Wikipedia

Chiqui Ledesma

cantante arxentina

María de los Ángeles Ledesma (1973, Venado Tuerto), más conocida como Chiqui Ledesma, ye una cantante, docente de cantar, xestora cultural y direutora artística arxentina de música popular que conforma dende 1997 el grupu de música de raigañu folclóricu llatinoamericana María y Cosecha, xunto a Pablo Fraguela (pianu y coros), Pedro Furió (guitarra), Matías Furió (percusión) y Taty Calá (contrabaxu). Ye una de les voces representatives del folclor arxentín.[1]

Chiqui Ledesma
Vida
Nacimientu Venado Tuerto, 1973 (50/51 años)
Nacionalidá Bandera d'Arxentina Arxentina
Estudios
Estudios Universidá Nacional de Rosario
Oficiu cantante
Instrumentu musical voz
Cambiar los datos en Wikidata
Sesión de semeyes pal discu Otra vuelta nel almacén Santa Rita, de la ciudá d'Adrogué, nel Gran Buenos Aires. Na semeya: Chiqui Ledesma (baillando), Matías Furió, Taty Calá, Pablo Fraguela y Pedro Furió.

Inclúi nel so repertoriu obres d'autores y compositores fundamentales del cancioneru llatinoamericanu como Raúl Carnota, Jaime Dávalos, Víctor Jara, Chacho Muller, Teresa Parodi, Armando Tejada Gómez y Atahualpa Yupanqui, lo mesmo que de colegues de la so xeneración, tales como Fernando Barrientos, Pablo Dumit, Topu Encinar, Georgina Hassan, Tilín Orozco y Laura Vallacco.

Nel añu 1992 foi distinguida como figura sobresaliente nel Festival Nacional de Folclor de Cosquín, nel rubro solista vocal femenina.[2]

Trayeutoria

editar

Dende temprana edá empezó a estudiar música, primero guitarra y depués cantar. Estudió cantar llírico na Universidá Nacional de Rosario y depués camudóse a Buenos Aires, onde siguió estudiando nel Conservatoriu Manuel de Falla y na Escuela de Música Popular d'Avellaneda.[3] Nel añu 1997 fundó'l grupu María y Cosecha, qu'hasta l'añu 2006 denominóse María de los Ángeles Ledesma & Cosecha de Agosto.

En xineru de 2009 realizó una xira musical per España xunto al pianista Juan Carlos Cambas.

El 9 de xunetu de 2010 foi convocada xunto a otres figures del cantar arxentín, pa participar nel Homenaxe a la muyer na figura de Mercedes Sosa,[4] lleváu a cabu na ciudá de San Miguel de Tucumán, conmemorando la nacencia de La Negra Sosa y l'aniversariu de la Independencia arxentina nel marcu de los festexos añales pol bicentenariu de la Revolución de Mayu. En dicha oportunidá compartió l'escenariu coles cantantes Verónica Condomí, [[Marián Farías Gómez]], [[Liliana Herrero]], Lluna Monti y Ana Prada, ente otres. Dichu espectáculu foi reeditáu'l 24 de mayu de 2015 na Plaza de Mayu de la Ciudá de Buenos Aires al cumplise 205 años de la Revolución de Mayu. Nesta oportunidá, Chiqui Ledesma compartió l'escenariu col cantante y compositor Bruno Arias y l'actor Horacio Fontova.

Mientres el mes de setiembre de 2010 ―xunto a Lorena Astudillo, Mónica Abraham, Carla Gianinni y Osvaldo Burucuá, ente otros artistes― formó parte nel homenaxe a Violeta Parra nel marcu del Bicentenariu chilenu, lleváu a cabu nel Teatru IFT de Buenos Aires.[5] Dichu espectáculu foi l'antecedente pa un nuevu proyeutu discográficu coleutivu denomináu Dempués de vivir un sieglu, al traviés del cual un grupu de músicos arxentinos van homenaxar a la cantautora chilena al cumplise 100 años de la so nacencia y que se va editar nel mes d'ochobre de 2017.

Unu de los momentos más interesantes de la vida artística de Chiqui Ledesma foi l'espectáculu Cancioneras, que compartió xunto a los sos colegues La Bruxa Salguero, Lorena Astudillo y Mónica Abraham mientres los años 2013 y 2014 nel ND Teatru y nel Teatru Monteviejo (antes Teatro del Vieyu Mercáu) de Buenos Aires. L'espectáculu foi escoyíu como unu de los meyores del añu y llogró bien bones crítiques de la prensa especializada.[6]

Mientres el mes de xunetu de 2015 brindó una serie de conciertos na ciudá de Milán xunto al guitarrista Marcos di Paolo y al percusionista Matías Furió, nel stand arxentín de la Esposición Internacional de Milán (2015)[7] y nel mes setiembre del mesmu añu participó nel ciclu La Música Interior, see Tucumán, entamáu pol Ministeriu de Cultura xunto al acordionista Nini Flores y el flauteru Juan Pablo Di Leone, ente otros músicos.

