Thrust SSC

Thrust SSC (acrónimu n'inglés para SuperSonic Car) ye un amiestu británicu d'automóvil y avión de combate. El 15 d'ochobre de 1997, algamó los 1.232,93 km/h, rompiendo la barrera del soníu al marcar velocidá Mach 1,002. Asemeyáu llogru foi posible porque s'usaron dos motores turbofán con postquemador Rolls Royce Spey 202 como los que s'empleguen nos aviones de caza F-4 Phantom II. El Thrust SSC pesa 10 tonelaes, acelera de 0 a 160 quilómetros per hora en 4 s y la so potencia ye igual a la de 145 automóviles de Fórmula 1.

Carauterístiques téuniques

Dos turborreactores Rolls Royce Spey 202, los mesmos que propulsaron al míticu McDonell Douglas F-4 Phantom, l'antecesor del F-15.
Potencia: 110.000 CV.
Ensin tresmisión: ruedes llibres.
Pesu: 10 tonelaes.

Foi pilotáu pol británicu Andy Green.

Sistemes de seguridá

Cámares y paracaíes

L'equipu col Thrust SSC.

L'aleta trasera funciona como estabilizador y lleva dos cámares de televisión. Una d'elles apunta escontra tras pa controlar l'apertura del paracaíes de frenáu. Debaxo d'esta estructura atopen dos de los cuatro ruedes d'aleación d'aluminiu, allugaes en tándem.

Efeutu suelo

Si'l morru del vehículu tiende a llevantase, dos cohetes asitiaos delantre de la cabina del pilotu empobinaos escontra riba emburriar contra la pista.

Rescate del pilotu

Pa rescatar al pilotu en casu d'accidente prepararon dos sierres llétriques alimentaes por bateríes que corten titaniu en 10 segundos, y son tresportaes nun coche de bomberos que cuerre a 250 quilómetros per hora. Por suerte, nunca se tuvieron qu'utilizar.

Detalles

Esquema del ThrustSSC.

Richard Noble foi'l líder del equipu que realizó'l diseñu, la construcción, l'ensamblaxe y les pruebes del Thrust SSC, según tuvo al cargu de la busca de patrocinadores, la loxística y la planificación de los ensayos de la máquina. Ostentó'l récor mundial de velocidá, estableciendo un rexistru cimeru a les 600 mph con un vehículu predecesor del Thrust SSC. Este tenía un solu motor y la cabina diba a un llau del mesmu.
Los sos primeros ensayos fueron realizaos nuna base aérea, únicu llugar con una pista de llargor apropiáu. En realizando ensayos nel desiertu de Xordania, treslladar al desiertu de Nevada por cuenta de los problemes que se presentaben debíos al intensu calor de la zona: el calor ellí yera tan intensu, qu'inclusive esistía riesgu de que'l combustible dientro de los tanques del vehículu amburárase.
Sobre una estructura de tubos d'aceru reforzao estiéndese una complexa "piel" de fibra de carbonu, aluminiu y titaniu. El so diseñu foi totalmente revolucionariu, creáu por un científicu británicu especializáu na construcción de misiles intercontinentales.
Utilizó dos motores turborreactores Rolls-Royce Spec V, llograos d'una base aérea que los guardaba nel so depósitu por cuenta de que nun los precisaben. Cada motor tien una potencia cimera a los 50.000 CV.
Les pruebes d'alta velocidá realizar nel desiertu de Nevada n'EE.XX. Dellos díes hubo condiciones climátiques adverses qu'afectaron el suelu del desiertu, pero esto asocedió en periodos curtios.
El pilotu de combate británicu Andy Green foi l'escoyíu pol líder del equipu, Richard Noble, pa realizar la complexa xera de pilotear el Thrust SSC.

El récor de velocidá en tierra

N'ochobre de 1997 en Black Rock, una zona desértica del estáu de Nevada (EE. XX.) y arrodiáu de grandes midíes de seguridá'l pilotu británicu d'aviones de combate Andy Green llogró romper la barrera del soníu, y por tanto'l récor de velocidá en tierra, a bordu del Thrust SSC. Tres un primer intentu'l 13 d'ochobre, llogró algamar la nada refalgable cifra de 1.229,81 quilómetros per hora, más de Mach 1 (equivalente 740 milles per hora), pero nun se fixo oficial por cuenta de problemes esistentes col Thrust. Dos díes depués llogró ameyorar el récor hasta 1.232,93 km/h y entós sí foi homologado.^[1]

Supónse que'l Budweiser Rocket consiguió superar Mach 1.01 en 1979, pero nun hubo pruebes abondes como pa certificar el récor y nun se fixo oficial, pola imprecisión de les midíes y porque los testigos presenciales nun oyeron el estampido sónicu que se produz al superar dicha velocidá.

Ver tamién

Referencies

↑ http://www.motorpasion.com/otros/thrust-ssc-el coche-que-rompio-la barrera-del soníu El coche que rompió la barrera del soníu.

Richard Noble: Thrust: The Remarkable Story of One Man's Quest for Speed, Hardcover: Partridge, 1998, ISBN 1-85225-268-5; Paperback: Bantam, 1999, ISBN 0-553-81208-4

Enllaces esternos

[http://www.thrustssc.com/ Sitiu oficial Thrust SSC, non más actualizáu)
Semeya-Diariu, por John Coppinger — inclúi semeya aérea por Richard Meredith-Hardy amosando'l shockwave al superar la barrera del soníu'l Thrust SSC
Video del Thrust SSC n'aición
Video shot dende l'aire amosando al Thrust SSC n'aición
Thrust SSC l'autu y la carrera
Semeyes del Thrust SSC, dende Blackrock, Nevada — 15 d'ochobre 1997

[1] ttp://www.motorpasion.com/otros/thrust-ssc-el coche-que-rompio-la barrera-del soníu El coche que rompió la barrera del soníu.

[1]