Wikipedia

Catalina de Henneberg

política alemana (1334–1397)

Catalina de Henneberg (circa 1334 (greg.), Schleusingen – 15 de xunetu de 1397 (greg.), Meißen) foi una condesa de Henneberg por nacencia y dende 1347 por matrimoniu margravina de Meissen, landgravine de Turinxa. Yera la esposa del margrave Federicu'l Severu de Meissen. Al traviés d'ella, la Casa de Wettin heredó les posesiones franconies del padre d'ella.

Catalina de Henneberg
Vida
Nacimientu Schleusingen, circa 1334 (greg.)[1]
Nacionalidá Bandera d'Alemaña Alemaña
Muerte Meißen, 15 de xunetu de 1397 (greg.)[2] (62/63 años)
Familia
Padre Henry VIII of Henneberg-Schleusingen
Madre Jutta von Brandenburg
Casada con Federico III de Turingia (es) Traducir (1344 (Gregorianu), 1346 (Gregorianu) – )[3]
Fíos/es
Estudios
Llingües falaes alemán
Oficiu política
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Catalina foi la segunda de cuatro fíos del conde Enrique IV de Henneberg-Schleusingen y la so esposa Judit de Brandeburgu-Salzwedel.

Mientres la transición de la rexón de Coburgu de la familia Henneberg a la Casa de Wettin, hubo entueyos. El testamentu d'Enrique IV dio parte del "nuevu señoríu" del territoriu de la so esposa como heriedu a la so esposa y les sos fíes y dio'l restu del anterior condáu de Henneberg al so hermanu Xuan. Asina la propiedá Henneberg foi estremada. Una consecuencia de la socesión femenina foi que dempués de la muerte d'Enrique IV en 1347, el so xenru nun podía heredar darréu; fíxose posible namái dempués de que Judit de Brandeburgu morrió'l 1 de febreru de 1353. Namái ocho díes dempués, el 9 de febreru de 1353, el margrave Federicu apaeció na corte del emperador Carlos IV en Praga, pa ser enfeudado col territoriu alredor de Coburgu.

Les complicaes regles d'heriedu nun encaxar coles mires del suegru de Catalina, Federicu'l Seriu. Esto refléxase nun episodiu nuna crónica que sobrevive, que rellata cómo Catalina foi unviada de vuelta a casa cuando la so dote nun foi apurrida. Otra tradición diz que dempués de que morriera llueu'l so primer fíu, Catalina namái llució ropajes negros y arrenunció a toa xoyería hasta que naciera'l so siguiente fíu. Dambes hestories son probablemente lleendes, pero apunten a dos circunstancies inusuales: la infrecuente socesión, y el periodu de 20 años d'espera ente'l so matrimoniu y la nacencia del so herederu. Ente 1370 y 1380, dio a lluz a trés fíos sobrevivientes:

Guillermu II de Meissen (1371-1425)

Cuando'l so maríu morrió en 1381, los sos fíos yeren entá menores d'edá. Acordies con el testamentu del so difuntu maríu, Catalina asumió'l so tutela y gobernó hasta la so muerte tantu nel so propiu territoriu de Coburgu y Weissenfels (qu'ella recibiera como dote vidual del so maríu) y conxuntamente colos sos fíos los territorios a lo llargo del Saale mediu y ente'l Saale y Mulde, que recibieren nel división de Chemnitz de 1382.

Como landgravina de Turinxa y margravina de Meissen selló munchos alcuerdos y caltuvo'l so propiu sellu con esti propósitu. Asumió l'asientu de vilba en Coburgu, onde tamién vivía la so madre, Judit de Brandeburgu. Tuvo ellí de cutiu yá en vida del so home, pos él viaxaba con frecuencia.

Catalina ye tamién recordada por cuenta de qu'encargó el Fürstenspiegel de Heinrich von Vippach Katherina divina.

Referencies

editar
  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 17 abril 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: The Peerage. Identificador de persona en The Peerage: p734.htm#i7332. Apaez como: Catherine von Henneberg-Schleusingen. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Autor: Darryl Lundy. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. ↑ Identificador de persona en The Peerage: p734.htm#i7332. Data de consulta: 7 agostu 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Afirmao en: The Peerage. Llingua de la obra o nome: inglés. Autor: Darryl Lundy.
  • Georg Spalatin: Chronik der Sachsen und Thüringer. Bilderhandschrift aus der ersten Hälfte des 16. Jahrhunderts., 3 vols, State Library at Coburg Ms Cas 9–11. Un facsímil completu dixital del manuscritu ta disponibles na website [1]. Pa Catalina de Henneberg, vease en particular volume 3, p. 215r - 218v.
  • Reinhardt Butz y Gert Melville (Eds.): Coburg 1353. Stadt und Land Coburg im Spätmittelalter., en: Schriftenreihe der Historischen Gesellschaft Coburg y.V., vol. 17, Coburgu, 2003.
  • Wilhelm Füßlein: Der Übergang der Herrschaft Coburg vom Hause Henneberg-Schleusingen an die Wettiner 1353, en: Zeitschrift des Vereins für Thüringische Geschichte und Altertumskunde N.F. 28 (1929), pp. 325–434.
  • Eckart Hennig: Die neue Herrschaft Henneberg 1245–1353, en: Jahrbuch der Coburger Landesstiftung 26 (1981) pp. 43–70.
  • Johann Gottlieb Horn: Lebens- und Heldengeschichte (…) Friedrichs des Streitbaren, Leipzig, 1733.
  • Michael Menzel: Die "Katherina divina" des Johann von Vippach. Ein Fürstenspiegel des 14. Jahrhunderts, Mitteldeutsche Forschungen 99, Colonia, Viena, 1989.
  • August Wilhelm Müller: Die erlauchten Stammmütter des Hauses Sachsen Ernestinische Linie in Skizzen und einem ausführlichen Lebensbilde der Mark- und Landgräfin Katherina, gebornen Gräfin von Henneberg, Meiningen, 1862.
  • Silvia Pfister: Das Huhn, das goldene Eier legt - Katharina von Henneberg (vor 1334–1397) und ihr Erbe, en: "Seien Sie doch vernünftig!", Frauen der Coburger Geschichte, editáu por Gaby Franger, Edmund Frey & Brigitte Maisch, Coburgu 2008, pp. 18–33.
  • Franz Otto Stichart: Galerie der Sächsischen Fürstinnen, Leipzig, 1857; pa Catalina de Henneberg, vease pp. 102–110




Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Catalina_de_Henneberg&oldid=4087181»