Eubucco bourcierii

especie de páxaru

Eubucco bourcierii ye una especie d'ave piciforme de la familia Capitonidae del Neotrópicu, que la so área de distribución estendese dende Costa Rica hasta Perú y Venezuela, ocupando zones montiegues.

Eubucco bourcierii
Estáu de caltenimientu
Preocupación menor (LC)
Esmolición menor (IUCN)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Piciformes
Familia: Capitonidae
Xéneru: Eubucco
Especie: Y. bourcierii
(Lafresnaye, 1845)[2]
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Descripción

editar

Presenta dimorfismu sexual. Nel machu'l la frente, alredor de los güeyos y el cazu son negros; el restu de la cabeza, el gargüelu y el pechu son coloráu vivu, que se vuelve anaranxáu nel pechu y a mariellu con llistes verdes opacasen la parte posterior. L'envés, les ales y la cola son de color verde oliva a opacu y dixebrárense de la cabeza nos llaos del pescuezu con una barra vertical blanca azulada. L'iris ye coloráu lladriyu, el picu mariellu verdosu y les pates verde oliva. La fema tien el gargüelu verde claru y la parte anterior de la corona y los llaos del pescuezu de color anaranxáu, que sigue nuna faxa al traviés de la parte cimera del pechu. El restu de la corona ye verde ocre escuru, con una franxa anaranxada. Les mexelles y una raya curtia sobre'l güeyu son azul claru y el pechu na parte baxa ye verde oliva claro. Mide en permediu 15 cm de llargor y pesa 35 g.

Hábitat

editar

Vive principalmente nel monte húmedu y tamién nes carbes redoma, ente los 400 y 1.850 m d'altitú, efectuando migraciones altitudinales estacionales.

Comportamientu

editar

Permenece solitariu o en pareya, y dacuando xúnese a bandes mistes d'especies distintes pa buscar alimentu. Aliméntase d'inseutos, arácnidos y frutes. Faen los sos niales en buecos de tueros, a un altor de 0,6 a 2,5 m; la fema pon 2 ó 3 güevos.

Referencies

editar
  1. BirdLife International 2009.0. Eubucco bourcierii; IUCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.4. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2010.
  2. Revue Zoologique, par la Société Cuvierienne 8 p.179