[[Archivu:Meroitic stela.png|thumbnail|Placa meroítica de Waleye, fíu o fía de Kadeye, de [[Sai]], al norte de [[Sudán]], anguaño nel [[Muséu Británicu]].]]
El '''idioma meroíticomeroíticu''' falar en [[Meroe]] mientres el periodu meroíticomeroíticu del [[Reinu de Kush]] (sobre [[300 a. C.|300 a. C.]]-[[400]]), y agora ye una llingua muerta. Escribir nel [[escritura meroítica|alfabetu meroíticomeroíticu]]. Nun s'entiende perbién entá por cuenta de la escasez de testos billingües; les poques pallabres que los sos significaos confirmáronse son desaparentes pa determinar la so [[llingüística histórica|afiliación xenética]]; dellos llingüistes suxurieron que puede ser una llingua [[Llingües afroasiáticas|afroasiática]] o [[Llingües nilo-saharianes|nilo-sahariana]], ente qu'otros considerar una [[llingua aisllada]]. Escribir en dos tipos d'escritura, la demótica (escrita con una aguya y emplegada pal caltenimientu de rexistros, y la [[Hieráticu|hieroglífica]], que s'emplegaba en documentos relixosos y reales).
Per otra parte, el [[antiguu nubiu]] ye una llingua distinta, nun se sabe si rellacionada col antiguu meroíticomeroíticu. L'antiguu nubiu ta atestiguáu ente los sieglos VIII y XV, escritu nuna variante del alfabetu griegu ampliáu con signos afechos de la [[escritura meroítica]] y otros tomaos del [[alfabetu coptu]]. L'antiguu nubiu ye una [[llingües nubies|llingua nubia]] que paez ser l'antecesor del modernu nobiin (nubiu septentrional).
