Ilesia de San Pedro de Plecín

monumentu, Bien d'Interés Cultural

La ilesia de San Pedro de Plecín alcuéntrase n'Alles, capital del conceyu asturianu d'El Valle Altu de Peñamellera, na parroquia de San Pedru d'Alles. La ilesia ta asitiada a unos 500 metros del nucleu de Alles, aportándose a la mesma per un camín. L'antigua ilesia parroquial de San Pedro de Plecín, güei en ruines, ye un templu tardorrománico. La so primitiva advocación foi la de San Salvador.

Ilesia de San Pedro de Plecín
ilesia
Llocalización
País España
Autonomía Principáu d'Asturies
Provincia provincia d'Asturies
Conceyu El Valle Altu de Peñamellera
Coordenaes 43°19′47″N 4°42′05″W / 43.3298°N 4.7014°O / 43.3298; -4.7014
Ilesia de San Pedro de Plecín alcuéntrase n'Asturies
Ilesia de San Pedro de Plecín
Ilesia de San Pedro de Plecín
Ilesia de San Pedro de Plecín (Asturies)
Historia y usu
Aperturasieglu XII
Orixe del nome San Pedru
Patrimoniu
Cambiar los datos en Wikidata
Interior ilesia de San Pedro.
Portada románica.

Descripción editar

Llevántase probablemente sobre un antiguu llugar de cultu precristianu y foi alzada nel postreru cuartu del sieglu XII sobre una capiya prerrománica, o cella, de planta rectangular. El templu foi ampliáu pola banda O. nel sieglu XIII y reformada y dotada d'un pórticu nel XV. Nel XVI adosóse una capiya funeraria al llau N. En 1787, cola ereición d'un nuevu templu parroquial nel nucleu de Alles, foi abandonada. El templu tien nave única y ábside semicircular precedíu de tramu rectu. Nel so lladral S. ábrese la portada principal. L'ábside ta realizáu a base de sillares de piedra arenisca, tamién usada na portada S. La nave ye de mampostería caliar. La cabecera cubrir con bóveda de cañón y la nave tenía de presentar una cubierta de madera.

La portada S. reposa sobre un zócalo y protéxese con un texa roz. Componer de cuatro arquivoltas llixeramente apuntaes, sobre les que cuerre un guardapolvo decoráu con nial d'abeya, al igual que la llinia de imposta que les sofita. Les arquivoltas amuesen distintos elementos ornamentales (medies cañes, billetes y medios círculos). Los capiteles calteníos, troncocónicos, tán bien deterioraos. Tán decoraos con motivos vexetales, figures humanes y diversos seres fantásticos (serenes, grifos y centauros). Sofitar en fustes monolíticos, güei sumíos. A la so derecha abre una pequeña ventana asaetada. Ta enmarcada con un guardapolvo axedrezáu, una arquivolta moldurada y un arquillo pentalobulado.

Reposa nuna imposta decorada con motivos vexetales, que ornan tamién el capitel derechu. Nel capitel esquierdu hai dos animales fantásticos y nel tímpanu una representación del Salvador. Caltiénense cinco canecillos de fines del sieglu XII y otru d'empiezos del XIII, toos bien deterioraos. Tán decoraos con animales, músicos y figures humanes. Na ampliación O. del templu, llevada a cabu nel sieglu XIII, hai otra portada con dos arquivoltas apuntaes so guardapolvo.

La capiya funeraria abierta na banda N. del templu nel sieglu XVI presenta planta cuadrada. Escarez de vanos y cubríase con bóveda de crucería senciella, calteniéndose les ménsulas aveneradas onde folgaben los sos nervios.

Nel interior, caltiénense les bases que sosteníen les columnes del arcu de trunfu. Un posible capitel d'esti arcu atópase na actualidá nel Conceyu de Alles. Ta decoráu con motivos vexetales. El tramu rectu que preciede al ábside taba percorríu por una arquería ciega, con tres columnes a cada llau, de la que resten dos pequeñes bases. Na actualidá la vexetación y la maleza invade l'interior de la ilesia y apruz por tolos sos murios. Les sos ruines fueron apocayá llimpiaes, y consolidaes. La ilesia de San Pedro/San Salvador de Plecín ye una bella amuesa del románicu tardíu, emparentada estilísticamente con otres ilesies tardorrománicas palentines y burgaleses.

Bibliografía editar

Referencies editar

Enllaces esternos editar