Caldes de Montbui
Caldes de Montbui ye un conceyu de Cataluña. Asitiáu na contorna del Vallès Oriental, na provincia de Barcelona. Atopar a unos 35 km al norte de Barcelona. La so población supera los 17 000 habitantes, que viven partíos pol nucleu urbanu y delles urbanizaciones, ente otres El Farell, que foi construyida nun cuetu a un altor de más de 800 metros. El términu municipal de Caldes de Montbui entiende una estensión de 38 km².
Caldes de Montbui | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Cataluña | ||||
Provincia | provincia de Barcelona | ||||
Ámbitu funcional territorial | Ámbitu Metropolitanu de Barcelona | ||||
Contorna | Vallès Oriental | ||||
Tipu d'entidá | conceyu de Cataluña | ||||
Alcalde de Caldes de Montbui | Isidre Pineda i Moncusí | ||||
Nome oficial | Caldes de Montbui (ca)[1] | ||||
Códigu postal |
08140 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 41°37′58″N 2°10′03″E / 41.632777777778°N 2.1675°E | ||||
Superficie | 37.5 km² | ||||
Altitú | 203 m[2] | ||||
Llenda con | |||||
Demografía | |||||
Población |
18 109 hab. (2023) - 8745 homes (2019) - 8809 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe | 100% de Vallès Oriental | ||||
Densidá | 482,91 hab/km² | ||||
Viviendes | 197 (1553) | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
caldesdemontbui.cat | |||||
El nome de 'Caldes' tien que ver cola pallabra "templada" o "caliente" y refierse a les agües calientes que salen del interior de la tierra a una temperatura de 74 °C. Ye una de les fontes más calientes d'Europa. Los romanos yá aprovecharon esta agua y construyeron ellí un balneariu qu'en parte se caltuvo hasta los nuesos díes. Son les termes romanes meyor calteníes de la península. L'escritor romanu Pliniu'l Vieyu yá fala d'esti balneariu llamáu entós Aquae-Calidae nel so crónica sobre la Hispania Romana. La historiadora Mercedes Sorda caltién lo de Plinio, anque hai otres versiones alternatives qu'indiquen que d'esti balneariu'l primeru en falar sería Virgilio.
A partir d'esta actividá balnearia (qu'adquier importancia a finales del sieglu XIX) desenvolvióse la crecedera urbanística del conceyu, contribuyendo coles mesmes a esta crecedera la so redolada natural y el so clima benignu. La fonte del Lleón (Font del Lleó), construyida nel añu 1581, foi anovada en 1822 y en 1927. Atópase na plaza de la villa onde tamién tán asitiaos les termes romanes, el conceyu, el balneariu de les Broquetas y el muséu de Manolo Hugué. L'agua que sale d'esta fonte nun varia nunca en cantidá y contién cloru, flúor, bromu y yodu. Sirve pa combatir l'artritis, quebres etc.
Esiste en Caldes el muséu de Manolo Hugué, un escultor importante del sieglu XX y meyor amigu de Picasso que'l so talentu foi ayudáu a crear por Manolo. Como Hugué tenía amistá con Picasso, esti muséu contién amás d'obres de Manolo Hugué una importante coleición d'obres de Picasso. Al marxe del cascu antiguu atópase la ilesia parroquial de Santa María que la so construcción empezó nel añu 1589 y remató nel 1714. La so portada considérase como una de les meyores obres del barrocu catalán. Tamién son interesantes les columnes salomóniques, diseñaes pol escultor francés Pere Ruppin. La ilesia tien una sola nave y doce capilla llaterales. La mayor obra de la ilesia ye la escultura de madera “La Santa Maxestá”. Ye d'aspeutu oriental y llegó a Caldes a mediaos del sieglu XV trayida por unos xitanos. Anguaño solo caltiénse como orixinal la cabeza y el restu de la talla ye una copia porque la orixinal foi destruyida nel añu 1936.
Tocantes a la economía, anguaño l'agricultura va perdiendo pesu (anque la horticultura sigue siendo importante) a favor d'una medría de la industria y del sector de servicios. Tamién el turismu desempeña un papel importante gracies a les instalaciones termales.
De la so gastronomía, rica y variada, destaquen los 'carquinyolis'(duce fechu con almendra, farina y azucre) y el salchichón (llonganissa).
La ciudá de Caldes ta hermanada cola ciudá alemana de Taunusstein (Hesse) y cola ciudá francesa de [[Saint Paul Lès Dax]] (Aquitaine).
Esisten tamién pequeños hoteles - Como l'Hotel Vila de Caldes- que confieren a esti conceyu la peculiaridá de ser el pequeñu abellugu termal más cercanu a Barcelona. Esisten otros balnearios tan importantes, como'l Termes Victòria.
Alministración
editarLlexislatura | Nome | Partíu |
---|---|---|
1979-1983 | Miquel Puig i Lucas | PSC |
1983-1987 | Miquel Puig i Lucas | PSC |
1987-1991 | Miquel Puig i Lucas (hasta 1989) / Montserrat Domènech i Borrul (dende 1989) | PSC |
1991-1995 | Josep Manuel Garcia i Pérez (hasta 1992) Montserrat Domènech i Borrul (dende 1992) |
ERC PSC |
1995-1999 | Josep Maria Bonora i Dasquens | CiU |
1999-2003 | Montserrat Domènech i Borrul | PSC |
2003-2007 | Montserrat Domènech i Borrul | PSC |
2007-2011 | Jordi Solé i Ferrando | ERC |
2011-2015 | Jordi Solé i Ferrando | ERC |
2015-2019 | Jordi Solé i Ferrando | ERC |
2019-2023 | n/d | n/d |
2023- | n/d | n/d |
Monumentos
editarLa ilesia parroquial foi construyida ente los sieglos XVI y XVII. La so portada ye barroca, enmarcada por columnes salomóniques. Nel so interior caltién un Cristo Majestad románicu del sieglu XII.
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ URL de la referencia: http://www.idescat.cat/pub/?id=aec&n=925&t=2016.
Llibru escritu por Clemente Cuspinera (1842-1899), Guia-Cicerone del bañista o viaxeru en Caldes de Montbui.
Enllaces esternos
editar
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Caldes de Montbui.
- Páxina web del Conceyu de Caldes de Montbui (en catalán)
- Guía de la ciudá Archiváu 2016-08-09 en Wayback Machine (en catalán)
Facebook Caldes de Montbui Información de la Xeneralidá de Cataluña (en catalán)
- Información del Institutu d'Estadística de Cataluña (en catalán)