Tratáu de Reciprocidá
El Tratáu de Reciprocidá, tamién conocíu como'l Tratáu d'Elgin - Marcy, foi un tratáu sobre'l comerciu ente les colonies de l'América británica y Estaos Xuníos. Cubrió les materies primes y tuvo a valir dende 1854 hasta 1866. representó un movimientu escontra'l llibre comerciu, y opónse por elementos proteicionistes nos Estaos Xuníos, que se xunió a los estauxunidenses enoxáu con aparente sofitu británicu pa la Confederación, terminó en 1866. La solución pa la mayoría de los líderes de la Norteamérica británica convertir en confederación nel Dominiu de Canadá (1867), que supuestamente abriría munches nueves oportunidaes económiques dientro de Canadá. Los intentos del Partíu Lliberal de Canadá pa reactivar el comerciu llibre en 1911 condució a una victoria política de los Conservadores, quien alvirtió que Canadá sería absorbíu pol so vecín xigante. Falar de la reciprocidá dexar en suspensu dende va décades.
Tipu | tratáu |
---|---|
Estáu | Estaos Xuníos y Reinu Xuníu |
Creación | 1854 |
Robláu por | James Bruce (diplomático) (es) y William Learned Marcy (es) |
Oríxenes
editarFrente a la terminación de la preferencia imperial británica, cuando les Corn Laws britániques (los aranceles sobre la importación d'alimentos en Gran Bretaña) fueron derogaes en 1846, la comunidá empresarial de Canadá, con sede en Montreal, miraron escontra'l sur. Los comerciantes amenaciaron con primir pa l'anexón a los EE.XX. nun siendo que Londres, axustó un tratáu de llibre comerciu con Washington. En 1854, llograron lo que queríen nel Tratáu de Elgin-Marcy. Que figuren la mayoría de canadienses materies primes y productos agrícoles - especialmente la madera y el trigu - que les mercancíes almitíes con franquicia al mercáu d'EE.XX.. El tratáu punxo fin a la tarifa d'América'l 21% sobre les importaciones de recursos naturales. A cambéu, los estauxunidenses dióse-yos los derechos de pesca na mariña este. El tratáu tamién concedió un derechu de navegación a cada pocos llagos y otros ríos.
El tratáu representa un intentu per parte de los fabricantes estauxunidenses, per un sitiu, p'ampliar el so mercáu d'esportación y pa llograr materies primes más barates, y un intentu de los partidarios del llibre comerciu, los reformadores arancelaries, y la so hestoria aliaos del Partíu Demócrata, pol otru, p'amenorgar l'arancel. Los intereses protexíos, la movilización na Partíu Republicanu, defendióse[1]
Efeutos
editarLos historiadores alcordaron l'impautu foi pequeñu pa los EE.XX., pero aldericaron sobre los sos efeutos en Canadá. Dempués de que'l tratáu entró a valir producióse un gran aumentu de les esportaciones de Canadá a los Estaos Xuníos, y una rápida crecedera de la economía canadiense, especialmente nel sur d'Ontario. Les esportaciones canadienses a Estaos Xuníos creció nun 33% dempués del tratáu, ente que les esportaciones estauxunidenses namái creció un 7%. Dientro de los diez años, el comerciu doblóse ente los dos países. Mientres casi un sieglu los economistes canadienses vieron la era de la reciprocidá como un periodu felices pa la economía canadiense.
En 1968 esta visión optimista foi cuestionada polos historiadores económicos. (Oficial y Smith, 1968). Argumentaron que la crecedera del comerciu deber a la introducción de los ferrocarriles de Canadá y pola Guerra de Secesión que conduz a una gran demanda nos Estaos Xuníos. Tamién argumenten que les estadístiques son cuestionables. Antes de les tarifes, enforma contrabandu llevar a cabu. El llibre comerciu traxo esti comerciu a la lluz público, pero esti aumentu nel comerciu rexistráu en realidá nun reflexen la crecedera de la economía. En 1855, hubo males colleches de trigu nos Estaos Xuníos y Gran Bretaña. Tamién vio los suministros rusos de trigu cortáu pol Guerra de Crimea. Esto condució a un gran añu pal trigu de Canadá, independientemente de la introducción de la tarifa. Tamién s'argumentó que'l comerciu de dañu de fabricación canadiense. Por casu, la esportación de lleche y la cebada mancáu'l quesu de Canadá y el comerciu de cerveza. Agora los estudiosos polo xeneral sostienen que la prosperidá económica que siguió'l tratáu yera en gran parte la resultancia d'estos otros factores.[2]
El tratáu aguiyó la industria minero del carbón nel Nueva Escocia. Esa colonia yá se taba moviendo escontra'l llibre comerciu antes de 1854 el tratáu entró a valir, pero que'l tratáu sigue siendo modesta resultancia en beneficios direutos. La estructura de la economía camudó porque los mercaos de dellos productos básicos, como'l carbón aumentó en gran midida, la demanda d'otros bienes caltener ensin cambeos. El Tratáu de Reciprocidá complementa'l movimientu anterior escontra'l llibre comerciu y aguiyó la esportación de productos vendíos principalmente a los Estaos Xuníos Gerriets.[3]
Fin del tratáu
editarEl tratáu foi abrogado polos estauxunidenses en 1866 por delles razones. Munchos consideraron que Canadá foi l'únicu país que se beneficien d'ella, y porque s'opunxo a la proteición Cayley-Galt arancel impuesta pola [provincia [de Canadá]] a los productos manufacturados. Tamién los EE.XX. taba enoxáu colos británicos por sofitar extraoficialmente el Sur na Guerra Civil.
