Ilesia de San Pedro de Plecín
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
La ilesia de San Pedro de Plecín alcuéntrase n'Alles, capital del conceyu asturianu d'El Valle Altu de Peñamellera, na parroquia de San Pedru d'Alles. La ilesia ta asitiada a unos 500 metros del nucleu de Alles, aportándose a la mesma per un camín. L'antigua ilesia parroquial de San Pedro de Plecín, güei en ruines, ye un templu tardorrománico. La so primitiva advocación foi la de San Salvador.
Ilesia de San Pedro de Plecín | |
---|---|
ilesia | |
Llocalización | |
País | España |
Autonomía | Principáu d'Asturies |
Provincia | provincia d'Asturies |
Conceyu | El Valle Altu de Peñamellera |
Coordenaes | 43°19′47″N 4°42′05″W / 43.3298°N 4.7014°O |
Historia y usu | |
Apertura | sieglu XII |
Orixe del nome | San Pedru |
Patrimoniu | |
Descripción
editarLlevántase probablemente sobre un antiguu llugar de cultu precristianu y foi alzada nel postreru cuartu del sieglu XII sobre una capiya prerrománica, o cella, de planta rectangular. El templu foi ampliáu pola banda O. nel sieglu XIII y reformada y dotada d'un pórticu nel XV. Nel XVI adosóse una capiya funeraria al llau N. En 1787, cola ereición d'un nuevu templu parroquial nel nucleu de Alles, foi abandonada. El templu tien nave única y ábside semicircular precedíu de tramu rectu. Nel so lladral S. ábrese la portada principal. L'ábside ta realizáu a base de sillares de piedra arenisca, tamién usada na portada S. La nave ye de mampostería caliar. La cabecera cubrir con bóveda de cañón y la nave tenía de presentar una cubierta de madera.
La portada S. reposa sobre un zócalo y protéxese con un texa roz. Componer de cuatro arquivoltas llixeramente apuntaes, sobre les que cuerre un guardapolvo decoráu con nial d'abeya, al igual que la llinia de imposta que les sofita. Les arquivoltas amuesen distintos elementos ornamentales (medies cañes, billetes y medios círculos). Los capiteles calteníos, troncocónicos, tán bien deterioraos. Tán decoraos con motivos vexetales, figures humanes y diversos seres fantásticos (serenes, grifos y centauros). Sofitar en fustes monolíticos, güei sumíos. A la so derecha abre una pequeña ventana asaetada. Ta enmarcada con un guardapolvo axedrezáu, una arquivolta moldurada y un arquillo pentalobulado.
Reposa nuna imposta decorada con motivos vexetales, que ornan tamién el capitel derechu. Nel capitel esquierdu hai dos animales fantásticos y nel tímpanu una representación del Salvador. Caltiénense cinco canecillos de fines del sieglu XII y otru d'empiezos del XIII, toos bien deterioraos. Tán decoraos con animales, músicos y figures humanes. Na ampliación O. del templu, llevada a cabu nel sieglu XIII, hai otra portada con dos arquivoltas apuntaes so guardapolvo.
La capiya funeraria abierta na banda N. del templu nel sieglu XVI presenta planta cuadrada. Escarez de vanos y cubríase con bóveda de crucería senciella, calteniéndose les ménsulas aveneradas onde folgaben los sos nervios.
Nel interior, caltiénense les bases que sosteníen les columnes del arcu de trunfu. Un posible capitel d'esti arcu atópase na actualidá nel Conceyu de Alles. Ta decoráu con motivos vexetales. El tramu rectu que preciede al ábside taba percorríu por una arquería ciega, con tres columnes a cada llau, de la que resten dos pequeñes bases. Na actualidá la vexetación y la maleza invade l'interior de la ilesia y apruz por tolos sos murios. Les sos ruines fueron apocayá llimpiaes, y consolidaes. La ilesia de San Pedro/San Salvador de Plecín ye una bella amuesa del románicu tardíu, emparentada estilísticamente con otres ilesies tardorrománicas palentines y burgaleses.
Bibliografía
editar- El conteníu d'esti artículu amiesta material de la declaración de Bien d'Interés Cultural publicáu nel BOE nu 295 el 10 d'avientu de 2003 (testu), que s'alcuentra nel dominiu públicu arriendes a lo dispuesto nel artículu 13 de la Llei de Propiedá Inteleutual española.