Ilesia

Pa otres aceiciones sobre la pallabra iglesia ver Ilesia (dixebra)

L'aceición más avezada de la pallabra ilesia griegu (ἐκκλησία) llatín ekklēsía (asamblea, conceyu) refierse al conxuntu o congregación de los fieles cristianos, yá seya de mou total o particular. Ye tamién el llugar de cultu de la fe cristiana

Etimoloxía

La pallabra ilesia remanez de la voz griega ἐκκλησία (treslliteráu como ekklēsía) vía del llatín ecclesia.

El sustantivu ἐκκλησία caltién una doble heriede de significáu na Biblia:

1. Nel ámbitu del mundu helenísticu non cristianu, denotaba una asamblea o conceyu de ciudadanos congregaos pola mor d'un apellu públicu (xeneralmente l'apellu d'un mensaxeru oficial o heraldu), p'asuntos davezu d'orde políticu, y estiéndese d'esta mena en pasaxes bíblicos como'l de Fechos de los apóstoles:

αλλοι μεν ουν αλλο τι εκραζον ην γαρ η εκκλησια συγκεχυμενη και οι πλειους ουκ ηδεισαν τινος ενεκεν συνεληλυθεισαν.
Y otros glayaben otra cosa; porque la ilesia taba alloriada, y la mayoría nun atalantaba por qué taben aconceyaos.

Fch 19, 32

2. Na Septuaginta (torna al griegu del Tanaj) emplégase davezu pa tornar la voz hebrea qâhâl (o kahal, treslliteración de קהל), que se refier a la congregación d'Israel o pueblu de Dios, como por exemplu en Salmos:

διηγήσομαι τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελϕοῖς μου ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε.
Anunciaré'l to nome a los mios hermanos: en metá de la ilesia t'allabaré.

Sal 22, 22

Otros usos

Interior de Santa María de Mave (Palencia).

Pola so antigüedá, la pallabra ilesia foi emplegándose col tiempu n'otros significaos, asina denómase Ilesia a:

• Los edificios y templos cristianos.
• Inmunidá del que s'acueye a lo sagrao.
• Cada comunidá cristiana que se define como ilesia.
• Estáu eclesiásticu qu'abarca a tolos ordenaos.
• Gobiernu eclesiásticu xeneral del Papa, conceyos y prelaos.
• Cabildu de les catedrales o colexates.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a ilesia.
• Primeros cristianos - La hestoria de la Iglesia (en castellán)