Jacques Anquetil
Jacques Anquetil (8 de xineru de 1934, Mont-Saint-Aignan – 18 de payares de 1987, Rouen) foi un ciclista francés, profesional ente 1953 y 1969.[4]
Jacques Anquetil | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||
| Vida | ||||||||||||||||||||||||
| Nacimientu | Mont-Saint-Aignan[1], 8 de xineru de 1934[2] | |||||||||||||||||||||||
| Nacionalidá |
 Francia | |||||||||||||||||||||||
| Residencia |
Rouen La Neuville-Chant-d'Oisel | |||||||||||||||||||||||
| Muerte | Rouen[1], 18 de payares de 1987[2] (53 años) | |||||||||||||||||||||||
| Sepultura | Quincampoix | |||||||||||||||||||||||
| Causa de la muerte | cáncanu d'estómagu | |||||||||||||||||||||||
| Familia | ||||||||||||||||||||||||
| Fíos/es | ||||||||||||||||||||||||
| Estudios | ||||||||||||||||||||||||
| Llingües falaes | francés[2] | |||||||||||||||||||||||
| Oficiu | ||||||||||||||||||||||||
| Oficiu | ciclista | |||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
|
Participante
| ||||||||||||||||||||||||
| Posición o especialidá |
carrera per etapes rodador (es)  | |||||||||||||||||||||||
| Pesu | 70 kg | |||||||||||||||||||||||
| Altor | 176 cm | |||||||||||||||||||||||
| Premios | ||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||
Conocíu polos llamatos Maître Jacques, Monsieur Crono y L'Enfant Roi, foi'l primer ciclista en ganar por cinco vegaes el Tour. Tamién consiguió dos Giros y una Vuelta,[5] siendo de la mesma el primeru en vencer nos trés Grandes Vueltes, nes que llogró un total de 23 victories d'etapa (16 etapes nel Tour, seis etapes nel Giro y una etapa na Vuelta).
Como especialista nes etapes contrarreló, batió'l récor del mundu de la hora en 1956, y axudicóse nueve veces el Gran Premiu de les Naciones.[5]
Biografía
editarFíu d'un arbañil y de una ama de casa, Anquetil abandonó'l so oficiu de torneru pa dedicase por completu al ciclismu en 1952,[6]añu nel que ganó'l Campeonatu de Normandía y el de Francia na categoría amateur, según la medaya de bronce na prueba de ruta por equipos de los Xuegos Olímpicos de Ḥélsinki. En 1953 convertir en ciclista semi-profesional, ganando'l Gran Premiu de les Naciones, títulu que consiguió en nueve causes, dende 1953 a 1958, y en 1961, 1965 y 1966.
Nel añu 1956 batió'l récor de la hora con una marca de 46,159 km. Arrampuñar a Fausto Coppi que caltuviera'l récor mientres 14 años. Nesi mesmu añu foi campeón de Francia de persecución.
En 1957, a los 23 años, ganó'l so primer Tour de Francia no que foi'l so debú na carrera. En dicha edición llogró 15 minutos de ventaya y axudicóse cuatro etapes. La so habilidá nes etapes contrarreló valió-y el llamatu de Monsieur Crono.
Dempués de trés años ensin victories nel Tour, volvió ganar en 1961 y de manera ininterrumpida hasta 1964. Foi'l primer ciclista en ganalo en cinco causes y en cuatro veces consecutives. Al vencer na Vuelta ciclista a España en 1963 convertir nel primer corredor en ganar los trés grandes rondes.
Nun llogró ganar el Campeonatu del Mundu de ciclismu, anque quedó ente los diez primeros en seis causes. El segundu llugar llográu en 1966 foi lo más cerca que tuvo de consiguir el maillot Arcu-Iris.
N'abandonando la competición en 1969, siguió rellacionáu col ciclismu en llabores d'organizador de carreres y de comentarista de radio y televisión. Foi tamién direutor del equipu nacional francés.
Morrió en 1987 de resultes d'un cáncer d'estómagu[4] que-y fuera diagnosticáu cinco meses antes.
Dominador del Tour
editar
Anquetil, al igual qu'otros grandes ciclistes con cinco victories na ronda francesa, convertir nel gran dominador de la carrera, estendiendo la so supremacía ente 1957 y 1964. Tomando'l relevu de Louison Bobet (ganador en 1953, 1954 y 1955), caltuvo una agafada competencia con rivales como Bahamontes, el luxemburgués Charly Gaul (otru gran escalador como Bahamontes), y sobremanera, con Raymond Poulidor, el so pundonoroso compatriota al que'l dominiu de Anquetil apostró a la categoría de "eternu segundón".[7] Como nel casu de Gino Bartali y Fausto Coppi, que la so rivalidá estremó diez años antes a la sociedá italiana ente partidarios d'unu y otru, Anquetil (l'aviespáu negociante fechu a sigo mesmu) y Pou-Pou (el coraxudu corredor venceyáu a la Francia rural) protagonizaron encarnizados duelos nes carreteres franceses, que convenientemente resaltaos pola prensa deportiva, estremaron al país ente los sos siguidores.
