Altais (δ Draconis / δ Dra / 57 Draconis)[9] ye la cuarta estrella más brillosa de la constelación de Draco —el dragón— dempués d'Etamin (γ Draconis), η Draconis y Alwaid (β Draconis). La so magnitú aparente ye +3,07.

Ficha d'oxetu celesteAltais
fonte d'infrarroxos[1], estrella con movimiento propio alto (es) Traducir[1], estrella doble (es) Traducir[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 288,13875572044 °[2]
Declinación (δ) 67,661538657054 °[2]
Distancia a la Tierra 29,9851 pc
Magnitú aparente (V) 3,07 (banda V)
Magnitú absoluta 0,634[4]
Constelación Draco (es) Traducir
Velocidá de rotación 0,53 km/s[5]
Velocidá radial 24,818 km/s[6]
Parallax 33,3499 mas[2]
Carauterístiques físiques
Radiu 11 Radius solars
Masa 2,32 M☉
Gravedá superficial 510 cm/s²[7]
Tipu espectral G9III[8]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 19h 12m 33.301s, 67° 39 41.539

El nome de Altais provién del árabe Al Tais y significa «la Cabra», en referencia a un asterismu que simbolizaba esti animal na antigua astronomía árabe. Otra denominación bien utilizada pa esta estrella ye Nodus Secundus o Nodus II, d'orixe llatín, pos marca'l segundu nuedu na figura del dragón.[10]

Na astronomía china, δ Draconis, xunto a Tyl (ε Draconis), π Daconis, ρ Draconis y Alsafi (σ Draconis), constituyía Tien Choo, «la Cocina Celestial».[10]

Distancia y cinemática

editar

Altais alcuéntrase a 97 años lluz del Sistema Solar. Fai 750.000 años foi cuando tuvo a mínima distancia de la Tierra —59 años lluz—, algamando'l so rellumu magnitú +1,97.[11]

La órbita de Altais alredor del centru de la Vía Lláctea ye considerablemente escéntrica (y = 0,40, frente a y = 0,16 que tien el Sol). Ello fai que nel apoastru —máxima separación— la so distancia al centru de la galaxa supere los 17,2 kilopársecs.[11] χ Draconis, Labrum (δ Crateris) y ν Hydrae son exemplos d'estrelles con órbites galáctiques tamién notablemente escéntriques.

Carauterístiques

editar

Altais ye una xigante mariellu-naranxa de tipu espectral G9III. Les sos carauterístiques son asemeyaes a les de Vindemiatrix (ε Virginis), anque ye llixeramente menos lluminosa y caliente qu'ésta última. La so lluminosidá ye 63 vegaes mayor que la del Sol y la so temperatura superficial ye de 4817 K.[12] Tien un radiu 11 vegaes más grande que'l radiu solar. Amuesa un conteníu metálico inferior a la solar nun 32% ([Fe/H] = -0,17).[12] Con una masa 2,5 vegaes mayor que la del Sol, tien una edá averada de 700 millones d'años. Nel so nucleu d'estrella xigante produzse la fusión del heliu en carbonu y oxíxenu.[13]

Desconozse si una estrella de magnitú 12 que se topa a 88 segundos d'arcu de Altais ta rellacionada con ella o a cencielles coincide na mesma llinia de visión.[13]

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
  4. Caroline Soubiran (marzu 2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (1):  páxs. 91–101. doi:10.1051/0004-6361:20078788. 
  5. Pablo Mauas (26 xineru 2015). «Stellar parameters and chemical abundances of 223 evolved stars with and without planets» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201424474. 
  6. Caroline Soubiran (agostu 2018). «Gaia Data Release 2. The catalogue of radial velocity standard stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201832795. 
  7. Henrik Jönsson (8 febreru 2017). «Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201629128. 
  8. «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 245–266. ochobre 1989. doi:10.1086/191373. 
  9. Altais (SIMBAD)
  10. 10,0 10,1 Allen, Richard Hinckley (1889). «Draco», Courier Dover Publications: Star Names — Their Lore and Meaning (n'inglés), páx. 563. ISBN 0-486-21079-0. Consultáu'l 3 de payares de 2012.
  11. 11,0 11,1 Delta Draconis. Extended Hipparcos Compilation (XHIP) (Anderson+, 2012)
  12. 12,0 12,1 Wu, Yue; Singh, H. P.; Prugniel, P.; Gupta, R.; Koleva, M. (2011). «Coudé-feed stellar spectral library - atmospheric parameters». Astronomy and Astrophysics 525. A71. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2011A%26A...525A..71W&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  13. 13,0 13,1 Nodus Secundus/Altais (Stars, Jim Kaler)

Coordenaes:   19h 12m 33.301s, 67° 39 41.539