Amás del so llabor como cantante, Chiqui Ledesma tien antecedentes como xestora cultural y xeneradora d'espacios d'espresión artística.[8] Ye cofundadora ―colos grupos María y Cosecha y El Tierral) de la peña 'La Eulogia,[9] que funcionó mientres los años 2000 a 2002 nel barriu porteño de San Telmo, y que foi puntu de referencia p'artistes y músicos del mediu, mientres una dómina en que pa los artistes emerxentes yera complicáu aportar a los grandes festivales de música folklórica. Foi cocreadora del ciclu Les nueses Músiques nel Espaciu Lluz y Fuercia de la ciudá de Buenos Aires mientres los años 2009 a 2011 y creadora y organizadora del alcuentru de folclor na ciudá Músiques de Provincia, con más de diez años de vixencia na ciudá de Buenos Aires.[10]

Na actualidá ye direutora artística del ECuNHi (Espaciu Cultural Los nuesos Fíos)[11] que funciona nel Espacio Memoria y Derechos Humanos (ex-ESMA) perteneciente a l'Asociación Madres de Plaza de Mayu, docente de cantar na Escuela de Música Popular d'Avellaneda[3] y nel Institutu Cimeru Octubry.[12]

Discografía propia y participación n'otros discos

editar

Col grupu María y Cosecha, grabó 4 discos:

1) Miraes (añu 1999): editáu pol sellu Pataancha Producciones y gallardoniáu pol Conseyu Arxentín de Música Arxentina de la Unesco.[1]

2) Esencia (añu 2006. Independiente): escoyíu como unu de los discos del añu pol diariu La Nación[13] y editáu en formatu dixital pol sellu italianu Microcosmo Dischi.[14]

3) Otra vuelta (añu 2010. Independiente): escoyíu como meyor discu del añu, polos diarios Páxina/12, Tiempu Arxentín y La Nación,.[15]

4) Estragal (añu 2014. Independiente): presentáu nel Centru Cultural de la Memoria Haroldo Conti Espacio Memoria y Derechos Humanos (ex-ESMA) y con emponderadores crítiques de la prensa.[16]

Nel añu 2016 grabó'l discu Arbolín del querer xunto al guitarrista Marcos Di Paolo, que mereció una emponderadora crítica del diariu La Nación (Buenos Aires).[17]

Participó en disco homenaje a grandes artistes, tales como Armando Tejada Gómez a 20 años del so fallecimientu, editáu nel añu 2012 pol sellu ByM Rexistros de Cultura[18] y Luis Alberto Spinetta nel álbum Raigañu Spinetta (2015), ganador del Premiu Gardel 2016 al meyor álbum conceptual.[19] Coles mesmes foi convidada por Teresa Parodi a participar en dos de los sos trabayos musicales: Otru cantar (de 2011)[20] y 30 años + 5 díes (de 2014).[21]

Premios y distinciones

editar
  • 1984: Ganadora del Festival Nacional Infantil de El Cume (Córdoba).
  • 1990: Ganadora del Festival de Poemes y Cantares d'Autores Venadenses, en Venado Tuerto.
  • 1991: Mención Especial Festival Nacional Pre-Cosquín (Córdoba).
  • 1992: Figura Sobresaliente del Festival Nacional de Cosquín (Córdoba).[2]
  • 1992: Ganadora del Festival Nacional de Cosquín nel rubro solista vocal femenina.
  • 1992: Ganadora del Festival Nacional del Malambo, Laborde (Córdoba).
  • 1992: Personalidá Notable de la Comunidá de Venado Tuerto *