Nesti sentíu, el contraste ente los dos ciclistes (tantu nes carreteres como fora d'elles) nun podía ser más patente. Frente a la sobria imaxe de Poulidor, Anquetil yera un auténticu bon vivant, aficionáu al vinu de los sos viñeos, de forma especial a la cerveza, y sobremanera a la bona mesa (incluyendo manxares como les orca), placeres de los que nun se quitaba nin mientres les selmanes nes que taba compitiendo.[8] Tamién esfrutaba xugando a les cartes hasta altes hores de la nueche colos sos compañeros d'equipu, y de forma implícita reconoció una práutica habitual dientro del pelotón internacional naquellos años, como'l consumu de anfetaminas. La so vida personal nun foi menos atípica: moraba nun luxosu chateau históricu qu'adquiriera nel so Normandía natal; caltuvo una rellación cola so compañera Jeanine y cola fía d'esta, Annie (cola que foi padre d'una neña, Sophie); y de la mesma tamién tuvo un fíu (Christophe) cola muyer del so fiyascu Alain.[8]
Reconocencies
editar- Condecoráu en 1965 cola Lexón d'Honor.[8]
- Foi reconocíu como unu de los ciclistes más destacaos de tolos tiempos al ser escoyíu nel añu 2002 pa formar parte de la Sesión Inaugural del Cycling Hall of Fame de la UCI.
- Acordies col so palmarés, figura nel Nᵘ 4 de la "Clasificación de los 100 meyores ciclistes de tolos tiempos" del Cycling Hall of Fame de la UCI.[9]
Palmarés
editar
Resultaos en Grandes Vueltes y Campeonatos del Mundu
editar| Carrera | 1953 | 1954 | 1955 | 1956 | 1957 | 1958 | 1959 | 1960 | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Giro d'Italia | - | - | - | - | - | - | 2ᵘ | 1ᵘ | 2ᵘ | - | - | 1ᵘ | - | 3ᵘ | 3ᵘ | - | - |
| Tour de Francia | - | - | - | - | 1ᵘ | Ab. | 3ᵘ | - | 1ᵘ | 1ᵘ | 1ᵘ | 1ᵘ | - | Ab. | - | - | - |
| Vuelta a España | - | - | - | - | - | - | - | - | - | Ab. | 1ᵘ | - | - | - | - | - | - |
Mundial en ruta 
|
- | - | - | - | 6ᵘ | - | 9ᵘ | 9ᵘ | 13ᵘ | 15ᵘ | 14ᵘ | 7ᵘ | - | 2ᵘ | - | 11ᵘ | 40ᵘ |
-: nun participa
Ab.: abandonu
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Fichier des personnes décédées mirror. Fichier des personnes décédées ID (matchID): oCCOUQVsQBL5. Data de consulta: 5 ochobre 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12001826k. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ URL de la referencia: https://www.ouest-france.fr/sport/cyclisme/bernard-hinault/portrait-christopher-anquetil-le-destin-du-fils-de-jacques-et-du-filleul-de-bernard-hinault-420ca81e-0dbc-11ed-be87-294c12aa52e6.
- ↑ 4,0 4,1 «Jacques Anquetil» (inglés). Cycling Hall of Fame. Consultáu'l 8 de payares de 2017.
- ↑ 5,0 5,1 «Jacques Anquetil» (inglés). SR/Olimpic Sport. Consultáu'l 8 de payares de 2017.
- ↑ [1] Le Parisien, (en francés)
- ↑ «rivalidá-que-partio-francia Anquetil vs Poulidor, la rivalidá que partió Francia» (castellanu). Joan Siguidor (22 de xunu de 2017). Consultáu'l 8 de payares de 2017.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 «deportista-mas-atipico-681460555923 Jacques Anquetil, el deportista más atípicu» (castellanu). Bien Historia. Consultáu'l 8 de payares de 2017.
- ↑ Cycling Hall of Fame TOP 100 (Consultáu'l 8/11/2017. N'inglés)
Enllaces esternos
editar- Ciclismohistoria: Biografía de Anquetil
- "Sex, lies and handlebar tape": reseña del llibru onde se revela la so escandalosa vida privada (n'inglés)
- Bike Race Info Biografía y numberoses fotografíes (n'inglés)
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Jacques Anquetil.
Datos: Q221001- Multimedia: Jacques Anquetil
