Iota Coronae Borealis

Iota Coronae Borealis (ι CrB / 14 Coronae Borealis / HD 143807)[9][10] ye una estrella asitiada na constelación de Corona Boreal de magnitú aparente +4,98. Alcuéntrase a 351 años lluz de distancia del Sistema Solar.

Ficha d'oxetu celesteIota Coronae Borealis
Estrella binaria espectroscópica[1], suspected variable (en) Traducir[2], near-IR source (en) Traducir[3], UV-emission source (en) Traducir[3] y estrella variable[3]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 240,36068716354 °[4]
Declinación (δ) 29,85106094676 °[4]
Distancia a la Tierra 114,024 pc
Magnitú aparente (V) 4,971 (banda V)
Magnitú absoluta 0,08
Constelación Corona Borealis
Velocidá de rotación 4 km/s[6]
Velocidá radial −20,8 km/s[7]
Parallax 8,7701 mas[4]
Radiu 2,16 Radius solars
Gravedá superficial 8000 cm/s²[6]
Tipu espectral A0IIIspHgMnEu[8]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 16h 1m 26.565s, 29° 51 3.819

De tipu espectral A0p,[9][10] Iota Coronae Borealis ye una estrella blanca de la secuencia principal con una temperatura efectivo de 11.000 K;[11] la «p» denota que ye una estrella químicamente peculiar. Relluma con una lluminosidá 147 vegaes mayor que la lluminosidá solar,[12] comparable a la d'Alioth (ε Ursae Majoris), tamién estrella peculiar. El radiu d'Iota Coronae Borealis ye un 40% más grande que'l del Sol.[13] Ye una estrella binaria espectroscópica —la so duplicidá foi detectada por espectroscopia— con un periodu orbital de 35,47 díes.[14]

Iota Coronae Borealis exhibe un eleváu conteníu de mercuriu,[10] siendo miembru del grupu de les estrelles de mercuriu-manganesu, tipificado por Alpheratz (α Andromedae) y χ Lupi. Estes estrelles, amás d'amosar elevaos conteníos de metales pesaos, carauterizar por rotar amodo; ello ye que la velocidá de rotación midida pa Iota Coronae Borealis ye de namái 1 km/s,[11] valor escepcionalmente baxu pa una estrella de les sos carauterístiques.

Referencies

editar
  1. Dimitri Pourbaix (setiembre 2004). «SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2):  páxs. 727–732. doi:10.1051/0004-6361:20041213. 
  2. Afirmao en: New Catalogue of Suspected Variable Stars.
  3. 3,0 3,1 3,2 Afirmao en: SIMBAD.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  5. Ulrich Bastian (marzu 2000). «Catálogo Tycho-2». Astronomy and Astrophysics:  páxs. L27-L30. 
  6. 6,0 6,1 Marwan Gebran (mayu 2016). «A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201528052. 
  7. «Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system» (n'inglés). Astronomy Letters (11):  páxs. 759–771. payares 2006. doi:10.1134/S1063773706110065. 
  8. «The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars». The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 135–172. xunetu 1995. doi:10.1086/192182. 
  9. 9,0 9,1 Iota Coronae Borealis (SIMBAD)
  10. 10,0 10,1 10,2 Iota Coronae Borealis Archiváu 2016-03-04 en Wayback Machine (The Bright Star Catalogue)
  11. 11,0 11,1 Dworetsky, M. M.; Persaud, J. L.; Patel, K. (2008). «Xenon in mercury-manganese stars». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 385 (3). páxs. 1523-1529. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008MNRAS.385.1523D&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  12. Adelman, Saul J.; Adelman, A. S.; Pintado, O. I. (2003). «On the relationship between the mercury-manganese stars and the metallic-lined stars». Astronomy and Astrophysics 397. páxs. 267-273. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2003A%26A...397..267A&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  13. Catalogue of Stellar Diameters (CADARS)
  14. Eighth Catalogue of the Orbital Elements of Spectroscopic Binary Systems. Alan H. Batten, J. Murray Fletcher, & D. G. MacCarthy Archiváu 2009-04-05 en Wayback Machine (NASA)

Coordenaes:   16h 1m 26.565s, 29° 51 3.819