Idioma carabayo
El carabayo (o aroje dacuando tamién llamáu yurí) ye la llingua d'un grupu amazónicu non contactáu de Colombia que viven nuna aldega con siquier trés grades cases llargues cercanes al río Puré, detectaes en vuelos a baxu altor.
 | |
|---|---|
| Faláu en |  Colombia
|
| Rexón | Río Puré |
| Falantes | 150[1] |
| Familia | Non clasificada, seique Ticuna-Yurí |
| Estatus oficial | |
| Oficial en | Nengún país |
| Reguláu por | Nun ta reguláu |
| Códigos | |
| ISO 639-1 | -
|
| ISO 639-2 | |
| ISO 639-3 | cby
|
Los pueblos bora denominar aroje, ente qu'otros grupos arawak llamar máku o macusa, que ye un términu peyorativu aplicáu a munchos otros grupos, amás de los carabayos.
Clasificación
editarFrecuentemente asumióse que l'idioma carabayo son una facción separada de los yurí o otros pueblos que la so guarda ta atestiguada na rexón dende'l sieglu XIX. Ello ye que el gobiernu colombianu nes sos publicaciones usa los términos "yurí", "carabayo" y "aroje" indistintantemente.[2] Sicasí, nun ta claro que l'idioma carabayo sía'l mesmu que l'idioma yurí. Asina nun alcuentru accidental con xentes primeramente non contactaes del río Puré (seique de la etnia carabayo), asocedíu en 1969, namái'l 20 % de les pallabres arrexuntaes teníen un equivalente yurí o un cognáu claro (naturalmente pueden esistir errores nel significáu supuestu de les pallabres daes les carauterístiques del alcuentru). Si tómase como correutu esi contaje del 20 % de cognados, entós nun puede falase de la mesma llingua sinón namái d'una llingua lejanamene emparentada col yurí. Amás la llista de 199 pallabres compilada foi publicada, nin esaminada por otros llingüistes lo cual complica inda más posibilidá de verificar el parentescu.[3]
Referencies
editar- ↑ Trátase d'una estimación de la población por aciu vuelos dende l'aire yá que se trata d'un grupu que usualmente refuga contautu col esterior.
- ↑ ver, por casu, Llei X de 2010.«Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-04-25. Consultáu'l 24 d'ochobre de 2011.
- ↑ Harald Hammarström, 2010, 'The status of the least documented language families in the world'. In Language Documentation & Conservation, v 4, p 183[1]
Bibliografía
editar- Adelaar, William F.H.; Pieter C. Muysken (2004). The Languages of the Andes. Cambridge: Cambridge University Press, páx. 401-405. ISBN 0-521-36275-X.
- Harald Hammarström, 2010, 'The status of the least documented language families in the world'. In Language Documentation & Conservation, v 4, p 183[2]
Datos: Q3441762
