La farinxe ye una estructura con forma de tubu qu'ayuda a alendar, ta asitiada nel pescuezu y revistíu de membrana mucosa; coneuta la cuévanu bucal y les fueses nasales col esófagu y la larinxe respeutivamente, y per ella pasen tantu l'aire como los alimentos, polo que forma parte del aparatu dixestivu según del respiratoriu. Dambes víes queden dixebraes pola epiglotis, qu'actúa como una válvula. Nel ser humanu la farinxe mide unos trelce centímetros, estendida dende la base esterna del craniu hasta la sesta o séptima vértebra cervical, al altor del cantu caudal del cartílagu cricoides. Ta allugada delantre de la columna vertebral.

Farinxe

Corte sagital del pescuezu: 1. Farinxe. 2. Epiglotis. 3. Larinxe. 4. Esófagu

Imaxe de les estructures de la farinxe: Nasofaringe, Orofaringe y Laringofaringe.
Llatín [TA]: pharynx
TA A05.3.01.001
Sistema Dixestivu
Respiratoriu
Arteria Arteria faríngea ascendente, Cañes faríngeas de l'arteria faríngea inferior, Arteria palatina inferior, Arteria palatina cimera, Cañes faríngeas de l'arteria tiroidea inferior
Vena Faringeas
Nerviu Plexo faríngeo del nerviu vagu
Enllaces esternos
Gray [1]
[editar datos en Wikidata]

Llocalización

editar

La farinxe ye un órganu muscular y membranoso que s'estiende dende la base del craniu, llindáu pol cuerpu del esfenoides, apófisis basilar del güesu occipital y el peñascu, hasta la entrada del esófagu que coincide cola séptima vértebra cervical. Atópase sostenida por una masa muscular, los músculos constrictores de la farinxe, los músculos que s'enserten na apófisis estiloides (como'l estilogloso, estilofaríngeo, etc) y los músculos que s'enserten na apófisis mastoides, principalmente'l esternocleidomastoideo. La farinxe atópase recubierta por una mucosa la cual ye distinta según la zona que s'estudie:

Partes

editar
  • Nasofaringe: tamién se llama farinxe cimera o rinofaringe al arrincar de la parte posterior de la cuévanu nasal. El techu de la farinxe asitiáu na nasofaringe llámase cavum, onde s'atopen les amígdalas faríngeas o adenoides. La nasofaringe ta llindada per delantre poles coanas de les fueses nasales y pembaxo pol velu del cielu la boca. A entrambos llaos presenta'l furu que pon en contactu'l oyíu mediu cola paré llateral de la farinxe al traviés de la Trompa de Eustaquio. Detrás d'esti furu atopa un receso faríngeo llamáu fosita de Rosenmüller. Na paré posterior de la nasofaringe apréciase'l relieve del arcu anterior del atles o primer vértebra cervical.
  • Orofaringe: tamién se llama farinxe media o bucofaringe, por cuenta de que per delantre ta allugada la boca o cuévanu oral al traviés del ismu de les fauces. Penriba ta llindada pol velu del cielu la boca y pembaxo pola epiglotis. Na orofaringe atópense les amígdalas palatinas o anxines, ente les pilastres palatinos anteriores o glosopalatino y posterior faringopalatino.
  • Laringofaringe: tamién se llama hipofaringe o farinxe inferior. Entiende les estructures qu'arrodien la larinxe per debaxo de la epiglotis, como los senos piriformes y la canal retrocricoideo, hasta la llende col esófagu. Metanes los senos piriformes o canales faringolaríngeos atópase la entrada de la larinxe delimitada poles plegues aritenoepiglóticos.

Funciones

editar
  • Deglución: Ye'l pasu del bolu alimenticiu dende la boca escontra l'esófagu.
  • Respiración: Por respiración xeneralmente entiéndese al procesu fisiolóxicu indispensable pa la vida de los organismos que consta d'inspiración o inhalación y espiración (suel simplificase en aeróbicos y anaeróbicos vulgarmente). L'aire pasa a la farinxe, con esti cuévanu tamién coneuta cola boca, poro, tamién puede pasar aire al traviés d'esta, anque nun ye lo más recomendable, yá que nun penerar nin calez l'aire.
  • Fonación: Ye'l trabayu muscular realizáu pa emitir soníos intelixibles, esto ye, por qu'esista la comunicación oral. Ye'l mayor resonador.
  • Audición: Intervién na audición, una y bones la trompa auditiva ta llateral a ella y xúnense al traviés de la trompa de Eustaquio.
  • Otres funciones de la farinxe son la olfaición, salivación, masticación, funciones gustatives, proteición y continuación de la cámara de resonancia pa la voz.

Músculos de la farinxe

editar

Inxertar enriba per fora na ala interna de l'apófisis pterigoides (amás del so gabitu), el lligamentu pterigomandibular, del procesu alveolar del quexal sobre l'estremu posterior de la llinia del milohioidea. Les fibres diríxense escontra tras pa inxertase nel rafé mediu, tamién s'enllarga al traviés del so fascia nel tubérculu faríngeo de l'apófisis basilar del güesu occipital. Les fibres cimeres arquiar debaxo del elevador del velu del cielu la boca (periestafilino internu) y de la trompa de Eustaquio.L'intervalu ente la llende cimera d'esti músculu y la base del craniu ye cerráu pola fascia Faríngea (conocíu como'l senu de Morgagni).

Más pequeñu que'l so predecesor. Inxertar en toa'l llargor del estil mayor y estil menor del Hioides amás del lligamentu Estilohioideo. Les fibres más inferiores baxen debaxo del Constrictor inferior; les fibres medies pasen transversalmente, y les fibres cimeres asciendentraslapándose coles del constrictor cimeru. Escontra tras inxertar nel rafé fibrosu mediu posterior, entemeciendo con músculu opuestu.

El más gruesu de los 3, inxertar a los llaos del cartílagu cricoides y tiroides.Nel cartílagu cricoides inxertar nel intervalu ente'l Cricotiroideo (en frente), y la faceta articular pal cuernu inferior del cartílagu de tiroides (por detrás). Nel cartílagu del tiroides inxertar por detrás de la llinia oblicua. Escontra tras xúnese medialmente col músculu del llau opuestu nel rafe fibrosu (llinia media posterior de la farinxe). Les fibres inferiores son horizontales y continues coles fibres circulares del Esófagu; el restu xube, aumentando d'oblicuidá, siguiéndose col constrictor mediu.

Enfermedaes de la farinxe

editar

Fenómenos na farinxe y esófagu

editar

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar