Amador Fernández

políticu asturianu (1894–1960)
(Redirixío dende Amador Fernández Montes)

Amador Fernández Montes (1 d'avientu de 1894Samartín del Rei Aurelio – 1 de payares de 1960La Paz (es) Traducir), conocíu popularmente como "Amadorín", foi un históricu socialista destacáu sindicalista del Sindicatu d'Obreros Mineros Asturianos del que foi presidente, diputáu nes cortes demientres tola republica española tuvo una participación relevante na Revolución de 1934 y foi miembru del Conseyu Soberanu d'Asturies y Lleón.

Amador Fernández
diputáu nes Cortes republicanes

25 febreru 1936 - 2 febreru 1939
Distritu: Uviéu
Eleiciones: tercer llexislatura de la Segunda República Española
diputáu nes Cortes republicanes

5 avientu 1933 - 7 xineru 1936
Distritu: Uviéu
Eleiciones: segunda llexislatura de la Segunda República Española
diputáu nes Cortes republicanes

10 xunetu 1931 - 9 ochobre 1933
Distritu: Uviéu
Eleiciones: primer llexislatura de la Segunda República Española
Vida
Nacimientu Samartín del Rei Aurelio[1]1 d'avientu de 1894[1]
Nacionalidá España
Muerte La Paz (es) Traducir[1]1 de payares de 1960[1] (65 años)
Estudios
Llingües falaes castellanu
Oficiu políticu, emplegáumineru
Llugares de trabayu Madrid
Seudónimos Amadorín
Serviciu militar
Lluchó en Revolución de 1934
Creencies
Partíu políticu Partíu Socialista Obreru Español
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Amador Fernández nació na aldea La Invernal, nel Conceyu de Samartín del Rei Aurelio el 1 d'avientu de 1894. Dende temprano entamó a trabayar como mineru. En 1909 ingresa nes Xuventudes Socialistes y llueu nel grupu organizador del Sindicatu Obreru de Mineros Asturianos (SOMA) onde se formó a la solombra del líder del sindicatu Manuel Llaneza. Foi alministrador de la Mina San Vicente que'l sindicatu esplotaba direutamente. Tres morrer Llaneza, asume la Presidencia del SOMA y con Belarmino Tomás y Ramón González Peña formaría'l nucleu dirixente. Participó activamente na preparación y desendolcu de la Revolución de 1934, tres el fracasu de la insurrección asturiana exíliase a Francia d'onde regresa de forma clandestina en 1936 pa preparar les eleiciones de febreru nes que salió escoyíu diputáu del Frente Popular.

Foi escoyiu diputáu a cortes mientres la II República en 1931, 1933 y 1936. Foi tamién escoyíu alministrador del periodicu socialista Avance. Al españar la Guerra Civil formará parte del Comité del Frente Popular d'Asturies encargándose primero d'Interior y Xusticia, llueu nel Conseyu Interprovincial d'Asturies y Lleón (formáu n'avientu de 1936) y en mayu de 1937 declaráu soberanu, foi Conseyeru de Comerciu y Mines. Tres la ocupación d'Asturies pol exércitu franquista n'ochobre de 1937 exiliaráse a Francia otra vuelta. Morrió en La Paz (Méxicu) l'1 de payares de 1960.

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar