Ñuflo Chávez Ortiz

Ñuflo Chávez Ortiz (3 d'ochobre de 1923, Santa Cruz de la Sierra – 2 de xunetu de 1996, Bolivia) foi un abogáu y políticu bolivianu, ventenu octavu vicepresidente de la República de Bolivia siendo vicepresidente mientres el primer gobiernu de Hernan Siles Zuazo dende agostu de 1956 hasta'l so arrenunciu en xunu de 1957. Foi unu de los fundadores del Movimientu Nacionalista Revolucionariu (MNR), xunto con Víctor Paz Estenssoro, Hernán Siles Suazo, Walter Guevara Arce, Carlos Montenegro, Germán Monroy Block, Lydia Gueiler Tejada, ente otros.

Ñuflo Chávez Ortiz
Vicepresidente de Bolivia
Vida
Nacimientu	Santa Cruz de la Sierra, 3 d'ochobre de 1923
Nacionalidá	Bolivia
Muerte	Bolivia, 2 de xunetu de 1996 (72 años)
Estudios
Estudios	Universidá Mayor de San Andrés
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	políticu
Creencies
Relixón	catolicismu
Partíu políticu	Movimiento Nacionalista Revolucionario (es)

Biografía

Ñuflo Chávez nació en Santa Cruz de la Sierra el 3 d'ochobre de 1923, siendo'l so padre Cástulo Chávez Egüez. Estudió derechu na Universidá Mayor de San Andrés y na Universidá San Francisco Xavier egresando como abogáu.Foi caderalgu na Universidá Mayor de San Andrés Universidá Nacional Mayor de San Marcos; Universidá Particular Inca Garcilaso de la Vega; Universidá Téunica del Callao; Universidá del Pacíficu y la Universidá de San Agustín.

Vida política

Dende bien temprana edá na so mocedá, entró y actuó na política ingresando al partíu del Movimientu Nacionalista Revolucionariu en 1945, destacar pola so participación na guerra civil de 1949. Asumió la secretaria xeneral del MNR na so ciudá natal.

Ocupó los cargos de Ministru d'Asuntos Llabradores dende 1952 hasta 1955, interviniendo na fundación de la Central Obrera Boliviana y promulgándo la reforma agraria. Foi escoyíu Vicepresidente de la República de Bolivia en 1956 mientres la presidencia de Hernán Siles Zuazo, presentando'l so arrenunciu frente al congresu en xunu de 1957 por ciertes discrepancies que tenía col so presidente sobre les midíes de estabilización monetaria impuestes a Bolivia por Hernán Siles Zuazo. Ñuflo Chavez foi'l primer vicepresidente más nuevu de Bolivia, llegando a ocupar dichu cargu a los 33 años.

Foi ministru de Mines y Petroleu en 1960 mientres el segundu gobiernu de Victor Paz Estenssoro, tamién foi senador por Oruro dende 1962 hasta 1964. Tres la cayida del partíu del Movimientu Nacionalista Revolucionariu por un golpe d'estáu realizáu pol xeneral Rene Barrientos Ortuño en payares de 1964, Chávez foi exiliáu al Perú onde permaneció un tiempu ellí, llogrando una cátedra d'economía na universidá de San Marcos de dichu país.

Torna a Bolivia en 1978. Participó como candidatu pol partíu del Movimientu Nacionalista Revolucionariu a la vicepresidencia de Bolivia pa les Eleiciones xenerales de Bolivia de 1980 acompañando a Victor Paz Estenssoro, perdiendo diches eleiciones. En 1985 volvió ocupar el cargu de senador representando esta vegada al departamentu de Pando y en 1986 foi nomáu embaxador plenipotenciario de Bolivia nel Perú mientres el cuartu y últimu gobiernu de Victor Paz Estenssoro, retirándose asina de la vida política.

Finó na probeza'l 2 de xunetu de 1996 a los 72 años d'edá.

Publicaciones

Mientres la so trayeutoria, Chávez fixo delles publicaciones como ser:

• El Sieglu del Estañu
• Fundiciones d'Estañu en Bolivia
• Cinco Ensayo y un Pruyimientu
• Carta a los Trabayadores de la mio Patria
• Sistema Económicu Capitalista
• Pensamientu Económicu: Introducción a la Ciencia Política
• Introducción a la Economía Política; Alcordances d'un Revolucionariu.

Ver tamién

• Vicepresidente de Bolivia
• Historia de Bolivia

Enllaces esternos

• Ñuflo Chávez Ortiz

• Datos: Q8078667