Talasio
Talasio (sieglu de VI – 630 (greg.)) foi un eclesiásticu suevu, obispu católicu d'Astorga dende c. 588.
Talasio | |||
|---|---|---|---|
588 - | |||
| Vida | |||
| Nacimientu | sieglu de VI | ||
| Nacionalidá | Reinu suevu | ||
| Muerte | 630 (greg.) | ||
| Oficiu | presbíteru católicu romanu | ||
 | |||
Nacíu nel senu de la familia de los Camaño, perteneciente a la nobleza del reinu suevu, Talasio foi señor del puexu Nerio y de les islles Cíes, na mariña de Galicia; tuvo casáu con Indegunda, sobrina del rei visigodu Atanagildo, y tomó l'estáu eclesiásticu en quedando vilbu.[1][2]
Hacia l'añu 588 foi nomáu obispu de la diócesis d'Astorga, sufragánea de la de Braga, que taba encabezada pol so hermanu Pantardo. Dambos hermanos participaron nel III Conceyu de Toledo presidíu por Leandro de Sevilla y Eutropio de Valencia l'añu 589 en tiempos del rei Recaredo, nel que se decretó l'abandonu del arrianismu y l'adopción del catolicismu como relixón oficial del reinu visigodu de Toledo, que tan solu cuatro años antes conquistara y anexonáu el reinu suevu.[3] [4] [5] [6] [7] [8]
Nun hai noticies d'esti personaxe más allá de la so asistencia al conceyu, anque dellos autores creen que tuvo de vivir siquier hasta l'añu 630.[6][7]
| Predecesor: Polemio |
Obispu d'Astorga c. 588 – c. 630 |
Socesor: Concordio[9] |
Referencies editar
- ↑ Felipe de la Gándara: Armes i trunfos: fechos heroicos de los fíos de Galicia, p. 581, cita como fontes les "Xenealoxíes de llinaxes nobles de Galicia", atribuyíes al obispu de Lugo Vasconio. Manuel Risco (España sagrada, vol. XL, p. 80) dulda qu'estes xenealoxíes fueren d'esti autor.
- ↑ Lluis Vilar y Pascual: Diccionariu históricu, xenealóxicu y heráldicu de les families pernomaes de la monarquía española, tomu II, p. 125 (1859).
- ↑ Gil González Dávila: Theatro eclesiastico de les ciudaes ya ilesies catedrales d'España, tomu I, páxs. 209-210 (1618).
- ↑ Gregorio de Argaiz: La Soledá gallardoniada per San Benitu y los sos fíos nes ilesies d'España, p. 505 (1675).
- ↑ Enrique Flórez: España sagrada, vol. XVI, páxs. 111-112 (1762).
- ↑ 6,0 6,1 Pedru Rodríguez López: Episcopologio asturicense, tomu I, p. 153-158 (1907).
- ↑ 7,0 7,1 Matías Rodríguez Díez: Hestoria de la bien noble, lleal y benemérita ciudá d'Astorga, páxs. 325-326 (1909).
- ↑ Lluis Agustín García Moreno: Prosopografía del reinu visigodu de Toledo, p. 154 (1974).
- ↑ Flórez almite qu'ente Talasio y Concordio pudiera haber otru obispu que'l so nome nun llegó hasta nós. Argaiz menta a un tal Mancio, obispu ficticiu sacáu del falsu cronicón d'Hauberto hispalense.
Datos: Q6138192
