Gaudenciu de Brescia
Gaudencio (327 (greg.), Brescia – 410) foi un obispu de Brescia, consideráu santu pola Ilesia católica. Vivió a finales del sieglu IV, ignorándose la historia de los sos primeros años. Sábese que dempués de la muerte del obispu Filastro, asocedida nel añu 387, foi escoyíu obispu de Brescia y qu'anque de primeres nun quixo aceptar el nomamientu, viose obligáu a ello pol ciñu del pueblu y la insistencia de los obispos de la provincia ente los cualos figuraba san Ambrosio. San Gaudencio caltuvo una gran amistá col obispu de Milán y foi unu de los llatinos unviaos a Constantinopla nos años 404 y 405 pa interceder a favor de san Crisóstomo mientres la persecución.
Gaudenciu de Brescia | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | Brescia, 327 (greg.) | ||
Nacionalidá | Antigua Roma | ||
Muerte | 410 (82/83 años) | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | llatín medieval[1] | ||
Oficiu | sacerdote, escritor, obispu católicu | ||
Santoral | |||
25 d'ochobre | |||
Creencies | |||
Relixón | Ilesia Católica | ||
Obra
editarSan Gaudencio ocupa un llugar relevante na hestoria de l'antigua lliteratura cristiana poles munches obres que d'él se caltienen. Débense-y principalmente les noticies que nos queden de Filastro, conseñaes nun discursu so sobre la vida y escritos d'esti preláu y que suel titulase Liber de vita sancti Philatrii. Caltiénense tamién diez sermones y dalgunes homilíes sobre distintos pasaxes de la Biblia, ente otres les que pronunció'l día de la so consagración, bien interesantes pa la hestoria de la so vida.
Estilu
editarDupin diz d'él nel so Nouvelle bibliothèque que'l so estilu ye senciellu pero desdexáu, les sos alegoríes violentes, los sos sermones secos, estilu bien pocu curiosu y superficial. Pero sicasí, Pablo Galearti afirma que'l so estilu, anque senciellu, ye elegante, fácil y amenu.
Obres apócrifes
editarCol nome de san Gaudencio, atópense dellos opúsculos que, sicasí, considérense apócrifos como:
- Poema de San Filastro
- Comentarios del sieglu llamáu Anastasiano
- De la regularidá de los clérigos
Notes
editar- El conteníu d'esti artículu incorpora material del Diccionariu Enciclopédicu Hispanu-Americanu del añu 1892, que s'atopa nel dominiu públicu
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.