Daniela Hodrová
Daniela Hodrová (5 de xunetu de 1946, Praga) ye una novelista checa.
Daniela Hodrová | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Praga[1], 5 de xunetu de 1946[2] (77 años) |
| Nacionalidá |
 Chequia |
| Estudios | |
| Estudios | Universidá Carolina de Praga |
| Nivel d'estudios |
Philosophiæ doctor Doctor en Ciencies |
| Llingües falaes | checu[3] |
| Oficiu | escritora, crítica lliteraria, teórica lliteraria, traductora, historiadora de la lliteratura, especialista en lliteratura |
| Premios | |
 | |
Biografía editar
En rematando los sos estudios secundarios, Daniela Hodrová trabayó mientres un curtiu periodu como ayudante de direición y asesora lliteraria nel teatru Jiří Wolker. Estudió rusu y checu en Praga, llogrando'l posgraduado en llingua francesa y lliteratura comparada. Dende 1975 trabayó nel Institutu de Lliteratura Checa de l'Academia de Ciencies y, na so narrativa, suel incorporar elementos del so trabayu como investigadora lliteraria.[4]
Obra editar
Anque Daniela Hodrová empezó a escribir a finales de la década de 1970, la mayor parte de los sos trabayos nun fueron publicaos hasta 1989, tres los cambeos políticos que tuvieron llugar en Checoslovaquia. Nes sos primeres noveles —Kukly y Podobojí (1991), les dos primeres entregues d'una triloxía—, Hodrová espón el so puntu de vista sobre'l paralelismu y la coesistencia de dellos planos temporales, proyeutaos na consciencia del narrador o nel alter ego de l'autora. Nestos testos, Hodrová remarca la crucial importancia de la consciencia histórica; la mayor parte de les sos referencies aluden a fechos históricos rellacionaos col so Praga natal. La obra que cierra'l trípticu, Théta, supón un cambéu tocantes a que dientro del treme históricu fai la so entrada'l destín del propiu narrador. Les obres de Hodrová fueron interpretaes como carauterístiques «noveles de Praga», dientro de les cualos inclúyese Město vidím... (1992), que contién ecos de los cambeos esperimentaos en Checoslovaquia en 1989.[4]
Dempués de dellos años de silenciu, Hodrová publicó Komedie (2003), testu de calter autobiográficu deliberadamente presentáu como una declaración concreto y creíble sobre la vida y el destín d'un individuu. Esta obra supón un cambéu de xéneru y, d'alcuerdu a la mesma autora, constitúi «una ficción poética, una confesión de autotormento y una farsa nacional». Komedie foi considerada la culminación de Hodrová tocantes a la negación del xéneru lliterariu y a la énfasis del autu-reflexón.[4]
Daniela Hodrová foi gallardoniada en 2011 col Premiu Estatal de lliteratura checa pola so novela Vyvolávání (2010). D'alcuerdu a Ladislav Nagy «Vyvolávání ye un testu que nun puede ser fácilmente categorizado en términos de xéneru. Nun puede falase d'una novela tradicional, l'elementu narrativu xuega un papel secundariu y el llector nun tien d'esperar una única tema unificada... el testu tamién puede describise en cierta midida como un ensayu o inclusive como un llibru de memories. L'habitual argumentu sumió y ye sustituyíu por una especie de mosaicu de colores compuestu por unidaes más pequeñes».[4]
En 2012 Hodrová foi estremada col premiu Franz Kafka. La so posterior novela Točité věty (2014) ta estrechamente rellacionada cola vida de la traductora y poeta Bohumila Grögerová, y de l'artista Adriena Šimotová. Sicasí, la obra non solo rellata de forma novelada les sos hestories, sinón que constitúi tamién un fondu testimoniu de les congoxes metafísiques de la vida moderna. Esta obra recibió'l premiu Magnesia Llitera al llibru del añu en 2016.[5]
Estilu editar
Al igual qu'otru autores checos como Václav Jamek, Michal Ajvaz y Jiří Kratochvil, Daniela Hodrová forma parte de la corriente lliteraria posmodernista, con testos qu'inclúin situaciones estrafalaries y qu'incorporen pasaxes ensayísticos.[6] Ye una escritora que plania los sos trabayos con precisión, escribe ensayos sobre lliteratura y ye una investigadora lliteraria especializada en teoría de la novela. Comparte esta última dualidá con otru narradores coetaneos como Sylvie Richterová o Vladimír Macura. Arriendes d'ello, les sos noveles tienden a ser sofisticaes y la hestoria va camudando de perspeutiva, en ciertes ocasiones enfocando un estrechu horizonte de la perceición y n'otres remaneciendo un omnipresente narrador capaz d'acolumbrar el futuru. A la fin de la so novela Théta, la mesma Hodrová apaez nel testu, al empar como personaxe de la obra y como autora del mesmu.
Hodrová ye capaz de dotar de maxa a los distritos praguenses de Vinohrady y Žižkov —al igual que'l so compatriota Jiří Kratochvil fai cola ciudá de Brno— conviertiendo a la capital checa nuna ciudá precaria, engañadora y esmolecedora». El so estilu ye'l paradigma de la dulda y l'incertidume; asina, el significáu últimu de los distintos acontecimientos que van teniendo llugar permanez ambiguu conforme desenvuélvese la novela.[7]
Obres editar
- Hledání románu (1989)
- Podobojí (1991)
- Kukly (1991)
- Théta (1991)
- Město vidím... (1992)
- Román zasvěcení (1993)
- Místa s tajemstvím (1994)
- Perunův dean (1994)
- Ztracené děti (1997)
- Trýznivé město (1999)
- Komedie (2003)
- Citlivé město (2006)
- Vyvolávání (2010)
- Chvála schoulení: Eseje z poetiky pomíjivosti (2011)
- Točité věty (2014)
Ver tamién editar
Referencies editar
- ↑ Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: jk01041474. Data de consulta: 23 payares 2019.
- ↑ Afirmao en: Archivo de Bellas Artes. Identificador abART de persona: 25211. Apaez como: Daniela Hodrová. Data de consulta: 9 ochobre 2017.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Daniela Hodrová. Czechlit.
- ↑ Spiral Sentences. Czechlit.
- ↑ Czech literature and culture: the long shadow of the curse of the Prague Spring. Britské Listy. Jan Čulík.
- ↑ Holy, Jirí (2002). Writers Under Siege: Czech Literature Since 1945. Sussex Academic Press, páx. 190. ISBN 978-1-84519-190-0.
Datos: Q3014906
