Claire Croiza (14 de setiembre de 1882I Distritu de París – 27 de mayu de 1946XVI Distritu de París) foi una importante mezzosopranu y maestra de cantar francés.

Claire Croiza
Vida
Nacimientu I Distritu de París14 de setiembre de 1882[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Muerte XVI Distritu de París27 de mayu de 1946[1] (63 años)
Familia
Pareyes Arthur Honegger
Estudios
Llingües falaes francés[2]
Alumna de Jean de Reszke
Profesora de Gérard Souzay
Oficiu cantante d'ópera
Seudónimos Claire Croiza[3]
Xéneru artísticu música clásica
Mena de voz mezzosopranu
Instrumentu musical voz
Cambiar los datos en Wikidata
Claire Croiza como Charlotte en Werther

Biografía editar

Claire Croiza (nacida O'Connolly) yera fía d'un estauxunidense expatriado y madre italiana que se destacar de neña al pianu cantando. Tomó clases col célebre Jean de Reszke y debutó en Nancy en 1905 en Messaline de Isidore de Lara, depués cantó en Teatru de la Moneda de Bruxeles, en Sansón y Dalila, teatru onde depués cantó Dido (Berlioz), Clytemnestra (Elektra), Erda, Carmen, Léonor (La favorite), Charlotte (Werther), y Pénélope. en 1908 debutó na Opéra de París.

Especializar nel cantar francés y grande compositores supieron acompañala al pianu: Maurice Ravel (en Shéhérazade), Francis Poulenc, Albert Roussel, y Arthur Honegger.

A partir de 1922 empezó enseñar, convirtiéndose nuna de les máximes autoridaes nesti renglón, ente los sos alumnos destacáronse Janine Micheau, Suzanne Juyol, Jacques Jansen, Camille Maurane y Gérard Souzay.

En 1926 tuvo un fíu, Jean-Claude (1926-2003), del compositor Arthur Honegger, con quien nunca se casó.

Morrió en París a los 64 años.

Bibliografía editar

  • Abraham, Helene. Un art de l'interprétation - Claire Croiza - les cahiers d'une auditrice 1924-1939 Office de Centralisation d'ouvrages - 1954
  • Bannerman, Betty. "Recollections of Claire Croiza", in Bulletin of the Institute of Recorded Sound, (1956), non.1, p.12.
  • Bannerman, Betty, (ed. & trans). The Singer as Interpreter: Claire Croiza's Master Classes. (Londres, 1989) ISBN 0-575-04391-1

Referencies editar

  1. 1,0 1,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  2. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. URL de la referencia: https://www.idref.fr/027715515.

Enllaces esternos editar