Flashmob

Un flashmob, traducíu lliteralmente del inglés como «multitud relámpago» (flax: ‘rellumu, rabasera’; mob: ‘ensame’) ye una aición entamada na qu'un gran grupu de persones axúntase de sópitu nun llugar públicu, realiza daqué inusual y depués esvalíxase rápido. Poro, una traducción válida, non lliteral, del términu sería «actu multitudinariu rescamplu». Suelen convocase al traviés de los medios informáticos (móviles ya Internet) y na mayor parte de los casos, nun tienen nengún fin más que l'entretenimientu, pero pueden convocase tamién con fines políticos o reivindicativos.

Una de les particularidaes d'estes tribus temporales» ye que nun riquir cuntar col sofitu de los medios de comunicación de mases pa comunicase, coordinase y actuar de manera conxunta, yá que la so comunicación funciona al traviés de redes sociales virtuales. Trátase d'individuos que, sofitaos poles teunoloxíes de comunicación, espublicen mensaxes a los sos redes sociales d'amigos y conocíos, que faen lo mesmo hasta construyir una gran cadena de comunicación que ye capaz de movilizar a miles de persones.

Apocayá, l'actividá foi utilizada como parte de campañes publicitaries de diversos productos, programando la xunta ayures públicu pero cola participación de baillarinos y artistes qu'asemeyen un flashmob tradicional pero incluyendo aspeutos de la marca que se promueve.

Organización

Basta con que daquién convoque a una manifestación al traviés d'un mensaxe, enriáu por dalgún soporte dixital, por qu'empiece l'efectu «bola de nieve». Dalgunos de les canales utilizaes son:

Internet: web, foros, comunidaes virtuales, corréu electrónicu, blogue, chat.
cadena de mensaxes de texto
transmisión oral.

Nestos mensaxes informa'l día, llugar y hora exacta del alcuentru. Una y bones los flashmob pueden durar malapenes unos minutos, ríquese que tolos participantes sincronicen los sos relós so una hora oficial. Otra particularidá d'esti fenómenu ye qu'a los convocaos non siempres se-yos informa sobre'l tipu de movilización que se va realizar, una y bones eso comunícase nel mesmu llugar d'alcuentru (o nun chigre cercanu a onde va faese la manifestación).

Nel so sentíu estrictu, como lo rellata Rheingold, estes intervenciones rescamplu son un fenómenu social (aniciáu pol públicu nos medios direutos de redes sociales dixitales y SMS), polo que l'usu de presentaciones similares per parte d'axencies publicitaries y promotores de productos, ye un ardid qu'asonsaña pero nun se constitúi nun flashmob, y en munches llexislaciones puede tar violando lleis de veracidá y regulación publicitaria, pos esti engañu lleva a interpretaciones alloñaes de la realidá y nun son éticos, nun siendo qu'esclarien que ye un productu ellaboráu y non una agrupación instantánea de persones voluntaries.

Oríxenes

El fenómenu de los flashmobs empezó cola publicación n'ochobre de 2002 del llibru del sociólogu Howard Rheingold, Smart Mobs: The Next Social Revolution. Nesti llibru l'autor predicía que la xente va usar les nueves teunoloxíes de comunicación (Internet, teléfonos móviles) para autoorganización. En xunu de 2003 Rob Zazueta de San Francisco, dempués de lleer les obres de Rheingold, creó la páxina web Flocksmart.com na que per primer vegada los mobbers empezaron a entamar les sos xuntes.

El primer flashmob entamar en Manhattan el 3 de xunu de 2003 por Bill Wasik, editor junior de Harper’s Magacín. L'orixe d'esti flashmob foi desconocíu hasta que Wasik publicó un artículu sobre la so creación en marzu de 2006 nuna edición de la revista Harper’s Magacín. Esti primer intentu foi un fracasu, una y bones daquién cuntó-y a les persones de la tienda sobre lo que diba pasar.

