Clara Montes
Clara Montes Gámir (1968, Madrid), conocida artísticamente como Clara Montes ye una cantante española de cantar d'autor y copla.
Clara Montes | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Madrid, 1968[1] (55/56 años) |
| Nacionalidá |
 España |
| Llingua materna | castellanu |
| Estudios | |
| Llingües falaes |
castellanu inglés |
| Oficiu | cantante |
| Miembru de | Academia de les Artes Escéniques d'España |
| Xéneru artísticu |
copla (es)  |
| Instrumentu musical | voz |
| IMDb | nm1433333 |
| claramontes.es | |
 | |
Trayeutoria artística
editarClara Montes ye una muyer de voz clara y diáfana, tien oríxenes gaditanos y mora en Cádiz, fuxe de encasillamientos y etiquetes musicales, tien un gran respetu escontra'l flamencu, nel que'l so padre empecipiar, antes d'arrincase como cantante en Buenos Aires en 1990 y d'aprender a tocalo en guitarra col maestru Andrés Batista.
Na trayeutoria artística inicial de Clara Montes cunten tamién los años que pasó cantando nel cuadru de danza Contrastes, dirixíu por Ana Mercedes (1991-1994). Y el Primer Premiu de Cantar Español (Certame de Participación Ciudadana de Madrid, 1992). Un gallardón al que siguió'l so pasu pol circuitu de cafés-concierto de Madrid y la so collaboración nel álbum Emboscados (1994) d'Amancio Prada, Oratoriu pa dos voces, guitarres, flauta, percusión, violín y violoncelo con arreglos de Ricard Miralles, según na xira a la que dio llugar esi trabayu (1993-1997).
Otra importante collaboración nos sos entamos ye Diván del Tamarit (1998) de Carlos Cano sobre testos de Federico García Lorca. Al cantautor andaluz homenaxaríalu darréu nel discu Carlos Cano. Que saleen los suaños (2001) cola tema Tangu de les madres lloques.
En 1998 publica'l so primer discu en solitariu Clara Montes canta a Antonio Gala, col que se da a conocer al gran públicu y nel que presenta los poemes amorosos del escritor cordobés qu'atopen la música na so voz duce, col beneplácito del autor y con producción de Rosa León. Populariza temes como Agua dábenme a mi, Tu vas abandoname, A cuerpu van los mios sollutos o Buscador. Pedro Ruiz dar a conocer nel so programa de TVE La nueche abierta.
Nel so segundu discu Clara Montes rindió homenaxe al so orixe gaditano en El sur de la pasión (2000), nel qu'abelugándose nel mar, nel so Cádiz, preparó l'álbum empobinao y producío por Rosa León, con arreglos de Jacques Morelenbaum y temes como Por allegríes, Plata y albero, Lluna brava o Lisboa. Montes descríbese como una artista "carente de versatilidad qu'acaba llevando al so terrén -el del cantar andaluz- un fadu, una copla, una samba o una sevillana".
En 2001 collabora nos discos coleutivos: Muyer cola so interpretación de Te recuerdo Amanda y en en discu Hai que volver empezar cola tema Namái mio. Nel mesmu añu participa nes bandes sonores de Namái mio y I love you, baby.
En 2002 publica Canalla pa´bien grabáu nel Teatru Pavón de Madrid, nel que se presenta n'estáu puru, el conciertu-grabación foi coproducido ya iguáu por Nacho Mañó, de Presuntos Implicaos, y la mesma Clara Montes, y el repertoriu tuvo compuestu na so mayoría de nuevos cantares con dalguna revisión de temes de los sos discos anteriores. Clara Montes comparte escenariu con Arcánxel, Shuarma (ex Elefantes), Natalia Dicenta o Josele Santiago de Los Enemigos, ente otros, el discu inclúi Namái mio, el cantar principal de la banda sonora orixinal de la película de mesmu títulu, dirixida por Javier Balaguer.
Nesi añu tamién participa nel homenaxe que Cuba, al traviés del Teatru Nacional de L'Habana, rínde-y al cantautor y poeta granadín Carlos Cano, compartiendo escenariu xunto a artistes como Pablo Milanés o Javier Ruibal ente otros, interpretando cantares tan populares como Habaneres de Cádiz o La bien pagá. Participa nel documental El gran Gatu del direutor de cine catalán Ventura Pons, un homenaxe al rumbero Gato Pérez, nel qu'interpreta la tema Lluna brava, intervienen tamién Luis Eduardo Aute, María del Mar Bonet, Moncho, Martiriu, Kiko Veneno, Manel Joseph de la Orquestra Plateria, ente otros.
