Ni Hydrae
Nin Hydrae o Nu Hydrae (ν Hya / HD 93813 / HR 4232)[8] ye una estrella na constelación d'Hidra. De magnitú aparente +3,11, ye la cuarta estrella más brillosa de la so constelación dempués d'Alfard (α Hydrae), γ Hydrae y ζ Hydrae. La so posición sirve p'alcontrar la tenue constelación de Cráter; Alkes (α Crateris) ta aproximao 3º al sureste de Nin Hydrae.
Carauterístiques
editarAsitiada a 138 años lluz de distancia, Nin Hydrae ye una xigante naranxa de tipu espectral K0/K1III[8] con una temperatura efectivo de 4375 K. La so lluminosidá ye 156 vegaes mayor que la lluminosidá solar, emitiendo la mayor parte de la so radiación na rexón del infrarroxu invisible. La so velocidá de rotación ye igual o superior a 1,8 km/s. Siendo'l so radiu 22 vegaes más grande que'l del Sol, completa un xiru en 619 díes —1,75 años—, magar esti ye una llende cimera, pos el verdaderu valor depende del enclín del so exa de rotación al respective de la Tierra.[9]
Nin Hydrae amuesa una composición química «subsolar»; la rellación ente los conteníos de fierro y hidróxenu ye aproximao la metá que nel Sol, enclín tamién reparáu pal carbonu y el oxíxenu. Tien una masa ente 2 y 2,5 vegaes la masa solar y ye una estrella estable que'l so heliu internu se funde en carbonu y oxíxenu.[9]
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: SIMBAD.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
- ↑ Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
- ↑ David Latham (7 avientu 2007). «Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity» (n'inglés). The Astronomical Journal (1): páxs. 209–231. doi: .
- ↑ Henrik Jönsson (8 febreru 2017). «Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi: .
- ↑ Henrik Jönsson (8 febreru 2017). «Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi: .
- ↑ «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series: páxs. 245–266. ochobre 1989. doi: .
- ↑ 8,0 8,1 Nu Hydrae (SIMBAD)
- ↑ 9,0 9,1 Nu Hydrae (Stars, Jim Kaler)