Bernardo Bertolucci

direutor de cine y guionista italianu (1941–2018)

Bernardo Bertolucci (16 de marzu de 1941Parma – 22 de payares de 2018Roma)[14] foi un direutor de cine y guionista italianu. La so película The Last Emperor ganó nueve Premios Óscar en 1988. Tamién dirixó Novecento y Last Tango in Paris y escribió'l guión de C'era una volta il West, consideráu unu de los meyores Spaghetti western de la historia.

Bernardo Bertolucci
Voz
presidente del xuráu del Festival de Cannes

1990 - 1990
Wim Wenders - Roman Polanski
Vida
Nacimientu Parma[1]16 de marzu de 1941[2]
Nacionalidá Bandera d'Italia Italia [3]
Bandera d'Italia Reinu d'Italia  (16 marzu 1941 -  18 xunu 1946)
Bandera d'Italia Italia  (18 xunu 1946 -  22 payares 2018)
Residencia Parma
Muerte Roma22 de payares de 2018[4] (77 años)
Causa de la muerte cáncanu de pulmón
Familia
Padre Attilio Bertolucci
Casáu con Adriana Asti
Maria Paola Maino (1967 – 1972)
Clare Peploe (1979 – 2018)[5]
Hermanos/es Giuseppe Bertolucci
Estudios
Estudios Universidá de Roma La Sapienza
Llingües falaes italianu[6]
inglés
Oficiu direutor de cine, guionista, productor de cine, actor de cine, montador, poeta, dramaturgu, guionista de cine, realizadorautor
Premios
Nominaciones
Creencies
Relixón atéu
IMDb nm0000934
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

So padre, Attilio, yera poeta. Bernardo estudió na Universidá de Roma, onde se ganó una cierta fama como poeta. Empecipió nel mundu del cine realizando curtiumetraxes en 16 mm col so hermanu Giuseppe. En 1961 fixo d'ayudante de direición en Accattone, primer llargumetraxe de Pier Paolo Pasolini. Un añu dempués estrenábase como direutor con La commare secca. En 1968 estrenaba C'era una volta il West, dirixida por direutor italianu Sergio Leone.

En 1972 la so película El conformista foi candidata a los Óscar pol meyor guión adautáu. Dos años dempués él mesmu yera nomáu pal Óscar a la meyor direición, nesta ocasión pa (Últimu tangu en París). En 1976 dirixe Novecento una superproducción sobre la historia d'Italia cola collaboración d'actores de la talla de Robert De Niro y Gerard Depardieu. La so obra más premiada nos Estaos Xuníos foi The Last Emperor (The Last Emperor), que ganó nueve estatuilles en 1988, amás d'otros premios internacionales.

El trabayu con Pasolini ye una influyencia que marcó tola so obra posterior, xunto cola obra d'otros direutores como Godard, Kurosawa o los neorrealistes.

El suyu ye un cine d'autor. Les sos principales carauterístiques son un cuidadosu usu de la cámara y del montaxe, y el trabayu de la fotografía con finalidaes simbóliques.

Estilu

editar
 
La Ciudá Prohibida, tal como ye representada en L'Últimu Emperador.

La mayoría de les sos películes trescurren n'escenarios aparentemente intrescendentes —grises, si se quier pal espectador occidental estándar, cola importante esceición d'un grupu de películes ambientadas en llugares más exóticos como en The Last Emperor, The Sheltering Sky y Pequeñu Buda (Little Buddha).

Pero ye destacable'l fechu que la contestualización de l'aición n'escenarios europeos refuga'l recursu a los tópicos. El llugar de l'aición paez, pos, un tanto accesoriu al so aportar, aportunando nes importantes esceiciones enantes mentaes. Podríamos dicir que les narraciones de Bertolucci parten de la cotidianidá p'afayar el surdimientu de la historia.

Filmografía (como direutor)

editar

Premios

editar
Categoría Película Resultáu
Meyor Guión Adautáu El conformista Nomáu
Meyor Direutor Last Tango in Paris Nomáu
Meyor Película The Last Emperor Ganador
Meyor Direutor The Last Emperor Ganador
Meyor Guión Adautáu The Last Emperor Ganador
Meyor Música The Last Emperor Ganador
Meyor Fotografia The Last Emperor Ganador
Meyor Direición Artística The Last Emperor Ganador
Meyor Vestuariu The Last Emperor Ganador
Meyor Soníu The Last Emperor Ganador
Meyor Montaxe The Last Emperor Ganador

Referencies

editar
  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118510096. Data de consulta: 26 payares 2018. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. Afirmao en: coleición en llinia del Muséu d'Arte Modernu de Nueva York. Identificador MoMA de artista: 18543. Data de consulta: 4 avientu 2019. Llingua de la obra o nome: inglés.
  4. Afirmao en: Enciclopedia Brockhaus. Identificador de Brockhaus Enzyklopädie en línea: bertolucci-bernardo. Llingua de la obra o nome: alemán.
  5. «Morta Clare Peploe, regista e moglie di Bernardo Bertolucci» (italianu) (24 xunu 2021). Consultáu'l 24 xunu 2021.
  6. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  7. URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-1988.85.0.html. Data de consulta: 5 avientu 2019. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190713152711/https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-1988.85.0.html.
  8. URL de la referencia: https://www.locarnofestival.ch/pardo/festival-del-film-locarno/section-and-awards/special-awards/pardo-d-onore.html.
  9. URL de la referencia: http://www.quirinale.it/onorificenze/insigniti/10033. Data de consulta: 26 payares 2018.
  10. URL de la referencia: https://walkoffame.com/bernardo-bertolucci/. Editorial: Paséu de la Fama de Hollywood.
  11. URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2012.329.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20191209170720/https://www.europeanfilmacademy.org/2012.329.0.html. Data de consulta: 17 xineru 2020.
  12. URL de la referencia: https://www.unipr.it/node/10686.
  13. URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2004.102.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190720124252/https://www.europeanfilmacademy.org/2004.102.0.html. Data de consulta: 22 avientu 2019.
  14. Muere a los 77 años Bernardo Bertolucci, gran maestro del cine italiano La Nueva España. Consultao'l 26.11.2018

Enllaces esternos

editar