Escudu de Santander

L'actual escudu de Santander representa, al igual que'l d'otros munchos conceyos de la mariña de Cantabria, la conquista de Sevilla per parte de marineros cántabros al mandu del almirante Ramón de Bonifaz y Camargo nel añu 1248 mientres el reináu del Rei Fernandu III de Castiella. Nél figuren la Torre del Oru sevillana, y la nave na que Ramón de Bonifaz y los sos homes rompieron les cadenes que xuníen Sevilla con Triana, el 3 de mayu de 1248. Similar motivu, y pol mesmu fechu, refléxase tamién nel escudu d'Avilés, Asturies.

Escudu de Santander
Datos
Estáu	España
Propietariu	Santander

Escudu de Santander, pintáu en 1929, nel bancu d'esa provincia na Plaza d'España de Sevilla

Tamién pueden apreciase les cares de los patronos de Santander, Santu Medero y San Celedonio, degollaos en Calahorra mientres la persecución de Diocleciano o na de Valeriano, en siendo encarcelaos y puestos ante la disyuntiva d'arrenunciar a la so fe o abandonar l'oficiu militar. Según la lleenda, les sos cabeces fueron tresportaes dende'l Ebro nuna barca de piedra pa protexer les reliquies de la meyora musulmana, y finalmente travesaron la Isla de la Covanosa, na Badea de Santander.

Cuando en 1982, el día 11 de xineru entró a valir el Estatutu d'Autonomía de Cantabria, los símbolos del escudu de Santander fueron adoptaos como parte del nuevu Escudu de Cantabria, según lo dispuesto nel Títulu Preliminar de dichu Estatutu.

Escudos anteriores

Na so obra Crónica de la Provincia de Santander de 1919, l'historiador Mateo Escagedo Salmón repara que l'escudu actual ye una especie de compendiu d'escudos anteriores.

• El sellu antiguu de l'abadía de Santander: según les Constituciones de l'abadía, documentu del añu 1285, feches pol abá Jofre de Loayza, y recoyíes nel diploma nº7 del Llibru d'Escritures del Archivu de la Catedral, el sellu de l'abadía constaría de dos cabeces y una figura de mano que les santiguar ("dos figures de cabeces y una figura de mano per desusu que les santiguar et en derredor de too dicía: †S. Capituli Santi Anderi"). Este sería'l sellu de l'abadía dende'l s.XIII. D'equí saldríen les cabeces del actual escudu de la ciudá.
• Escudos nel antiguu Conceyu: Escagedo Salmón cita na so obra un artículu de Fresnéu de la Calzada na revista El Monte (revista de la colonia montañesa en Cuba) nel qu'analiza los trés escudos que figuraben nel antiguu edificiu del Conceyu de la ciudá, construyíu en parte nel s.XV y ampliáu nel s.XVI. Nel escudu del centru figuraba l'águila de la Casa d'Austria y taba cuartelado colos atributos d'esta; esto confirmaría que la villa siguía siendo de realengu. Los dos escudos llaterales taben ensin cuartelar y nun teníen corona. El de la derecha reproduciría la escena de la torre, la cadena y el barcu, ente que nel de la izquierda apaez una nave con un remu na popa (similar al escudu de San Vicente de la Barquera).
• Sellu de la villa de Santander: nel artículu de la revista El Monte, Fresnéu de la Calzada señala que'l sellu de la villa de Santander constaba por una de les sos cares d'un castiellu con tres torres, siendo la del centru la más elevada, ente que la otra carta representaba una nave derrompiendo los mares. Dichu sellu taría nun documentu del añu 1335 guardáu nel muséu del Louvre y nuna copia en yelsu y una fotografía nel muséu municipal de Santander. Pa Escagedo Salmón l'escudu de la nave derrompiendo'l mar sería'l de la Corporación, el del castiellu con tres torres sería'l de la villa puramente dicha; solamente dempués, nel s.XVI empezar a usar l'escudu actual.

Ver tamién

• Escudu de Cantabria
• Bandera de Cantabria
• Lábaro cántabru
• Cercu cántabru

Referencies

• Datos: Q4888289