Un bancu de lleche, lactarium, bancu blancu, bancu de lleche materno, o bancu de lleche humano ye una institución sanitaria la so organización que cunta con un local, dedicada a recoyer, analizar, almacenar, caltener y suministrar lleche materno donada;[1] asina mesmu, realiza llabores d'investigación, educación, información y asesoría referente a la lactancia materna. Per otra parte, llámase Bancu de lleche tamién a les reserves preparaes cola so propia lleche, poles madres que tán dando de mamar.[2]

Los bancos de lleche institucional tienen como fin ayudar a ñácaros de distintes edaes y condiciones, por cuenta de que la lleche materno ye l'alimentu más completu que pueden recibir, y amás puede ser almacenada hasta por seis meses. La reserva suministrar en primer términu a ñácaros prematuros o sometíos a intervenciones quirúrxiques, pero tamién a: alérxicos, güérfanos, aquellos que les sos madres nun producen lleche o nun lo faen la cuenta, o a los que presenten enfermedaes infeicioses cróniques, defectos inmunitaries o circunstancies especiales.

Los bancos de lleche topar en numberosos países (en Iberoamérica son 22). Y, anque son entá incipientes, dellos de los mesmos cunten con redes.

Historia

editar
 
El Símbolu Internacional de la Lactancia.
  • En 1998 desenvuélvese'l proyeutu de la Rede Brasilana de Bancos de Lleche Humano (Rede BLH-BR), con sede na Fundación Oswaldo Cruz (FIOCRUZ), en Rio de Janeiro. Dichu país qu'anguaño tien la rede más grande y más complexa de Bancos de Lleche Humano, con 187 en funcionamientu y 10 en procesu d'implantación, distribuyendo añalmente más de 100 mil litros de lleche materno.[4]
  • Nel 2001, la OMS destacó que los Bancos de Lleche Humano son "una de les meyores estratexes sanitaries nel amenorgamientu de la mortalidá infantil y na proteición del amamantamiento".[3]
  • La Rede Iberoamericana de Bancos de Lleche Humano, foi aprobada como programa mientres la 17ª Cúpula Iberoamericana de Xefes d'Estáu y de Gobiernu, realizada nel 2007 en Chile. El so principal oxetivu ye promover la lactancia materna direuta, y ta empobináu al intercambiu de la conocencia y de teunoloxía del campu de la lactancia materna y Bancos de Lleche Humano, col fin d'amenorgar la mortalidá infantil.[5]
  • N'avientu de 2009, la OMS y el PNUD premiaron en xunto, pola so contribución al desarrollu humanu nel hemisferiu Sur, al Centru de Referencia Nacional pa Bancos de Lleche Humano, con sede nel Institutu Fernandes Figueira, unidá maternu-infantil de la Fiocruz (Brasil), miembru del Programa Iberoamericanu de Bancos de Lleche Humano.[6]

Carauterístiques

editar

Gratuidá

editar

Delles carauterístiques importantes d'estos bancos (nes cualos coinciden con instituciones similares como'l bancu de sangre), ye que la lleche almacenada apúrrese gratuitamente y d'alcuerdu a les necesidaes de los posibles receptores, polo qu'en tolos países que cunta con estes instituciones llogróse prohibir totalmente la venta.

Donación

editar

Los Bancos de lleche son provistos por madres que tán dando de mamar y producen más de lo que los sos fíos riquen. Puede donar cualquier muyer que presente un bon estáu de salú que-y dexe someter se a l'actividá extra de sacase lleche. Escluyir a fumadores, drogodependientes, alcohóliques, y quien carecen enfermedaes infeicioses o de tresmisión sexual.

Les donantes pueden allegar a una institución de salú a que-y realicen la estracción o guardar la lleche conxelao na so propia xeladera hasta que dientro de los quince díes siguientes pase un responsable del bancu. La lleche ye recoyida manualmente pola madre o con d'aparatos estractores especiales, depués ye analizada al traviés d'estudios bacteriolóxicos y químicos en llaboratorios.

L'actu de donar lleche materno tien un calter confidencial, y ye altruista y voluntariu.

Almacenamientu

editar
 
Botellina p'almacenamientu de lleche materno, manufacturada pola compañía británica Axifeed.

Una vegada pasteurizada, la lleche materno almacenar en recipientes de distintos tamaños y ye conxelada hasta la so distribución. La mesma ye clasificada d'alcuerdu a la edá de los ñácaros de les madres donantes, siendo la más frecuente, en: calostro (hasta 7 díes de vida), de transición (de 7 a 14 díes) y madura (más de 14 díes).[7]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. AEBLH (ed.) «Qué ye un bancu de lleche?». Consultáu'l 15 de xunetu de 2013.
  2. CEMEV (ed.) «Bancu de Lleche». Consultáu'l 15 de xunetu de 2013.
  3. 3,0 3,1 Bancu del Hospital Lagomaggiore, Mendoza (ed.) «Bancu de Lleche Humano Archiváu 2017-12-20 en Wayback Machine». Consultáu'l 15 de xunetu de 2013.
  4. IberBLH «Programa Iberoamericanu». Consultáu'l 15 de xunetu de 2013.
  5. IberBLH «Programa IberBLH». Consultáu'l 15 de xunetu de 2013.
  6. Cooperación Iberoamericana «La OMS premia a un Bancu de Lleche Humano del Programa IberBLH». Consultáu'l 15 de xunetu de 2013.
  7. Rotela, Mara (2010). «Un proyeutu ensin marxe d'error». L'Universitariu (94). p.32. 

Enllaces esternos

editar

Artículos en revistes especializaes: