Athene noctua
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
Athene noctua miagón  | ||
|---|---|---|
 | ||
| Estáu de caltenimientu | ||
 Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
| Clasificación científica | ||
| Reinu: | Animalia | |
| Filu: | Chordata | |
| Clas: | Aves | |
| Orde: | Strigiformes | |
| Familia: | Strigidae | |
| Xéneru: | Athene | |
| Especie: |
A. noctua Scopoli, 1769 | |
| Distribución | ||
 | ||
| Subespecies | ||
| Consultes | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
El miagón[2], miagona[3], páxaru miagón[4], beca[5], fonsu o rasa[6] (Athene noctua) ye una ave strigiformes de la familia Strigidae. Ta bien espublizada pela metá sur d'Europa y el norte d'África. Tien unos 25 cm de llargor.
Como la mayoría d'aves de la familia Strigidae, tien grandes güeyos d'iris mariellu-maciu. Ye d'estatura gordosa, de color pardu con manches blanques, y en esnalu estremar peles sos ales curtíes, arrondaes y con llinies puntiaes de color blancu. Paezse un pocu al coruxín, pero ésti ye de color ceniza, con un par de guedeyes en punta enriba de la cabeza, y menos trabáu que'l miagón.
El so esnalu ye onduláu, con descensos y ascensos siguíos y d'aleteos rápidos.
El so cantu ye bono d'escuchar nos atapeceres: una serie de reclamos agudos y fuertes, paecíos al miagar d'un gatu (de ahí el so nome). Suelse ver sobremanera en paisaxes mediterráneos, con olivares, carbes, y dalgún qu'otru pedregal. Tamién ye frecuente velo de día, posáu sobre un poste.
Caza sobremanera pequeños royedores, inseutos grandes, pequeños páxaros y viérbenes.
Nome común
editarEsta especie ye conocida nel dominiu llingüísticu asturlleonés colos siguientes nomes comunes: miagón[2], miagona[3], páxaru miagón[4], beca[5], fonsu y rasa[6].
Subespecies
editarSon reconocíes les siguientes subespecies:[7]
- Athene noctua bactriana Blyth, 1847
- Athene noctua glaux (Savigny, 1809)
- Athene noctua impasta Bangs & J. L. Peters, 1928
- Athene noctua indigena C. L. Brehm, 1855
- Athene noctua lilith Hartert, 1913
- Athene noctua ludlowi E. C. S. Baker, 1926
- Athene noctua noctua (Scopoli, 1769)
- Athene noctua orientalis Severtzov, 1873
- Athene noctua plumipes Swinhoe, 1870
- Athene noctua saharae (O. Kleinschmidt, 1909)
- Athene noctua somaliensis Reichenow, 1905
- Athene noctua spilogastra (Heuglin, 1869)
- Athene noctua vidalii A. E. Brehm, 1857
Mitoloxía
editarNa antigua Grecia yera l'animal sagráu de la diosa Atenea, de la cual toma'l so nome científicu, y símbolu de la ciudá d'Atenes.[8][9] Por ello, munches monedes acuñaes llevaben nel so aviesu la imaxe d'esti animal. Hegel adoptar nel s. XIX como símbolu de la filosofía.[10] En 1923, José Ortega y Gasset utilizó al miagón como logo pa la Revista d'Occidente.
Ave del añu 2011
editarLa Sociedá Española d'Ornitoloxía (SEO/BirdLife) declaró al miagón européu ave del añu 2011. Al traviés de la iniciativa Ave del Añu SEO/BirdLife realiza campañes especiales empuestes al caltenimientu de la especie.
Referencies
editar- ↑ BirdLife International (2012). «Athene noctua» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2012.2. Consultáu'l 28 de mayu de 2013.
- ↑ 2,0 2,1 URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
- ↑ 3,0 3,1 «Diccionariu de la Llingua Asturiana» (asturianu) (15 avientu 2000). Consultáu'l 25 setiembre 2023.
- ↑ 4,0 4,1 «Diccionariu de la Llingua Asturiana» (asturianu) (15 avientu 2000). Consultáu'l 25 setiembre 2023.
- ↑ 5,0 5,1 «Diccionariu de la Llingua Asturiana» (asturianu) (15 avientu 2000). Consultáu'l 25 setiembre 2023.
- ↑ 6,0 6,1 «Diccionariu de la Llingua Asturiana» (asturianu) (15 avientu 2000). Consultáu'l 25 setiembre 2023.
- ↑ Sistema Integráu d'Información Taxonómica. «Athene noctua (TSN 555471)» (inglés).
- ↑ Lucía Rodríguez-Noriega, Intentando socavar una falsa creencia: la identidá de l'ave de Atenea, Studium 12 (2006), 103-111. Disponible en [1]
- ↑ «La curuxa de Minerva» frente al supuestu «uxu de Minerva»» (castellanu). Curuxa.org. Consultáu'l 28 de setiembre de 2013.
- ↑ Richard Rorty, Eliot Deutsch (2001): Cultura y modernidá: perspeutives filosófiques d'Oriente y Occidente, p. 347. «El miagón de Minerva ye, dempués de too, un páxaru mitolóxicu, que tomó emprestáu'l mesmu Hegel como metáfora pa la filosofía. El mitu imponse sobre daqué o sobre daquién, como autenticación intersubjetiva de la verdá d'un…» Consultáu 3 febreru 2011.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Athene noctua.
| Wikispecies tien un artículu sobre Athene noctua. |
Datos: Q129958- Multimedia: Athene noctua
Especies: Athene noctua
