13 Monocerotis

estrella

13 Monocerotis (13 Mon / HD 46300 / HR 2385)[8] ye una estrella de magnitú aparente +4,50 na constelación del Unicorniu. Ye una estrella tan distante que la midida de la so paralax nun ye fidedigna. La meyor estimación de la so distancia básase na so probable pertenencia a l'asociación OB1 Mon, que la asitia aproximao a 2800 años lluz del Sistema Solar.

Ficha d'oxetu celeste13 Monocerotis
estrella[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 98,22594959232 °[2]
Declinación (δ) 7,33296969762 °[2]
Distancia a la Tierra 822,436 pc
Magnitú aparente (V) 4,5 (banda V)
Magnitú absoluta −5,93
Constelación Monoceros
Velocidá de rotación 18 km/s[4]
Velocidá radial 11,8 km/s[5]
Parallax 1,2159 mas[2]
Carauterístiques físiques
Radiu 49,47 Radius solars
Masa 12 M☉
Gravedá superficial 140 cm/s²[6]
Tipu espectral A0I[7]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 6h 32m 54.228s, 7° 19 58.691

Carauterístiques

editar

13 Monocerotis ye una superxigante blanca de tipu espectral A0Ib con una temperatura superficial de 9670 K. Anque ye descomanadamente lluminosa, 10.800 vegaes más que'l Sol, la so lluminosidá ye una quinta parte de la de Deneb (α Cygni), la superxigante blanca más conocida. Temperatura y lluminosidá dan como resultáu un radiu 37 vegaes más grande que'l radiu solar. Xira sobre sigo mesma con una velocidá de rotación igual o superior a 18 km/s, lo que trai un periodu de rotación inferior a 105 díes. Con una masa de 9 mases solares, anguaño ta aumentando amodo de tamañu con un nucleu inerte d'heliu; empecipió la so vida como una estrella caliente de tipu B1 y fai namái 60.000 años remató la fusión del so hidróxenu internu.[9]

Al igual qu'otres superxigantes, 13 Monocerotis esperimenta una significativa perda de masa debíu al vientu estelar que sopla dende la so superficie a una velocidá de 325 km/s. Coles mesmes, tópase envolubrada nuna tenue nebulosa de reflexón, visible sobremanera al este de la estrella.[9]

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
  4. «Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (3):  páxs. 897-911. ochobre 2002. doi:10.1051/0004-6361:20020943. 
  5. «Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system» (n'inglés). Astronomy Letters (11):  páxs. 759–771. payares 2006. doi:10.1134/S1063773706110065. 
  6. Kim Venn (1993). «CNO oabundances and the evolutionary status of three A-type supergiants» (n'inglés). The Astrophysical Journal:  páxs. 316–332. doi:10.1086/173078. 
  7. Gerard T. van Belle (23 marzu 2009). «Directly determined linear radii and effective temperatures of exoplanet host stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal (2):  páxs. 1085–1098. doi:10.1088/0004-637X/694/2/1085. 
  8. 13 Mon -- Star in Nebula (SIMBAD)
  9. 9,0 9,1 13 Monocerotis (Stars, Jim Kaler)

Coordenaes:   6h 32m 54.228s, 7° 19 58.691