nun atentar contra'l pudor, ella llucía teles más tresparentes, faldes más curties y bluses práuticamente ensin mangues que cubría tres los partíos con cárdigans de la mano de Jean Patou. N'avientu de 1926 apaecía nun reportaxe de Vogue como paradigma del estilu fotografiada por Steichen.

En 1931 se dio un pasu más en rotura de convenciones: la falda pantalón diseñada por Elsa Schiaparelli pa Lilí Álvarez pal Roland Garros y Wimbledom cosiderado un nuevu "escándalu". Tamién en 1931 Joan Lycett foi la primer muyer en xugar ensin medies apaeciendo na pista central coles piernes desnudes y con calcetos de todíu lo qu'abrió camín a les faldes curties. En 1934 la tenista Eileen Bennett nun partíu contre Betty Nuthall foi la primer tenista que s'atrevió a utilizar pantalones curtios dexando al descubiertu les sos rodíes reivindicando mayor llibertá de movimientu.

Palmarés

Mientres la so carrera, Suzanne Lenglen ganó 81 títulos n'individuales, siete de los cualos #consiguir ensin perder nengún xuegu, 73 títulos en dobles y 8 títulos en dobles mestos. Caltiénse como la única xugadora en ganar los títulos de Wimbledon n'individuales, dobles y dobles mestos nel mesmu añu (1920, 1922 y 1925).

El númberu total de Grand Slam ganaos ye 31, anque los títulos llograos nel Campeonatu de Francia nun se contabilicen siempres porque'l tornéu nun tuvo abiertu a tolos xugadores hasta 1925. D'ende que delles fontes acredíten-y namái 21 títulos. Títulos individuales de Grand Slam:

Añu	Tornéu	Oponente na final	Marcador
1914	World Hard Court Championships	Germaine Golding	6-3, 6-2
1919	Wimbledon	Dorothea Douglass	10-8, 4-6, 9-7
1920	Wimbledon (2)	Dorothea Douglass	6-3, 6-0
1921	World Hard Court Championships (2)	Molla Bjurstedt Mallory	6-2, 6-3
1921	Wimbledon (3)	Elizabeth Ryan	6-2, 6-0
1922	World Hard Court Championships (3)	Elizabeth Ryan	6-3, 6-2
1922	Wimbledon (4)	Molla Bjurstedt Mallory	6-2, 6-0
1923	World Hard Court Championships (4)	Kathleen McKane Godfree	6-2, 6-3
1923	Wimbledon (5)	Kathleen McKane Godfree	6-2, 6-2
1925	French Championships (5)	Kathleen McKane Godfree	6-1, 6-2
1925	Wimbledon (6)	Joan Fry Lakeman	6-2, 6-0
1926	French Championships (6)	Mary Browne	6-1, 6-0

C = Campeona. SF = Semifinal. 3R = 3ᵉʳ ronda. 2R = 2ª ronda. 1R = 1ᵉʳ ronda

NC = non celebráu.

A = Ausente, nun participó.

GJ = Torneos ganaos / Torneos xugaos

Bibliografía

• La Méthode d'initiation au tennis de Suzanne Lenglen por Jean Tillier, Féderation française de lawn tennis. Gallimard 1942

Legáu

Col so escelente xuegu y l'introducción del glamour nes canches Lenglen tuvo un históricu papel na reconocencia del tenis femenín y de los deportes femeninos polo xeneral.

Reconocencies póstumes

• En 1997 la segunda pista del estadiu Roland Garros, llugar onde se xuega l'Abiertu de Francia, pasó a denominase "Pista Suzanne Lenglen" nel so honor.
• Cuatro años dempués, la Federación Francesa de Tenis entamó la primer "Copa Suzanne Lenglen" pa muyeres mayores de 35 años. Magar primero llevóse a cabu en Francia, esti eventu de calter añal apuéstase anguaño nun país distintu cada añu.
• Lenglen, foi incluyida nel Salón de la Fama del Tenis Internacional en 1978, sigue siendo para munchos una de les meyores xugadores de tenis de la historia.
• El 24 de mayu de 2016 Google dedicó-y un doodle el día nel que cumpliera 117 años argumentando que "Ella rompió barreres al traviés del so xuegu apasionáu, vistimienta pocu tradicional y la so postura en contra de les formalidaes del deporte". "Cola influencia de Lenglen, el tenis femenín llogró l'atención que merecíay #convertir nun deporte non yá pa dalgunos, sinón pa toos".

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Suzanne Lenglen.
• Suzanne Lenglen na Internet Movie Database (n'inglés)
• «Suzanne Lenglen». en Find a Grave. (n'inglés)

• Datos: Q232831
• Multimedia: Suzanne Lenglen