El primer flashmob que tuvo ésitu realizó'l 17 de xunu de 2003 en Nueva York (Estaos Xuníos), nel departamentu de ventes de la tienda Macy’s. Pa prevenir los problemes del primer intentu, Wasik axuntar colos participantes nunos puntos d'alcuentru preliminares –cuatro bares de contorna de Manhattan– onde fueron partíes les instrucciones cola información sobre lo que diben faer y el llugar onde se realizaría l'eventu xustu antes del empiezu d'este.

Asina, más de 100 persones xubieron a la novena planta de Macy’s, onde s'atopaba'l so departamentu d'alfombres y axuntáronse alredor d'una alfombra percara. Cualesquier, a quien s'averara'l dependiente de la tienda, contestába-y qu'ellos vivíen xuntos nun almacén de contornes de Nueva York, y que toos ellos vinieren mercar “L'Alfombra d'Amor”, una y bones toles sos decisiones tomar en grupu.

Oxetivos y derivaciones

Los flashmobs empezaron como espectáculos ensin sentíu, y considérase que la única razón posible pa entamar estos alcuentros ye la diversión. Los matices sociales y políticos converten los flashmobs en smartmobs. Sicasí, anguaño a tolos eventos sociopolíticos d'estes carauterístiques suélse-yos denominar flashmobs. Ye la manera más fácil, operativa y menos peligrosa d'amosar la opinión pública o llamar l'atención faía dalgún problema esistente.

Les absurdmobs tienen un matiz diferencial, y ye que se centren en xenerar actos coleutivos d'invasión nel orde social al traviés de llevar a cabu un xestu absurdu multitudinariu. La primera absurdmob realizóse'l 9 de payares de 2006 en Barcelona (España), consistió nunes 25 persones qu'empezó a chutar llates de Coca-Cola na plaza del Borne, y darréu esvalixáronse.^{[ensin referencies]} La otra carauterística de les absurdmobs ye que les imáxenes de documentación que los absurdmovers rexistren nes sos aiciones son reutilizaes, si deseyar, de manera absurda, como por casu, utilizar les imáxenes de la chutada de llates pa unvia-yos un mail a Coca-Cola y dici-yos qu'esa actividá foi una manifestación col siguiente lema: "La Coca-Cola yá nun tien el mesmu gustu".

La segunda absurdmob que se conoz foi realizada por una serie d'alumnos universitarios, tamién de Barcelona. Consistía en movimientu desordenáu de les sielles d'una aula. Estes imáxenes sirvieron pa una protesta unviada al Ministeriu d'Educación col siguiente lema: «Protesta de los alumnos non becaos pol ministeriu».

Los oxetivos de les absurdmobs, como'l so nome fai prever, retomen el calter inicial de les primeres flashmobs: actividaes comuñales de autoorganización con medios telemáticos. L'oxetivu de les absurdmobs ye potenciar el calter de espectacularización que trai ponese d'alcuerdu multitudinariamente pa una actividá absurda y un procesu de manipulación del sentíu que pueden tener les imáxenes d'ensames nos Mediu de comunicación medios. El 2 d'agostu de 2016, el flashmob qu'unos mozos alemanes entamaron en Platja d'Aro (Girona, España) provocó lloros, esmorecimientos y ataques d'ansiedá al confundise con un ataque terrorista.^[1]

Ver tamién

Referencies

↑ País, Ediciones La fecha=3 d'agostu de 2016. «Un ‘flashmob’ d'un grupu de turistes causa la llerza en Platja d'Aro» (castellanu). Consultáu'l 5 d'agostu de 2016.

Enllaces esternos

[1] País, Ediciones La fecha=3 d'agostu de 2016. «Un ‘flashmob’ d'un grupu de turistes causa la llerza en Platja d'Aro» (castellanu). Consultáu'l 5 d'agostu de 2016.

[1]