Valentín Silva Melero

Valentín Silva Menero (21 de xunetu de 1905Uviéu – 25 de xunu de 1982) foi un xurista y políticu español, caderalgu y rector d'Universidá d'Uviéu, procurador en Cortes, senador y presidente del Tribunal Supremu.

Valentín Silva Melero
procurador nes Cortes fraquistes

16 xunetu 1973 - 30 xunu 1977
Francisco Ruiz-Jarabo y Baquero
Eleiciones: X legislatura de las Cortes franquistas (es) Traducir
procurador nes Cortes fraquistes

16 mayu 1958 - 10 ochobre 1960 - José Virgili Vinadé
Eleiciones: VI legislatura de las Cortes franquistas (es) Traducir
procurador nes Cortes fraquistes

14 mayu 1955 - 14 abril 1958
Eleiciones: V legislatura de las Cortes franquistas (es) Traducir
procurador nes Cortes fraquistes

15 ochobre 1954 - 13 abril 1955
Torcuato Fernández-Miranda Hevia
Eleiciones: IV legislatura de las Cortes franquistas (es) Traducir
miembru del Senáu español


presidente del Tribunal Supremo (es) Traducir


rector


caderalgu d'universidá

Vida
Nacimientu Uviéu[1]21 de xunetu de 1905[1]
Nacionalidá España
Muerte 25 de xunu de 1982[2] (76 años)
Estudios
Estudios Universidá d'Uviéu
Universidá Central
Nivel d'estudios doctor
Llingües falaes castellanu
Oficiu maxistráu, políticu, xuristaprofesor universitariu
Llugares de trabayu Madrid
Emplegadores Tribunal Supremu d'España
Universidá de Murcia
Universidá de Sevilla
Universidá d'Uviéu
Premios
Miembru de Tribunal Supremu d'España
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Valentín Silva Menero nació n'Uviéu el 21 de xunetu de 1905. Estudió Derechu na Universidá d'esta ciudá. Llogró'l doctoráu pola Universidá Central de Madrid, y amplió estudios n'Alemaña.

Foi caderalgu de Derechu Procesal de les universidaes de Sevilla y Murcia y de Derechu Penal de la Universidá d'Uviéu dende 1940. Foi'l fundador del Seminariu d'Estudios Sociales dientro de la Facultá de Derechu (1942), qu'en 1944 alzar al rangu d'Escuela Social d'Uviéu.[5]

Ente 1954 y 1960 Silva Menero foi rector de la Universidá d'Uviéu, y en calidá de tal foi nomáu procurador nes Cortes franquistes y direutor del Institutu d'Estudios Asturianos.[6]

Valentín Silva Menero foi nomáu presidente del Tribunal Supremu en 1973. En 1977 foi nomáu senador por designación real nes primeres Cortes de l'acabante reponer democracia, y dimitió del cargu de presidente del Tribunal Supremu pola incompatibilidá na qu'incurría.[7]

Finó n'Uviéu'l 25 de xunu de 1982.


Predecesor:
Francisco Ruiz-Jarabo
Presidente del Tribunal Supremu
1973 - 1977
Socesor:
Ángel Escudero de la Corrolada

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 URL de la referencia: http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=1-1&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28109570%29.NDIP.. Data de consulta: 20 xineru 2020.
  2. Afirmao en: Diccionario biográfico español. Identificador DBE: 35180/valentin-silva-melero. Apaez como: Valentín Silva Melero. Editorial: Real Academia de la Historia. Llingua de la obra o nome: castellanu. Data d'espublización: 2011.
  3. Identificador del Boletín Oficial del Estado: BOE-A-1960-13279.
  4. Identificador del Boletín Oficial del Estado: BOE-A-1962-22406.
  5. Martínez Girón, Jesús, "Los estudios sociales na ciudá de Ferrol", Anuariu da Facultade de Dereito da Universidade da Coruña 9 (2005): 1095-1104 [1]
  6. http://el.tesorodeoviedo.es/index.php?title=Valent%C3%ADn_Silva_Melero
  7. Información de la web del Senáu [2]