L'estáu de Maine, pol so allugamientu, foi un xugador clave. El tratáu beneficióse la posición de Portland comerciales con al respective de la de Montreal y l'interior de Canadá, pero munchos políticos y homes de negocios sicasí, Maine trabayó con ésitu pa terminar el tratáu. munchos votantes taben enoxaos cola conducta de Canadá mientres la Guerra Civil. Hubo escesu d'enfotu per parte de los intereses del ferrocarril de Portland, y los intereses madera Bangor oponer a la integración económica continental, prevista pol tratáu.[4]
Ente que Canadá intentó axustar un nuevu tratáu de reciprocidá, los estauxunidenses comprometiérense a aranceles elevaos y nun taría d'alcuerdu. Col tiempu, John A. Macdonald, crea un sistema canadiense de tarifes conocíu como'l Política Nacional. En 1911, un alcuerdu de llibre comerciu ente lliberales s Wilfrid Laurier "y los estauxunidenses foi refugada pol electoráu nes eleiciones de 1911.[5]
A partir de 1945 dambes naciones xunir a l'Alcuerdu Xeneral sobre Aranceles Aduaneros y Comerciu (AGAAC) y les tarifes empezó a amenorgase de manera constante. El llibre comerciu ente los dos países foi rematada pol 1988 Tratáu de Llibre Comerciu de Canadá y Estaos Xuníos .
Efeutos políticos
editarDe 1867 a 1911, la recuperación de la reciprocidá ye un oxetivu de tolos gobiernos de Canadá. La retórica política que realizó una emisión de partíu: el Partíu Conservador, que s'asitió en públicu pol nacionalismu y el proteicionismu ("el Política Nacional"), ésitu n'acomuñar a los lliberales col llibre comerciu, unión comercial colos EE.XX., y el continentalismo, que golía a l'absorción polos EE.XX.. El gobiernu lliberal de Sir Wilfrid Laurier llogró la firma d'un tratáu de reciprocidá col presidente d'Estaos Xuníos William Howard Taft. Los conservadores fixeron la tema central de les eleiciones de 1911, encendiendo'l sentimientu anti-americanu por series alvertencies que'l tratáu de la mesma, la economía en que'l control estauxunidense. Los lliberales fueron ganaos de manera decisiva y el tratáu foi refugáu.
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Gary Pennanen, "L'interés estauxunidense na Unión Comercial con Canadá, 1854-1898", Mid America, ' "1965, vol. 47 Númberu 1, pp 24-39
- ↑ Oficial y Smith (1968)
- ↑ Marilyn, y Julian Gwyn, "Aranceles, Comerciu y Reciprocidá: Nueva Escocia, 1830-1866",Acadiensis ,la primavera de 1996, vol. 25 # 2, pp 62-81
- ↑ Graeme S. Monte ", de Maine y el fin de Reciprocidá en 1866,"Maine Historical Society Quarterly, 1986, vol. 26 Númberu 1, pp 22-39
- ↑ L. Ethan Ellis, reciprocidá, 1911. (1968)
Bibliografía adicional
editar- Ankli, Robert E. "The Reciprocity Treaty of 1854," Canadian Journal of Economics / Revue canadienne d'Economique, Vol. 4, Non. 1 (Feb., 1971), pp. 1-20 in JSTOR
- Masters, D. C. The Reciprocity Treaty of 1854 (1963)
- Master, D.C. "Reciprocity." The Canadian Encyclopedia."
- Officer, Lawrence H., and Lawrence B. Smith. "The Canadian-American Reciprocity Treaty of 1855 to 1866," Journal of Economic History, Vol. 28, Non. 4 (Dec., 1968), pp. 598-623 in JSTOR
- Tansill, Charles. The Canadian Reciprocity Treaty of 1854 (1922) online edition