Flavianu I d'Antioquía

Flavianu I d'Antioquía
Patriarca d'Antioquía	;
Patriarca d'Antioquía
Vida
Nacimientu	Antioquía del Orontes, circa 320
Nacionalidá	Imperiu Bizantín
Muerte	Antioquía del Orontes, 404 (83/84 años)
Estudios
Llingües falaes	griegu antiguu
Oficiu	sacerdote

Flaviano I d'Antioquía (circa 320, Antioquía del Orontes – circa 404, Antioquía del Orontes) foi patriarca d'Antioquía ente 381-404, añu de la so muerte. Flaviano ye veneráu tantu na Ilesia Católica como na Ortodoxa como un santu.

Vida y obres

Flaviano nació alredor de 320, probablemente en Antioquía del Orontes. Heredó una gran fortuna de los sos padres, pero resolvió apurrir la so riqueza y los sos talentos al serviciu de la Ilesia. N'asociación con Diodoro de Tarsu, que vendría ser obispu de Tarsu, sofitó la fe cristiana ortodoxa contra'l heréticu arriano Leoncio, l'obispu d'Antioquía. Los dos amigos axuntaben los sos siguidores fora de los murios de la ciudá pa los servicios relixosos (d'acordies con Teodoreto de Ciro) y foi nestos alcuentros cuando la práutica de la esquina antifonal foi per primer vegada introducíu nos servicios de la Ilesia.

Cuando Melecio d'Antioquía foi designáu obispu d'Antioquía en 361, él ordenó a Flaviano sacerdote y, cuando Melecio morrió, en 381, Flaviano foi escoyíu p'asocedelo. El cisma meleciano, qu'estremara a la Ilesia d'Antioquía, taba, sicasí, lloñe de ser resueltu. El Papa y el patriarca d'Alexandría refugaron aceptar a Flaviano, prefiriendo a Paulino d'Antioquía, que fuera escoyíu polos nicenos más estremistes, los eustatianos, n'oposición al sector de Melecio, que siguía exerciendo autoridá sobre una porción significativa de la Ilesia llocal.

Cola muerte de Paulino en 383, Evagrio foi escoyíu como'l so socesor. Dempués de la muerte de Evagrio (ca. 393), Flaviano consiguió torgar la eleición d'un socesor eustatiano, anque ellos siguieren a realizar servicios en separáu. Pola intervención de João Crisóstomo, depués dempués de la so propia elevación a la patriarca de Constantinopla en 398, y la influyencia del emperador Teodosio I, Flaviano foi reconocíu en 399 como l'únicu y llexítimu obispu d'Antioquía.^[1]^[2]

Aun así, el cisma meleciano (o eustatiano) nun foi de fechu resueltu antes de 415, sol reináu d'Alejandro I d'Antioquía.

Ver tamién

Patriarca d'Antioquía

Referencies

↑ «Primates of the Apostolic See of Antioch» (inglés). St. John of Damascus Faculty of Theology, University of Balamand. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-31. Consultáu'l 10 de xineru de 2017.
↑ «Patriarchs of Antioch: Chronological List» (inglés). Syriac Orthodox Resources. Consultáu'l 10 de xineru de 2017.

Conexones esternes

«Flavian I». (n'inglés).

[1] «Primates of the Apostolic See of Antioch» (inglés). St. John of Damascus Faculty of Theology, University of Balamand. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-31. Consultáu'l 10 de xineru de 2017.

[2] «Patriarchs of Antioch: Chronological List» (inglés). Syriac Orthodox Resources. Consultáu'l 10 de xineru de 2017.

[1]

[2]