Edificiu del Storting

El edificiu del Storting (noruegu: Stortingsbygningen) ye la sede del Storting, el parllamentu de Noruega, asitiáu nel centru d'Oslu. Asitiáu nel 22 de Karl Johans gate, foi inauguráu'l 5 de marzu de 1866 y foi diseñáu pol arquiteutu suecu Emil Victor Langlet.

Edificiu del Storting
Stortingsbygningen (no)
bien cultural (es) Traducir y edificiu parllamentariu
Llocalización
PaísBandera de Noruega Noruega
Conceyu Osloe
Direición Calle Karl Johans (es) Traducir, 22
Coordenaes 59°54′47″N 10°44′24″E / 59.9131°N 10.74°E / 59.9131; 10.74
Edificiu del Storting alcuéntrase en Noruega
Edificiu del Storting
Edificiu del Storting
Edificiu del Storting (Noruega)
Usuariu Storting
Arquiteutura
Arquiteutu/a Emil Victor Langlet
Estilu neorrománicu
Patrimoniu
Cambiar los datos en Wikidata

Historia

editar

Tres la creación del Parllamentu de Noruega en 1814, que se produció nuna casa privada propiedá de Carsten Anker en Eidsvoll, el parllamentu empezó a axuntase na Escuela de la Catedral d'Oslu en Tollbodgaten y Dronningsgate. Dende 1854, empezó a usar el gran salón de la Real Universidá Federicana.[1] Sicasí, llueu apaecieron propuestes pa construyir un edificiu propiu del parllamentu. El parllamentu votó en contra d'una propuesta del gobiernu pa construyir un edificiu en 1833,[2] pero en 1836 empezaron los trabayos pa construyir un edificiu permanente. Consideráronse dolce esquiñones nel centru d'Oslu, asitiaes ente'l Palaciu Real y la Estación Esti d'Oslu. El gobiernu decidió construyir nel Parque del Palaciu, y el parllamentu aprobar. Sicasí, darréu'l gobiernu decidió mercar la parcela actual nel so llugar, y el parllamentu aprobar en 1857.[1]

 
La propuesta de Heinrich Ernst Schirmer y Wilhelm von Hanno que ganó'l concursu de 1856, pero foi refugada finalmente pol Storting.

El siguiente discutiniu taba rellacionada cola arquiteutura del nuevu edificiu. Realizáronse delles propuestes, y caltuviéronse dolce d'estes. En 1856 empecipióse un concursu d'arquiteutura, que foi ganáu polos arquiteutos Heinrich Ernst Schirmer y Wilhelm von Hanno. Sicasí, el Storting decidió refugar la propuesta por cuenta de que paecíase demasiáu a una ilesia. Nel so llugar, escoyóse una propuesta del arquiteutu suecu Emil Victor Langlet por 59 contra 47 votos el 18 de mayu de 1860. La construcción empezó'l 3 d'agostu de 1860, y la primer piedra púnxose'l 10 d'ochobre de 1861. L'edificiu costó 957 332 corones. El parllamentu treslladar al nuevu edificiu'l 5 de marzu de 1866.[1]

Primeramente, l'edificiu yera demasiáu grande pa les necesidaes del parllamentu, polo que tamién allugaba dalgunes otres axencies del gobiernu, como la Oficina del Auditor Xeneral de Noruega, los Archivos Nacionales, l'Autoridá de Cartografía y Catastru y la Direición de Canales. Puesto que el parllamentu espandióse de magar, estes axencies treslladáronse fora del edificiu.[1]

 
L'edificiu del parllamentu ocupáu polos alemanes en 1941.

Mientres la invasión alemana de Noruega el 9 d'abril de 1940, el Storting treslladóse y celebró dos reunión, una nun cine en Hamar y otra nun institutu en Elverum. El restu de xuntes mientres la Segunda Guerra Mundial celebrar nel estranxeru. Mientres la guerra, l'edificiu foi ocupáu poles fuercies alemanes, y nun primer momentu usóse como cuartel. Darréu, treslladar al edificiu'l Reichskommissar Josef Terboven y el so equipu. La Cámara del Lagting foi reformada, baxóse'l techu y l'interior se redecoró con paneles de caoba y un estilu funcionalista.[1]

Ente 1951 y 1959, construyóse un edificiu d'oficines de cuatro plantes na parte trasera del edificiu. El patiu foi rellenáu y amplióse l'hemiciclu. Estes obres fueron dirixíes pol arquiteutu Nils Holter. En 1872, el parllamentu mercó Prinsens gate 26, en 1988 mercó Akersgata 21, en 1993 Nedre Vollgate 20, en 1997 Nedre Vollgate 18 y en 1999 Tollbugaten 31. El parllamentu tamién arrienda oficines en Akersgata 18.[1]

Arquiteutura

editar
 
Interior del hemiciclu.

L'edificiu ta construyíu en lladriyos mariellos con detalles y un suétanu de granitu gris claru. Ye una combinación de dellos estilos, incluyíes inspiraciones de Francia ya Italia. Un elementu característicu del edificiu ye que l'hemiciclu ta asitiáu na seición semicircular de la parte delantera del edificiu en llugar d'en el centru. La parte posterior del edificiu ye igual que la parte delantera, col hemiciclu del agora abolíu Lagting. L'interior del edificiu tamién foi diseñáu por Langlet.[1]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Parllamentu de Noruega. «Stortingets lokaler fra 1814 til i dag» (non). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2017.
  2. Nordby, Trond (2004). I politikkens sentrum. Variasjoner i Stortingets makt 1814–2004, 2nd (en non), Oslo: Universitetsforlaget, páx. 139. ISBN 82-15-00651-5.

Enllaces esternos

editar