Universidá de Parma

La Universidá de Parma (n'italianu Università degli Studi di Parma) ye una de les universidaes más antigües d'Italia.

Universidá de Parma
Università degli Studi di Parma
Situación
PaísBandera d'Italia Italia
RexónBandera de Emilia-Romaña Emilia-Romaña
Provincia[[Provincia de Parma|{{{2}}}
Comuña[[Parma|{{{2}}}
Coordenaes 44°48′04″N 10°19′30″E / 44.801°N 10.3251°E / 44.801; 10.3251
Universidá de Parma alcuéntrase n'Italia
Universidá de Parma
Universidá de Parma
Universidá de Parma (Italia)
Datos
Tipu universidá pública
Fundación 962
Rector Paolo Martelli
Miembru de ORCID, Asociación d'Universidaes Europees y Red Netval de Universidades de Investigación (es) Traducir
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Historia editar

La Universidá de Parma foi fundada por decretu imperial del añu 962, [1] conferíu pol emperador Otón I a Uberto, l'obispu de Parma (anguaño guardáu nos archivos del obispu). Foi cerrada en 1332 pol papa Juan XXII y a partir d'esi momentu abierto y zarrao de nuevu en delles ocasiones. Empezó ufiertando estudios de l'artes lliberales y nel sieglu XIII incorporó estudios de derechu y medicina. Una refundación producir en 1502 y a partir de 1545 tuvo sol patrociniu de la Casa ducal de Farnese. El Duque Ranuccio I de Farnese dotó a la universidá de prestíu ente los nobles de la dómina, pero ente 1731 y 1748 la universidá entró nun nuevu cayente. So la supervisión del Duque Fernandu I de Borbón, en 1762, fundóse una gran "Universidá del Estáu" con nuevos materiales y nuevos estudios. A partir d'esi momentu esperimentó una rápida crecedera y establecióse en Parma un observatoriu astronómicu, un xardín botánicu y dellos llaboratorios d'anatomía, química y física esperimental. La universidá foi cerrada a los estudiantes estranxeros en 1831 y entró en nuevu cayente. Foi restablecida en 1854 pol rexente de la duquesa María Luisa y en 1859 producióse una renovación de la mesma.[2][3]

Organización editar

La universidá entamar en 18 departamentos con doce facultaes:[4]

Rectores editar

Profesores y alumnos notables editar

Llicenciaos honorarios editar

Nome Materia Añu
Attilio Bertolucci Lliteratura 1984
Egidio Viganò Pedagoxía 1988
Ganapati Parashuram Patil Ciencies biolóxiques 1988
Herbert A. Hauptman Química 1989
Agostino Casaroli Xurisprudencia 1990
Donnal Thomas Medicina y ciruxía 1992
Pierre Carniti Economía y Comerciu 1992
Calisto Tanzi Economía y Comerciu 1992
Patriciu A. Azocar Xurisprudencia 1994
Paolo Maria Fasella Veterinaria 1995
Luciano Pavarotti Veterinaria 1995
Lauro Ferrarini Veterinaria 1996
Franco Arquati Economía 1997
Lewis Y. Braverman Medicina y ciruxía 1997
Franco Bernabè Ciencies ambientales 1997
Jaques van Compernolle Xurisprudencia 1998
Alexandre V. Bobylev Matemátiques 1998
George Y. Andrews Física 1998
Louis Malassis Agraria 1998
Jean Testa Química y Teunoloxía Farmacéutica 1999
Nikolaos Peppas Farmacia 1999
Klaus Joachim Reutter Ciencies Xeolóxiques 2000
Licinio Ferretti Ciencies Xeolóxiques 2000
Maria New Medicina y ciruxía 2000
Jacques Le Goff Lletres 2000
Marta Montanini Psicoloxía 2003
Marcu Brunelli Marketing 2004
Marcu Rosi Marketing 2004
Biagio Agnes Medicina y ciruxía 2004
Alain Mérieux Medicina y ciruxía 2004
Camillo Catelli Inxeniería Mecánica 2004
Andrea Pontremoli Inxeniería Informática 2004
Fabio Salviato Economía Política 2004
Gino Trombi Economía y Finances 2004
Renato Casappa Inxeniería Mecánica 2005
Augusto Rizzi Inxeniería Civil 2005
Alexander McCall Smith Xurisprudencia 2005
Irma Adelman Economía Política 2005
Fabrizio Barca Economía Política 2005
Donald J. Abraham Química y Teunoloxía Farmacéutica 2005
Gerd Huber Medicina y ciruxía 2005
Luigi Luca Cavalli-Sforza Ecoloxía 2006
David Nicolaas Reinhoudt Química 2007
Aldo Brachetti Peretti Inxeniería de xestión 2009
Gualtiero Marchesi Ciencies gastronómiques 2012
Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga Desenvolvimientu internacional 2013
Luciano Onder Medicina y ciruxía 2014
Bernardo Bertolucci Hestoria y crítica del arte y del espectáculu 2014
Vittorio Adorni Ciencies y téuniques del motor 2015
Giovanni Ferrero Ciencia y teunoloxía alimentaria 2015

Referencies editar

Enllaces esternos editar