2005: Embaxadora Cultural de la ciudá de Venado Tuerto.[22]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 Gabriel Plaza (16 d'avientu de 2005). «discu-que-alluma-el panorama-folklorico Un discu qu'alluma'l panorama folklórico». Diariu La Nación. Consultáu'l 31 de xunetu de 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Cosquín: Clausura y premios». Diariu La Nación. 28 de xineru de 1992. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «EMPA - Escuela de Música Popular d'Avellaneda» (castellanu). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-08-15. Consultáu'l 1 d'agostu de 2017.
  4. ↑ (en castellanu) La inolvidable Mercedes Sosa cumpliría güei 75 años. La Capital. http://www.lacapital.com.ar/escenariu/la-inolvidable-mercedes-sosa-cumpliriacutea-güei-75-antildeos-n352202.html. Consultáu'l 31 de xunetu de 2017. 
  5. ↑ S.A.P., El Mercurio (13 de setiembre de 2010) (en castellanu). vienres-en-buenos-aires-pol bicentenariu.html Violeta Parra va ser homenaxada esti vienres en Buenos Aires pol Bicentenariu | Emol.com. Emol. http://www.emol.com/noticias/magacine/2010/09/13/435997/violeta-parra-sera-homenajeada-esti vienres-en-buenos-aires-pol bicentenariu.html. Consultáu'l 31 de xunetu de 2017. 
  6. ↑ Apicella, Mauro (8 d'agostu de 2013). Cancioneras. Diariu La Nación. Archivado del original el 2016-03-02. https://web.archive.org/web/20160302194242/http://www.lanacion.com.ar/1608464-cancioneras. Consultáu'l 8 d'agostu de 2017. 
  7. ↑ Opinion22. «Opinión 22 | Teatru y tangu, n'últimu mes de Expo Milán». Consultáu'l 8 d'agostu de 2017.
  8. ↑ Micheletto, Karina (17 d'abril de 2010). Autogestión folklórica. Páxina 12.  p. www.pagina12.com.ar. https://www.pagina12.com.ar/diario/suplementos/espectaculos/3-17641-2010-04-17.html. Consultáu'l 31/07/17. 
  9. ↑ La Eulogia celebró 100 nueches de peñes. Diariu La Nación. 13 de setiembre de 2001.  p. www.lanacion.com.ar. http://www.lanacion.com.ar/334775-la-eulogia-celebro-100-nueches-de-pena. Consultáu'l 31/07/17. 
  10. ↑ «sonar-en-el-ecunhi.html Les "Músiques de Provincia" vuelven sonar esti xueves nel Ecunhi». Consultáu'l 8 d'agostu de 2017.
  11. ↑ «Chiqui Ledesma, direutora artística del ECuNHi». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-08-01. Consultáu'l 31 de xunetu de 2017.
  12. ↑ «ISO Suterh» (castellanu). Consultáu'l 8 d'agostu de 2017.
  13. ↑ «Doce meses sonoros. Discos destacaos». Diariu La Nación (28 d'avientu de 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-08-01. Consultáu'l 31/07/17.
  14. ↑ dischi, microcosmo. «Microcosmo Dischi | World music, Italian taste.». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-08-02. Consultáu'l 1 d'agostu de 2017.
  15. ↑ Apicella, Mauro (30 d'avientu de 2010). anu-segun-los-criticos-de-la-nacion Los discos del añu según los críticos de La Nación. Diariu La Nación. http://www.lanacion.com.ar/1337400-los-meyores-discos-del anu-segun-los-criticos-de-la-nacion. Consultáu'l 1 d'agostu de 2017. 
  16. ↑ Celebrar la melodía. Archivado del original el 2017-08-02. https://web.archive.org/web/20170802041604/http://www.lanacion.com.ar/1683433-celebrar-la-melodia. Consultáu'l 1 d'agostu de 2017. 
  17. ↑ Apicella, Mauro (26 de xunu de 2016). Una gran pareya folklórica. Diariu La Nación. http://www.lanacion.com.ar/1912605-una-gran-pareya-folklorica. Consultáu'l 1 d'agostu de 2017. 
  18. ↑ . Consultáu'l 1 d'agostu de 2017.
  19. ↑ Plaza, Gabriel (9 de xunu de 2016). nueche-en-que-spinetta-volvio-a-ser-gardel La nueche que Spinetta volvió ser Gardel. Diariu La Nación. http://www.lanacion.com.ar/1906963-la nueche-en-que-spinetta-volvio-a-ser-gardel. Consultáu'l 1 d'agostu de 2017. 
  20. ↑ (en castellanu) Teresa Parodi presenta "Otru cantar" | Cancioneru. Cancioneru. 8 de setiembre de 2011. http://cancionero.net/teresa-parodi-presenta-otru-cantar/. Consultáu'l 8 d'agostu de 2017. 
  21. ↑ «discu-y-dvd-en-la-trastienda.html Teresa Parodi presenta'l so CD y DVD "30 años + 5 díes" en La Trastienda». Consultáu'l 8 d'agostu de 2017.
  22. ↑ Xustu reconocencia municipal a mistango 7 y Chiqui Ledesma. MVT. 18 de marzu de 2011.  p. www.venadotuerto.gov.ar. https://www.venadotuerto.gov.ar/2011/03/18/xusta-reconocencia-municipal-a-mistango-7-y-chiqui-ledesma/. Consultáu'l 31/07/17. 
  23. ↑ «Yá tán los ternados» Archiváu 2016-03-04 en Wayback Machine, artículu del 3 d'avientu de 2006 nel diariu Clarín (Buenos Aires). Consultáu'l 31 de xunetu de 2017.

Enllaces esternos

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Chiqui_Ledesma&oldid=4242395»