El bubblegum pop o música bubblegum o a cencielles bubblegum ye un xéneru musical de la música pop de calter melódicu y ritmu animáu, comercializáu p'atraer a los preadolescentes y adolescentes. Ye frecuentemente producida nun procesu de llinia de montaxe, impulsáu por productores qu'empleguen de cutiu cantantes desconocíos.

Bubblegum pop
Oríxenes musicales Pop, pop sicodélicu, cantar infantil, cantar novedá
Oríxenes culturales Finales de la década de 1960, nos Estaos Xuníos.
Instrumentos comunes Voz, guitarra llétrica , baxu llétricu, tambor, teclado, sintetizador, caxa de ritmos y sampler.
Popularidá Alta en tol mundu, dende 1967 hasta 1972, y dende 1997 hasta 2002.
Subxéneros
Europop, Dance-pop, Teen pop y Twee pop
[editar datos en Wikidata]

El periodu clásicu del bubblegum tuvo llugar dende 1967 hasta 1972.[1] La segunda folada de bubblegum empezó dos años más tarde y funcionó hasta 1977 cuando'l discu tomó'l mandu y el punk rock apaeció.[2]

El xéneru foi predominantemente un fenómenu de senciellos en llugar d'álbumes, al entender que los adolescentes y los preadolescentes teníen menos dineru pa gastar n'álbumes y, poro, yeren más propensos a mercar senciellos qu'álbumes. Amás, yá que munchos grupos fueren fabricaos nel estudiu con Músicu de sesión músicos de sesión, un gran númberu de cantares bubblegum fueron maravíes d'un solu ésitu.[3] Ente los más conocíos de la dómina d'oru d'esti xéneru tán 1910 Fruitgum Company, The Ohio Express y The Archies, un grupu virtual (ensin esistencia real; basáu nuna serie televisiva de dibuxos animaos) que tuvo'l cantar bubblegum más esitosa, «Sugar, Sugar», que foi'l senciellu númberu unu de la revista Billboard en 1969. El cantante Tommy Roe, ensin dulda, tuvo más ésitos bubblegum que cualesquier otru artista nesti periodu.

Na década de 1990, cola apaición de la música dance, desenvolvióse l'estilu bubblegum dance, que tuvo ésitu y presencia internacional a partir del cantar «Barbie Girl», del grupu Aqua, anque esti estilu yá esistía dende años tras con intérpretes como Whigfield, Scatman o Toy Box. El bubblegum pop ta bien rellacionáu –llegando dacuando a confundise- col teen pop, xéneru representáu anguaño por cantantes de gran popularidá como Justin Bieber, grupos como One Direction y artistes xuveniles de la factoría Disney.

Carauterístiques

editar

Les carauterístiques principales del xéneru bubblegum son que ye música pop o rock ellaborada y comercializada p'atraer preadolescentes y adolescentes, producida nun procesu de llinia de montaxe impulsáu por productores —lo que-y valió crítiques de ser un estilu "prefabricáu"—,,[1] con un ritmu animáu, coros pa cantar en grupu, una aparente temática infantil y una ellaborada inocencia, dacuando combinaos con una fonderada sexual de doble sentíu.[4] Los cantares bubblegum tamién son definíes por tener una melodía pegañosa, acordes simples, harmoníes sencielles, ritmos bailladeros, ostinati, gabitos repetitivos, l'usu de los nomes de les notes, y un estribillu a delles voces. El bubblegum escasamente tien solos de guitarra, polo xeneral cunten con órganos, y con frecuencia usa la palmetada (sola o doble) como instrumentu de percusión.

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 Cooper, Kim (2001). Feral House: Bubblegum Music is the Naked Truth: The Dark History of Prepubescent Pop, From the Banana Splits to Britney Spears. ISBN 0-922915-69-5.
  2. Allmusic Bubblegum essay
  3. Allmusic bubblegum genre summary
  4. Cafarelli, Carl (25 d'abril de 1997). «An Informal History of Bubblegum Music». Goldmine #437:  páxs. 16–76.