Domingo Vásquez
Domingo Vásquez Toruño (3 d'agostu de 1846, Tegucigalpa – 9 d'avientu de 1909, Tegucigalpa) foi un abogáu, militar col grau de Xeneral de División y políticu honduranu, foi Presidente provisional en 1893, darréu electu como ventenu quintu presidente constitucional d'Hondures nel periodu del 1893 a 1894.
Domingo Vásquez | |||
|---|---|---|---|
 | |||
7 agostu 1893 - 22 febreru 1894 ← Ponciano Leiva - Policarpo Bonilla → | |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Tegucigalpa, 3 d'agostu de 1846 | ||
| Nacionalidá |
 Hondures | ||
| Muerte | Tegucigalpa, 9 d'avientu de 1909 (63 años) | ||
| Estudios | |||
| Estudios | Universidá Nacional Autónoma d'Hondures | ||
| Oficiu | políticu, abogáu | ||
| Creencies | |||
| Relixón | catolicismu | ||
| Partíu políticu | Partíu Nacional d'Honduras | ||
 | |||
Biografía editar
El Xeneral Vásquez Toruño, nació na ciudá de Tegucigalpa,[1] el 3 d'agostu de 1846, finó na mesma ciudá'l 11 d'avientu de 1909. Fíu del matrimoniu habíu ente l'abogáu Manuel Emigdio Vásquez Alcántara y la señora Martina Toruño.
Completó los sos estudios cimeros na Universidá Nacional d'Hondures (güei UNAH) en 1868 llogrando'l títulu de Derechu, darréu foi nomáu nel cargu de Rexidor de la Municipalidá de Tegucigalpa en 1869. En 1871, participó nes hostilidaes contra'l gobiernu del Xeneral José María Medina, col grau de Capitán. Darréu foi nomáu como representante d'Hondures nel Congresu Internacional de Xuristes celebráu en Lima, Perú. Visitó dellos países de Suramérica, Estaos Xuníos d'América y otros d'Europa.
Vida política y militar editar
Mientres l'alministración del Xeneral Luis Bográn, (1883-1891) el xeneral Domingo Vásquez Toruño, permaneció nel esterior. Mientres n'Hondures asumía como Presidente'l Xeneral Ponciano Leiva. Vásquez, el 30 de payares de 1891, torna al país.
Vásquez foi l'oficial al mandu de les fuercies que atacarón el pueblu del Corpus, departamentu de Choluteca, por aciu fueu d'artillería un 6 de setiembre de 1892, a los dolce del mediudía.[2] Na ciudá de Comayagua un 11 de payares del mesmu añu, Vásquez na so condición de Comandante d'Armes de Tegucigalpa, entrevistar col Xeneral Ponciano Leiva Presidente de la república, col fin de solicitar meyores condiciones.[3]
Ministru de Gobernación editar
Por cuenta de les condiciones polítiques y fervencia militar esistente nel país y aduciendo problemes de salú, Ponciano Leiva presenta'l so arrenunciu como Presidente, al Congresu Nacional en fecha del 9 de febreru de 1893. El Presidente por Depósitu señor Rosendo Aguero Ariza, apúrre-y la presidencia en calter interín al Xeneral Domingo Vásquez Toruño, quien exerció la Presidencia Provisional de la República del 18 d'abril al 15 de setiembre de 1893.
Presidente Constitucional editar
Vásquez Toruño, robló'l Decretu de convocatoria d'eleiciones xenerales pa llegalizar la so permanencia na presidencia. Nes mesmes nun hubo sorpresa absoluta al resultar ganador Vásquez con 37,144 votos d'un censu base de 39,124 eleutores.[4] El Congresu Nacional por aciu Decretu númberu 26, fecháu'l 14 de setiembre de 1893,[5] declaró Presidente constitucional de la República d'Hondures a Domingo Vásquez Toruño pal periodu de 1894 a 1898.
Campaña contra Nicaragua editar
El 24 d'avientu de 1893, sofitáu pol gobiernu lliberal de Nicaragua presidíu entós por José Santos Zelaya, Policarpo Bonilla proclámase Presidente d'Hondures na Mariña de los Amates, Nacaome, en rebelión contra'l gobiernu del Xeneral Vásquez lo que provocó un conflictu bélicu ente dambos países.
Ente les feches 2 de xineru y el 22 de febreru de 1894, el Xeneral Domingo Vásquez, fai entrega de la presidencia por depósitu a los Ministros:[6] Rosendo Aguero Ariza y Manuel Gamero y asume el mandu de les tropes hondureñes na campaña contra Nicaragua.[7]
El 22 de febreru de 1894, trunfa la denominada Revolución Lliberal de 1894 empobinada por Bonilla, instalando ésti'l so gobiernu na capital Tegucigalpa y alministrando el país hasta xineru de 1895, periodu nel cual, promúlgase la Constitución d'Hondures de 1894.[8] Esi mesmu añu foi nomáu Comandante d'Armes de Tegucigalpa, mientres el gobiernu de Bonilla, ganáu'l xeneral Vásquez solicita asilu na república d'El Salvador y darréu aníciase en Panamá, onde solo, decide viaxar per Europa y África al tornar publica los sos diarios de viaxe na Revista del Progresu” de la ciudá de San Salvador, dempués decide tornar a la so Hondures.
Unu de los principales llogros de la so alministración foi'l re-estructuración política departamental d'Hondures al decretar la creación de los departamentos de Cortés y Valle.
Gabinete de gobierno editar
- Pedro J. Bustillo, Secretariu de Gobernación, Xusticia ya Instrucción Pública, *
José Antonio López Bustillo, Secretariu de Rellaciones Esteriores, * Leopoldo Córdova, Secretariu nel despachu de Facienda y Creitu Públicu, * Ponciano Planes, Secretariu de Fomentu, Obres Públiques y Agricultura; y, * Rosendo Aguero Ariza, Secretariu nos Despachos de Guerra y Marina.
Referencies editar
- ↑ Honduras Educacional Presidente provisional.
- ↑ Cáceres Lara, Víctor. Efemérides nacionales, Volume 2, Coleición Sextante, Editorial Nuevu Continente, 1980 (páxina 302)
- ↑ Cáceres Lara, Víctor. Efemérides nacionales, Volume 2, Coleición Sextante, Editorial Nuevu Continente, 1980 (páxina 379)
- ↑ Cáceres Lara, Víctor. Feches de la hestoria d'Hondures. Tipografía Nacional, 1964. (páxina 260)
- ↑ Honduras Educacional Presidente d'Hondures.
- ↑ (Llistáu de Xefes d'Estáu y Presidentes d'Hondures)[1]
- ↑ (Cronoloxía Histórica de los gobiernos d'Hondures)«Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 14 de setiembre de 2011. Consultáu'l 13 de setiembre de 2011.
- ↑ Martínez, José Francisco. ”Lliteratura hondureña y el so procesu xeneracional.” Ediciones Nueva Universidá, Númberu 28 de Coleición Letra hondureñes. Universidá Nacional Autónoma d'Hondures, Editorial Universitaria. 1987. Páxina 140. (consultáu 2012)
Enllaces esternos editar
| Predecesor: Ponciano Leiva Madrid |
 Presidente d'Hondures 1893 – 1894 |
Socesor: Policarpo Bonilla |
Datos: Q507922