En 2004 edita Xuniendo puertos, nel qu'inclúi La mirada violeta, tema principal de la banda sonora del filme d'idénticu títulu protagonizáu por Cayetana Guillén Cuervo, amás d'una versión del fadu Extraña forma de vida o de Romance de Curru'l Palmo, el clásicu de Joan Manuel Serrat, ente otres pieces. Un discu que viaxa pol Mediterraneu y que lleva dende'l fadu portugués a la música italiana, pasando pola rumba andaluza a los soníos árabes, dexando un sabor a mar en toles sos temes.
En 2005 Clara Montes realiza una xira de seronda-iviernu en teatros y auditorios presentando l'espectáculu Memoria del Sur alternándoles coles presentaciones del so últimu discu, compartiendo repertoriu y escenariu col artista Valderrama. Amás de ser un clamor pola música del sur, el recital que van ufiertar en Madrid conxuntamente Valderrama y Clara Montes, 'Memoria del sur', álzase como una reivindicación de tolos sures. Por ello, nun ye'l suyu un espectáculu de flamencu y copla o del purismu más recalcitrante. Como mozos que son, manifiéstense a favor d'una música abierta a nuevos soplíos, a variedá y a actualidá, tal. Asina, mientres él dase a un pop texíu a golpes de caxón, a más palmes que batería y a guitarra española más qu'acústica, ella muévese por rexistros del fadu, la música italiana, la rumba andaluza y los soníos árabes, chiscaos toos ellos de la so personal voz y del so estilu. El cantar ye en 'Memoria del sur', pos, un mediu de tresporte de sentimientos, suaños y emociones del pueblu andaluz y la so proyeición universal pol Mediterraneu y América. Tamién en 2005 collabora nel discu Que te vaya guapu, un tributu a Méxicu cola ranchera Como yo te amé y nel discu benéficu Nun vos escaecemos. Homenaxe a les víctimes del 11-M nel que canta De Madrid al cielu xunto a María Dolores Pradera, Elena Bugedo, Javier Gurruchaga y Valderrama, amás de la tema Neños de la guerra en solitariu.
En 2007 edítase'l so discu Esgarrada, nel que canta nueves y vieyes coples, producíu por Joan Valent, un discu que nació de la so xira homónima y que foi evolucionando hasta ufiertar música bien direuta y bien en direutu.[2] Tamién en 2007 participa nel discu La Zarzuela+Pop (Fundación Autor) cantando Por la calle de Alcalá.
En 2009 publica'l discu A manes llenes un homenaxe a les coples de Rafael de León[3] y en 2010 publica'l cd+dvd Sinfónica Clara, un percorríu sinfónicu pola so carrera grabáu en direutu nel Teatru Xovellanos de Xixón el 11 d'abril de 2010 xunto a la Orquesta Sinfónica Ciudá de Xixón.[4]
En 2017 publica Los Amores Escuros, una obra de teatru sobre'l rellatu del últimu amor de Federico García Lorca, na que Clara Montes xunto con Antonio Campos canten y actúen.[5]
Discografía
editar- Canta a Antonio Gala (1998)
- El sur de la pasión (2000)
- Canalla Pa' Bien (2002)
- Uniendo Puertos (2004)
- Esgarrada (2007)
- A Manes Llenes (2009)
- Sinfonica Clara (2010)
- Vuelvo A Antonio Gala (2013)
- Los Amores Escuros (2017)
Referencies
editar- ↑ «rexistru d'autoridaes BNE». Consultáu'l 3 xunetu 2020.
- ↑ «Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 10 de xunu de 2009. Consultáu'l 4 de marzu de 2011.
- ↑ http://www.claramontes.es/wordpress/discografia/discu-a manes llenes-2009/
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2020-01-31.
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-07-28.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Clara Montes.- Clara Montes na Internet Movie Database (n'inglés)
- Clara Montes en Facebook
- Clara Montes en Twitter
Datos: Q6412009- Multimedia: Clara Montes
