La imparcialidá (de imparcial),[1] nel so conceutu estrictu, significa tar llibre de prexuicios, esto ye, abstraerse de considerancies suxetives y centrase na oxetividá d'un asuntu, al realizar un xuiciu.[2]

Imaxe de Wikipedia que simboliza la imparcialidá.

Oxetividá ya imparcialidá

editar

La oxetividá ye un conceutu fuertemente conectáu cola imparcialidá. Ello ye que la imparcialidá rique d'oxetividá, pero implica una decisión o eleición ente diverses opciones o circunstancies. N'otres pallabres, ser imparcial implica nun tener favoritismos personales - o interés - ente dos o más opciones oxetives.

Imparcialidá xudicial

editar

Un xuez ye imparcial cuando «nun tien nengún interés nel oxetu del procesu nin na resultancia de la sentencia».[3] Como criteriu de xusticia, la imparcialidá sostién que les decisiones tienen de tomase atendiendo a criterio oxetivos, ensin influencies de sesgos, prexuicios o tratos estremaos por razones desavenientes.

La imparcialidá nun propón, sicasí, que tolos individuos tengan de ser trataos de la mesma manera so toles circunstancies. Considérase aceptable y coherente que determinaes persones sían trataes en forma distinta si tal tratamientu xustificar por razones oxetives y esternes.

Por casu, la mayor parte de los sistemes llegales establecen penes distintes pa los delitos d'alcuerdu a la gravedá de los mesmos. Esto nun implica la presencia de parcialidá: les distintes penes determinar según un criteriu oxetivu y predecible, nesti casu la llei. La imparcialidá sostién que, pa toles persones, esi criteriu imparcial aplicar en forma homoxénea.

Imparcialidá, independencia y impartialidad

editar

La imparcialidá esta amestada fuertemente a dos conceutos que son esixencia pal xuez, la independencia y la impartialidad. Dellos autores plantegen la necesidá de englobar los trés términos dientro d'un conceutu ampliu d'imparcialidá.[3]

Independencia

editar

La Independencia xudicial ye «la inesistencia de cualquier tipu de poder que condicione a l'autoridá o'l so pensamientu».[3] Un xuez ye independiente cuando nun ta nuna posición d'obediencia al respeutive de les partes en pleitu.

Impartialidad

editar

La impartialidad ye un términu xurídicu que se refier a la garantía del derechu procesal de que'l xuez nun hai de ser parte nel procesu nel que tien de dictar sentencia, una y bones el fechu d'ocupar los roles d'acusador y xulgador al empar nun garantizaría un debíu procesu. En términos simples, impartialidad significa que'l xuez nun ye una de les partes nel procesu. Impartialidad y impartial son dos pallabres non reconocíes pol idioma castellanu,[3] siendo neologismo de los términos anglosaxones impartiality y impartial.

Tocantes a la so definición doctrinal, la impartialidad ye «la imposibilidá del terceru que sentencia de realizar o reemplazar l'actividá que mientres el procesu tienen de llevar a cabu les partes», según el profesor Gustavo Calvinho,[3] Coles mesmes, el profesor Alvarado Velloso esplica:

Un acusador y un acusáu; un pretendiente y un pretendíu; un actor y un demandáu; y un terceru que por ser tal, nun puede ser nin el primeru, nin el segundu. El terceru que, siendo xuez fai'l so oficiu y más un mediu de vida la so calidá de terceru nun puede ser nin unu nin otru. Ello llevo dalgún día a sostener que la primer calidá del xulgador ye'l so impartialidad, nun ye parte del procesu porque, si ser, ye acusador o acusáu. Ye demandante o demandáu.
Adolfo Alvarado Velloso, El garantismo procesal.[4]

El Tribunal Constitucional d'España (TCE) esplicó la diferencia ente imparcialidá y impartialidad, nuna sentencia dictada mientres 2008; a la primera llamó aguada «suxetiva» de la imparcialidá (en conceutu ampliu), y a la segunda, aguada «oxetiva».

[H]ai que tener presente qu'imparcialidá del Xuez puédese [analizar] dende una doble aguada: a) La "suxetiva" o relativa a la rellación [del] Xuez coles partes, pos la neutralidá de los xulgadores rellacionar cola mesma disposición del ánimu, cola so actitú respeuto de los contendentes, ensin inclinase a nengún d'ellos; y b) La "oxetiva", en cuantes que busca caltener la rellación del Xulgador col oxetu del procesu y que se dirixe a asegurar que los Xueces y Maxistraos qu'intervengan na resolución d'un recursu averar al mesmu ensin prevenciones nin prexuicios que nel so ánimu pudieren quiciabes esistir arriendes de una rellación o contautu previos col oxetu del procesu.
Sentencia 164/2008, de 15 d'avientu de 2008.[5]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: imparcialidá
  2. «Los sinónimos problemáticos». Terminoloxía Forense. Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'abril de 2013. Consultáu'l 4 de xunetu de 2014.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Impartial». lema.rae.es. Consultáu'l 4 de xunetu de 2014.
  4. Alvarado Velloso, Adolfo. «El garantismo procesal». Consultáu'l 4 de xunetu de 2014.
  5. Segunda Sala del TCE (15 d'avientu de 2008). «Sentencia 164/2008». Consultáu'l 4 de xunetu de 2014.